Davie Selke
Davie Selke (Schorndorf, 20 januari 1995) is een Duits voetballer van Tsjechische en Ethiopische afkomst die doorgaans als centrumspits speelt. In juli 2024 verruilde hij 1. FC Köln voor Hamburger SV. ClubcarrièreJeugdSelke speelde in de jeugd bij Normannia Gmünd om via VfB Stuttgart bij1899 Hoffenheim terecht te komen. Daar maakte hij op 14 augustus 2011 zijn debuut in de onder-17 tijdens een wedstrijd tegen de leeftijdsgenoten van SpVgg Unterhaching. In het met 2-2 gelijkgespeelde uitduel nam hij beide doelpunten voor zijn rekening. Twee maanden later maakte hij als B-junior zijn eerste speelminuten in de onder-19 tijdens een uitwedstrijd tegen 1. FSV Mainz 05. In het seizoen 2012/13 kende hij een goede eerste competitiehelft bij de A-junioren. Hij maakte 12 doelpunten in 13 wedstrijden. Dit trok de aandacht van Werder Bremen waardoor hij in de winterstop de overstap maakte naar de Noord-Duitse club.[1] Hij trok in het tweede seizoenshelft bij Bremen de lijn door en maakte bij zijn debuut in de 1-0 gewonnen thuiswedstrijd tegen FC St. Pauli het enige doelpunt van de wedstrijd. Hij maakte uiteindelijk acht doelpunten in twaalf wedstrijden. Aan het einde van het seizoen maakte hij de overstap naar de senioren. Werder BremenOp 11 augustus 2013 speelde Selke in het tweede elftal in de Regionalliga Nord zijn eerste wedstrijd bij de senioren. In het met 1-0 verloren uitduel bracht trainer Viktor Skrypnyk hem in de 56e minuut in de ploeg voor Marcel Hilßner. Een week later maakte hij zijn eerste doelpunt bij de senioren tijdens de met 3-2 gewonnen thuisduel tegen SV Eichede. In de 83e minuut maakte hij uit een hoekschop van Aleksandar Stevanović de winnende treffer. Op 3 november maakte hij onder coach Robin Dutt zijn debuut in de hoofdmacht van Werder, in een Bundesliga-wedstrijd tegen Hannover 96. Hij viel daarin na 63 minuten in voor Clemens Fritz.[2] Op 24 november 2013 mocht hij in het basiselftal beginnen tegen FSV Mainz 05.[3] Voor de start van het seizoen 2014/15 verlengde Selke zijn contract tot 2018.[4] Hij veroverde dat seizoen een vaste basisplaats en hij maakte op 17 augustus zijn eerste doelpunt in het eerste tijdens de eerste ronde van de DFB-Pokal tegen de amateurs van FV Illertissen.[5] In het na verlenging met 2-3 gewonnen uitduel maakte hij in de 99e minuut na een assist van Felix Kroos de 1-3.[6] Een maand later op 20 september was zijn eerste treffer in de Bundesliga een feit.[7] In de met 4-2 verloren uitwedstrijd tegen FC Augsburg zette hij zijn ploeg in de 3e minuut op een 0-1 voorsprong.[8] Hij speelde dat jaar dertig competitiewedstrijden voor Werder. Daarmee eindigde hij het seizoen als nummer tien van Duitsland. Aan het einde van het seizoen verliet hij de club en vervolgde zijn weg bij RB Leipzig.[1] RB LeipzigSelke tekende in april 2015 een contract tot medio 2020 bij RB Leipzig, de nummer vijf van de 2. Bundesliga dat seizoen. Deze verbintenis zou ingaan na afloop van het lopende seizoen. Leipzig betaalde Werder €8.000.000,- voor hem.[9] Op 25 juli maakte hij onder Ralf Rangnick in de met 0-1 gewonnen uitwedstrijd tegen FSV Frankfurt zijn basisdebuut bij de in 2009 opgerichte club.[10] Kort daarna maakte hij op 3 augustus zijn eerste doelpunt voor Die Roten Bullen tijdens het met 2-2 gelijkgespeelde thuisduel tegen Greuther Fürth.