|
Miro Muheim
Miro Max Maria Muheim (Flüelen, 24 maart 1998) is een Zwitsers voetballer die doorgaans als linkerrvleugelverdediger speelt. In 2022 maakte hij de overstap van St. Gallen naar Hamburger SV. Op 18 november 2024 maakte hij zijn debuut voor het nationale elftal van Zwitserland. ClubloopbaanJeugdFC ZürichMuheim sloot zich op jonge leeftijd aan bij de zogenaamde LetziKids van FC Zürich waarna hij doorstroomde naar de onder 16 van de Zwitserse club waar Alain Sutter zijn trainer werd.[1][2] Muheim nam met Zürich deel aan een internationaal toernooi in Ruggell waar hij topscorer werd.[3] Hij kwam hierdoor op de radar van een aantal scouts van Chelsea terecht.[4] Na een aanbod van de Londense club twijfelde hij om de overstap te maken.[5] Hij besloot ervoor te gaan zodat hij op 16-jarige leeftijd in Engeland kwam te voetballen.[6] ChelseaMuheim begon bij The Blues in de onder 16 waarin hij een vliegende start kende door als linksbuiten in de eerste wedstrijden zeven keer te scoren met daarbij een hattrick tijdens de met 12-1 gewonnen wedstrijd tegen Aston Villa.[6] Door zijn goede spel werd hij op 20 mei 2015 tijdens de laatste competitiewedstrijd van seizoen 2014/15 aan de wedstrijdselectie van de Chelsea –21 voor de wedstrijd tegen Norwich City toegevoegd. Hij kwam niet in actie.[7] Na dit seizoen kwam hij in de Chelsea –19 terecht waarin hij samenkwam te spelen met onder andere Mason Mount.[4] In het seizoen 2015/16 nam hij deel aan de UEFA Youth League.[8] Muheim bereikte met Chelsea de finale waarin met 1-2 van Paris Saint-Germain werd gewonnen. Muheim kwam alleen tijdens een viertal groepswedstrijden in actie.[9] In de met 3-1 gewonnen thuiswedstrijd tegen Dynamo Kiev speelde hij een belangrijke rol. Op aangeven van Mukhtar Ali maakte hij de 1-0 en hij gaf de assist op Tammy Abraham voor de 3-1.[10][11] Naast zijn wedstrijden in de onder 19 kwam hij dit seizoen zeven keer als wisselspeler bij de onder 21 in actie.[12] In de zomer van 2016 maakte Muheim de overstap naar Chelsea –21 waarbij het hem niet lukte om een vaste basisplaats te veroveren waarop hij zich in het begin van 2017 voor een half jaar liet verhuren aan zijn jeugdclub FC Zürich.[13] Na terugkomst lukte het hem in het nieuwe seizoen wederom niet om zich in het basiselftal van de onder 21 te spelen en bleef zijn inzet beperkt tot een aantal invalsbeurten.[14] Hij zag zijn doel om eerste elftalspeler te worden steeds verder uit zicht raken en zocht begin 2018 contact met zijn voormalige trainer Sutter die net de overstap naar St. Gallen had gemaakt. Sutter nodigde hem uit voor een oefentraining.[15] Dit beviel Muheim zo goed waarna hij besloot om zijn contract te laten ontbinden en om voor zijn kans te gaan in zijn geboorteland.[2] Verhuur aan FC ZürichNa de winterstop van het seizoen 2017/18 kwam Muheim op huurbasis uit voor FC Zürich. Het lukte hem niet om een plaats te veroveren in de eerste selectie. Hij speelde zijn wedstrijden in de onder 21 waar hij op 4 maart 2017 zijn debuut maakte tegen FC Tuggen. Hij kwam voor de rest van het seizoen tien keer als basisspeler in de Promotion League in actie. Hij scoorde eenmaal in de wedstrijd tegen Juventus Zürich en speelde zowel als linksback als linksbuiten.[6] St. GallenHet eerste seizoen van Muheim in Zwitserse dienst was van korte duur. Nadat hij zijn debuut in de Super League tijdens de wedstrijd tegen Young Boys had gemaakt speelde hij mee met de onder-21 tegen FC Mendrisio.[16] Hij nam een doelpunt voor zijn rekening maar scheurde vlak voor het einde van de wedstrijd zijn kruisband.[17] Het duurde 10 maanden voordat hij weer kon spelen.