De witte iris
De witte iris (Frans: L’iris blanc) is het veertigste album uit de stripreeks Asterix. Het is het zesde album in deze stripreeks dat is getekend door Didier Conrad. Het is daarnaast het eerste album van de nieuwe schrijver Fabrice Caro. De vertaling in het Nederlands is van Margreet van Muijlwijk.[1] VerhaalHet leger van Julius Caesar heeft last van muiterij en desertie. Caesar vraagt zijn legertop om oplossingen. Hoofdarts Viceversus stelt voor om de manschappen te motiveren met positief denken volgens zijn nieuw ontwikkelde leer van de witte iris. Het lukt hem om de manschappen te motiveren. Ook de dorpsbewoners van "het kleine dorp dat dapper weerstand biedt" zijn vatbaar voor zijn leer. Geen onderlinge gevechten meer, maar alles oplossen met woorden. Viceversus weet Bellefleur zo ver te krijgen om het dorp te verlaten. Hij hoopt haar in Lutetia te kunnen overdragen aan Julius Caesar. Asterix, Obelix en de ontdane Heroïx kunnen dit voorkomen. Als iedereen weer bij zinnen is, wordt het avontuur traditioneel afgesloten met een feestmaal. Personages
Plaatsen
Verwijzingen en stereotypen
TriviaDe verschijning van een nieuwe Asterix is met name in Frankrijk een hele gebeurtenis. Alleen medewerkers en een select aantal journalisten mogen het boek voor de verschijningsdatum zien. Daarvoor moeten strenge geheimhoudingsverklaringen worden getekend. Een medewerker van de drukkerij heeft geprobeerd om de cover via verkoopsite Vinted te verkopen (voor slechts 9 euro).[5] Al op de eerste bladzijde zit een anachronisme, Caesar refereert aan de nul, die pas honderden jaren later wordt geïntroduceerd in Europa. Uitgaven
Bronnen, noten en/of referenties
|
Portal di Ensiklopedia Dunia