[11] In de 13e minuut bracht hij na een assist van Lukas Klostermann zijn ploeg op 1-1.[12] Mede door 10 doelpunten van zijn voet promoveerde Selke na een jaar met zijn nieuwe club naar de Bundesliga. In twee derde van de wedstrijden was hij basisspeler. Dat veranderde onder de nieuwe trainer Ralph Hasenhüttl een seizoen (2016/17) later, toen hij op twee na alle wedstrijden op de bank begon. De Oostenrijker koos onder andere voor Timo Werner en Yussuf Poulsen. Selke besloot Leipzig te verlaten en voor zijn kansen te gaan bij Hertha BSC.[13] Hertha BSCSelke verruilde Leipzig in juli 2017 voor Hertha BSC.[14] Hier werd hij weer een regelmatige basisspeler waarbij hij de eerste wedstrijden van het seizoen 2017/18 ontbrak vanwege een knieblessure.[15] In de achtste competitieronde op 14 oktober maakte hij zijn eerste speelminuten tijdens de thuiswedstrijd tegen Schalke 04.[16] Trainer Pál Dárdai bracht hem in de rust in de ploeg voor Ondrej Duda.[17] Hij speelde ook zijn eerste wedstrijden in Europees verband, in de Europa League. Hij stond twee keer aan de aftrap tegen Zorja Loehansk en een keer tegen Athletic Bilbao. In alle drie de wedstrijden wist hij te scoren waarbij de goal tegen de Loehansk op 19 oktober zijn eerste officiële doelpunt voor Hertha BSC was.[18] Hij scoorde dit seizoen voor het eerst tien keer in een jaar in de Bundesliga waarbij hij op 5 november zijn eerste competitiedoelpunt in het shirt van Hertha BSC wist te maken.[19] In het met 3-3 gelijkgespeelde uitduel tegen VfL Wolfsburg maakte hij in de 83e minuut het derde Berlijnse doelpunt.[20] Op 14 april 2018 maakte hij het 1000e thuisdoelpunt van Hertha BSC in de met 2-1 gewonnen wedstrijd tegen 1. FC Köln.[21] In zijn tweede seizoen (2018/19) ontbrak hij wederom bij de eerste wedstrijden. Dit keer was een tijdens het trainingskamp in Neuruppin opgelopen klaplong de oorzaak.[22] Na zijn terugkomst lukte het hem niet om Vedad Ibišević direct uit de basis te spelen. Op de 13e speeldag op 1 december had hij tijdens de uitwedstrijd tegen Hannover 96 voor de eerste keer een basisplaats welke hij de rest van het seizoen niet meer verloor. In het seizoen 2019/20 lukte het Selke vanwege de aanwezigheid van Dodi Lukebakio niet om in de eerste seizoenshelft een vaste basisplaats te veroveren. In de winterstop kwamen met Krzysztof Piątek en Matheus Cunha nog twee directe concurrenten.[23] Zijn kans op speelminuten verminderde waarop hij in januari 2020 besloot zich voor anderhalf jaar te verhuren aan zijn oude club Werder Bremen.[24] Selke keerde in juli 2021 terug bij Hertha BSC.[25] Hij startte de eerste wedstrijden van het seizoen 2020/21 als basisspeler maar verloor deze al snel waardoor hij wederom op de reservebank terecht kwam. Hertha kende een moeizaam seizoen waardoor hij na het ontslag van Dárdai te maken kreeg met allereerst Tayfun Korkut en vervolgens Felix Magath.[26][27] Onder beide trainers lukte het hem niet om zich in de basis te spelen. Hij speelde wel op 30 April in de uitwedstrijd tegen Arminia Bielefeld zijn 100ste officiële wedstrijd voor Hertha BSC.[28] In het seizoen 2022/23 kwam met Sandro Schwarz een nieuwe trainer.