[18] Op 3 november 2018 maakte hij in de onder 21 zijn rentree en speelde hij één helft mee tijdens de wedstrijd tegen FC Wettswil-Bonstetten. Een paar maanden later keerde hij op 23 februari 2019 terug in het eerste elftal tijdens de uitwedstrijd tegen FC Sion. Zijn contract werd ondanks alle blessureleed in januari verlengd tot 2021.[18] Tijdens zijn tweede seizoen won Muheim het vertrouwen van de nieuwe trainer Peter Zeidler en werd hij een vaste waarde als linkerrvleugelverdediger. Mede door zijn 33 optredens bereikte St. Gallen de tweede plaats in de competitie waardoor Muheim zich plaatste voor de Europa League. Door deze prestatie maakte Muheim in het seizoen 2020/21 zijn Europese debuut in de met 0-1 verloren wedstrijd tijdens de derde ronde tegen AEK Athene.[19] In de winterstop tijdens een oefenwedstrijd tegen SCR Altach raakte Muheim aan zijn schouder geblesseerd waardoor hij dit keer negen wedstrijden moest toekijken.[20] Hij was op tijd hersteld om vanaf de achtste finales mee te kunnen spelen in het Zwitserse bekertoernooi waarin de finale werd gehaald en met 1-3 werd verloren van FC Luzern.[21] Dit was zijn laatste wedstrijd ondanks dat hij zijn contract had verlengd tot juni 2024.[22] Hij werd verhuurd met een optie tot koop aan Hamburger SV.[23] De Duitse ploeg maakte aan het einde van het seizoen gebruik van de optie zodat Muheim definitief de overstap maakte. Verhuur aan Hamburger SVIn juni 2021 werd bekend dat Hamburger SV Muheim huurde voor één seizoen met daarbij de optie om hem later voor € 1,5 miljoen over te kunnen nemen.[24] Tijdens zijn eerste training raakte hij geblesseerd en moest hij de voorbereiding op het seizoen 2020/21 grotendeels aan zich voorbij laten gaan.[25][26] Het lukte hem daarom niet om een basisplaats te veroveren in het team van trainer Tim Walter waardoor Tim Leibold als linkervleugelverdediger aan het seizoen begon. Op 11 september 2021 maakte hij zijn debuut in de 2. Bundesliga voor die Die Rothosen tijdens de thuiswedstrijd tegen SV Sandhausen. In het Volksparkstadion kwam hij één minuut voor het einde in het veld voor Robert Glatzel. Tijdens de twaalfde competitieronde tegen Holstein Kiel stond Muheim vanwege een zware blessure van zijn concurrent Leibold voor de eerste keer in de basis.[27] De rest van het seizoen bleef hij in het elftal. Op 23 april 2022 maakte hij tegen Jahn Regensburg zijn eerste doelpunt in Hamburger dienst. In de met 2-4 gewonnen uitwedstrijd zette hij zijn ploeg in de 23e minuut op een 0-1 voorsprong na een assist van Jonas Meffert.[28] Muheim eindige met zijn ploeg in de competitie op de derde plaats waardoor men play-offwedstrijden speelde tegen Hertha BSC. In de heenwedstrijd in Berlijn gaf hij de assist waaruit Ludovit Reis het enige doelpunt van de wedstrijd maakte.[29] In de thuiswedstrijd werd met 0-2 verloren waardoor de promotie naar de 1. Bundesliga werd misgelopen.[30] Hamburger SVHamburger SV besloot de afgesproken optie te lichten waardoor Muheim definitief de overstap maakte naar de Noord-Duitse havenstad. Hij tekende een contract tot juni 2025.[31] In het seizoen 2022/23 speelde hij bijna alle wedstrijden. In de negende competitieronde begon Muheim in de thuiswedstrijd tegen Fortuna Düsseldorf voor straf op de bank omdat hij wegens toiletbezoek te laat op de training was verschenen.[32] Wederom werd een derde plaats in de competitie behaald waarna play-off wedstrijden volgden tegen VfB Stuttgart. De heenwedstrijd in het MHPArena in Stuttgart werd met 3-0 verloren. In Hamburg eindigde de wedstrijd in een 1-3 nederlaag waardoor promotie opnieuw werd misgelopen.[33][34] Muheim speelde beide wedstrijden mee. In zijn derde seizoen (2023/24) begon Muheim wegens een in de voorbereiding opgelopen blessure in de competitie op de reservebank.