[29] De voormalige trainer van Dinamo Moskou koos eveneens niet voor Selke als basisspeler waardoor hij voornamelijk als invaller functioneerde. In de winterstop koos hij ervoor om Hertha BSC te verruilen voor het eveneens in de Bundesliga spelende 1. FC Köln.[30] Verhuur aan Werder BremenIn de winterse transferwindow van 2020 werd bekend dat Selke zich voor anderhalf jaar liet verhuren aan Werder Bremen.[31] Op 1 februari maakte hij zijn comeback bij de Noord-Duitse club tijdens de uitwedstrijd tegen FC Augsburg. Trainer Florian Kohfeldt liet hem direct in de basis starten.[32] Al snel raakte hij zijn basisplaats kwijt aan Josh Sargent waardoor hij de rest van het seizoen op de reservebank terecht kwam. Dit veranderde niet in 2020/21 en kreeg hij in de persoon van Niclas Füllkrug er een extra concurrent bij. In de 34 wedstrijden die hij voor Werder speelde was hij in meer dan de helft invaller. Hij scoorde drie keer waarvan een keer uitgerekend tegen Hertha BSC.[33] In de met 1-4 verloren thuiswedstrijd op 19 september 2020 nam hij in de 69e minuut de 1-3 voor zijn rekening.[34] In de huurconstructie was afgesproken dat Werder verplicht was om hem aan het einde van de verhuurperiode te kopen, tenzij het zou degraderen naar de 2. Bundesliga. Dat laatste gebeurde.[35] Selke had niet veel kunnen uitrichten om dat te voorkomen waardoor hij aan het einde van het seizoen terugkeerde naar Berlijn.[25] 1. FC KölnSelke tekende in januari 2023 bij FC Köln.[36] In eerste instantie tot medio 2024, maar vijf maanden later werd zijn contract opengebroken en verlengd tot en met juni 2026.[37] Op 21 januari maakte hij zijn eerste minuten bij Die Geißböcke tijdens de thuiswedstrijd in de Bundesliga tegen Werder Bremen.[38] In de met 7-1 gewonnen wedstrijd kwam hij in de 59e minuut in de ploeg voor Steffen Tigges.[39] Snel na zijn komst ruimde trainer Steffen Baumgart een basisplaats voor hem in waarbij hij op 18 maart zijn eerste doelpunt maakte in het shirt van Köln. In de met 6-1 verloren uitwedstrijd tegen Borussia Dortmund scoorde hij in de 42e minuut het enige doelpunt van zijn ploeg.[40] Zijn tweede seizoen (2023/24) kenmerkte zich door een tweetal blessures waardoor hij na de winterstop nauwelijks in actie kwam. Hij brak tot twee keer toe zijn voet.[41] Köln stond nagenoeg het gehele seizoen in degradatiegevaar en eindigde uiteindelijk op 17e plaats waardoor het degradeerde naar de 2. Bundesliga.[42] Selke besloot gebruik te maken van de optie om bij degradatie de club te verlaten. Hij vervolgde zijn loopbaan bij Hamburger SV.[43] Hamburger SVIn de zomer van 2024 stapte Selke transfervrij over naar de Noord-Duitse club. Hij werd door de overgang verenigd met zijn voormalige trainer Baumgart.[44] Vanwege zijn opgelopen beenbreuk gebruikte Selke de voorbereiding op het seizoen 2024/25 om weer fit te worden.[45] Hij ontbrak daardoor in het basiselftal tijdens de openingswedstrijd van de competitie tegen zijn oude club 1. FC Köln. In het met 1-2 gewonnen uitduel in het RheinEnergieStadion kwam hij in de blessuretijd in de ploeg en maakte daarmee zijn debuut.[46] Kort daarop maakte hij op 18 augustus zijn eerste doelpunt voor Die Rothosen in de eerste ronde van de DFB-Pokal tijdens de met 1-7 gewonnen uitwedstrijd tegen SV Meppen.[47] In de 56e minuut bracht hij zijn ploeg na een voorzet van Ransford Königsdörffer op een 0-3 voorsprong.[48] Al snel veroverde hij een basisplaats waarbij hij op 15 september zijn eerste competitiedoelpunt maakte in de met 5-0 gewonnen thuiswedstrijd tegen SSV Jahn Regensburg.[49] In het Volksparkstadion bracht hij in de 89e minuut zijn ploeg op een 4-0 voorsprong.[50] Clubstatistieken
Bijgewerkt t/m 14 december 2024. InterlandcarrièreSelke kwam uit voor diverse Duitse nationale jeugdelftallen waarmee hij als speler van zowel Duitsland –19 als Duitsland –21 actief was op een eindronde. Met beide leeftijdscategorie werd hij Europees kampioen. Daarnaast was hij namens Duitsland op de Olympische Zomerspelen. Duitse jeugdelftallenOp 25 mei 2011 maakte Selke in Duitsland –16 zijn eerste speelminuten voor een nationale Duits jeugdselectie. Bondscoach Stefan Böger bracht hem in de oefeninterland tegen Frankrijk in de 73e minuut in de ploeg voor Said Benkarit.[51] Een paar maanden later maakte hij in Duitsland –17 in de met 4-0 gewonnen oefeninterland tegen de leeftijdsgenoten van Turkije zijn eerste interlanddoelpunt. In de 63e minuut bracht hij zijn ploeg op een 2-0 voorsprong.[52] Selke speelde een belangrijke rol tijdens de kwalificatiewedstrijden voor Duitsland –19 richting het Europees kampioenschap 2014 in Hongarije. Hij maakte tijdens deze reeks vijf doelpunten waarvan vier in de met 5-0 gewonnen thuiswedstrijd tegen Letland.[53] Hij trok zijn belangrijke rol door richting de eindronde door in vijf wedstrijden zes keer het net te vinden. Hierdoor kwam Selke met een basisplaats met Duitsland in de finale terecht waar het door een doelpunt van Hany Mukhtar met 0-1 won van Portugal.[54] Met zes doelpunten werd hij topscorer van het toernooi.[55] Twee jaar later haalde Selke met Duitsland –21 wederom de finale. Hij had met zeven doelpunten een belangrijk aandeel in de kwalificatie voor het Europees kampioenschap 2017 in Polen. Mede door een doelpunt van zijn voet in de halve finale tegen Engeland bereikte Duitsland de finale.[56] Selke moest echter vanaf de bank toezien hoe zijn teamgenoten door een doelpunt van Mitchell Weiser met 1-0 won van Spanje.[57] Selke speelde in totaal 46 jeugdinterlands waarin hij 30 maal wist te scoren. Hij speelde tijdens deze wedstrijden samen met onder andere Serge Gnabry, Nadiem Amiri, Waldemar Anton en Julian Brandt. Olympische SpelenSelke maakte deel uit van het Duits olympisch team op de Olympische Zomerspelen 2016 in Brazilië.[58] In de groepsfase kwam hij in twee van de drie wedstrijden in actie waarbij hij in het met 3-3 gelijkgespeelde duel tegen Zuid-Korea een van de doelpunten voor zijn rekening nam.[59] In de met 0-4 gewonnen kwartfinale tegen Portugal nam hij een van de doelpunten voor zijn rekening.[60] Als laatste horde volgde een 0-2 overwinning op Nigeria waardoor Selke met Duitsland tegen Brazilië in de finale terecht kwam.[61] Zijn ploeggenoten en hij wonnen zilver nadat ze in de finale na strafschoppen verloren waarbij de laatste beslissende penalty voor Brazilië werd benut door Neymar.[62] Bondscoach Horst Hrubesch liet Selke in deze wedstrijd in de basis beginnen.[63] PersoonlijkSelke is geboren in Duitsland en heeft daarmee de Duitse nationaliteit. Zijn vader komt uit Ethiopië en zijn moeder is van Tsjechische afkomst. Hij zweert bij rugnummer 27. [64] Erelijst
Zie ook
Externe linkReferenties
|
Portal di Ensiklopedia Dunia