[35] Tijdens de derde wedstrijd tegen Herta BSC was hij volledig fit waardoor hij in het basiselftal begon.[36] Tot zijn rode kaart in de 16e competitieronde stond hij onafgebroken elk duel aan de aftrap. Door op 9 december in de thuiswedstrijd tegen SC Paderborn 07 door scheidsrechter Christian Dingert in de 78e minuut uit het veld te worden gestuurd kreeg hij twee wedstrijden schorsing.[37] Ondanks deze verplichte rust behield hij zijn basisplaats. In de tweede ronde van de DFB-Pokal op 31 oktober droeg hij tijdens de wedstrijd tegen Arminia Bielefeld wegens blessures van Ludovit Reis en Sebastian Schonlau voor de eerste keer in zijn loopbaan de aanvoerdersband.[38] In maart 2024 werd zijn contract opengebroken en verlengd.[39] Kort daarvoor werd trainer Walter wegens slechte resultaten ontslagen en opgevolgd door Steffen Baumgart.[40] Onder de eerder in het seizoen bij 1. FC Köln ontslagen coach hield Muheim zijn basisplaats. Hij eindigde met Hamburger SV op de vierde plaats waardoor voor de zesde keer op rij promotie werd misgelopen.[41] Vanaf de start van het seizoen 2024/25 was Muheim onomstreden en stond hij vanaf de eerste competitiewedstrijd als een van de verdedigers in het basiselftal. In de eerste tien wedstrijden gaf hij tienmaal een assist waaruit door een van zijn ploeggenoten werd gescoord. Op 18 augustus speelde hij in de eerste ronde van de DFB-Pokal tegen SV Meppen zijn 100ste officiële wedstrijd in het shirt van Hamburger SV. In de met 1-7 gewonnen uitwedstrijd luisterde hij zijn jubileum op met een doelpunt.[42] Clubstatistieken
InterlandloopbaanMuheim kwam uit voor diverse Zwitserse nationale jeugdelftallen waarmee hij als speler van Zwitserland –21 actief was op een eindronde. Op 18 november 2024 maakte hij zijn debuut voor het nationale elftal van Zwitserland. Zwitserse jeugdelftallenOp 28 mei 2013 speelde Muheim voor de eerste keer voor een nationaal Zwitsers jeugdteam tijdens een 2-1 gewonnen oefenwedstrijd tegen Rusland –15;[43] Een jaar later speelde hij met Zwitserland –16 twee keer tegen Slovenië –16. Beide oefenwedstrijden gingen verloren maar Muheim maakte op 10 april 2014 zijn eerste doelpunt voor een nationaal jeugdteam. Hij maakte in de 57e minuut de 1-1 waarna met 2-1 werd verloren. Muheim wist zich met Zwitserland –21 te kwalificeren voor het Europees kampioenschap 2021 in Hongarije en Slovenië. Hij kwam in twee van de drie poulewedstrijden in actie. Op doelsaldo werd hij met Zwitserland uitgeschakeld in de poulefase;[44] De derde poulewedstrijd tegen de leeftijdsgenoten van Portugal was zijn laatste wedstrijd voor een Zwitsers nationaal jeugdelftal. In de 72e minuut moest hij na een tweede gele kaart van scheidsrechter Glenn Nyberg het veld verlaten.[45] Muheim speelde in totaal 18 jeugdinterlands waarin hij drie keer wist te scoren. Hij speelde hierbij samen met onder andere Kevin Rüegg, Eray Cömert, Jérémy Guillemenot en Nedim Bajrami.
ZwitserlandOp 18 november 2024 maakte Muheim onder bondcoach Murat Yakin zijn debuut tijdens een interland voor de UEFA Nations League 2024/25 tegen Spanje. In het met 3-2 verloren uitduel begon hij in de basis en hij maakte de volledige 90 minuten vol.
Erelijst
PersoonlijkMuheim richtte zich na zijn schooltijd niet alleen op het voetballen. Hij begon aan een opleiding tot tekenaar omdat hij Architect wilde worden.[4] Op het moment dat hij de overstap naar Chelsea maakte brak hij de studie af.[46] In Londen kwam hij samen met onder anderen de Deen Andreas Christensen in een gastgezin terecht.[4] Zie ook
Externe linkReferenties
  ·  ·  1 Heuer Fernandes ·
2 Mikelbrencis ·
3 Heyer ·
4 Schonlau |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
