Berylliumcarbonaat

Berylliumcarbonaat
Algemeen
Molecuul­formule	BeCO3
IUPAC-naam	berylliumcarbonaat
Molmassa	69,021082 g/mol
SMILES	[Be+2].C(=O)([O-])[O-]
InChI	1S/CH2O3.Be/c2-1(3)4;/h(H2,2,3,4);/q;+2/p-2
CAS-nummer	13106-47-3
EG-nummer	236-030-8
PubChem	61577
Wikidata	Q2566421
Beschrijving	Wit poeder
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
Gevaar
H-zinnen	H301 - H315 - H317 - H319 - H330 - H335 - H350 - H372
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P201 - P260 - P280 - P284 - P301+P310 - P305+P351+P338
MAC-waarde	0,01 mg/m³
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand	vast
Kleur	wit
Smeltpunt	54 °C
Kookpunt	(ontleedt) 100 °C
Onoplosbaar in	water
Geometrie en kristal­structuur
Kristal­structuur	hexagonaal
Thermodynamische eigenschappen
ΔfH^os	−14,85 kJ/mol
C^op,m	0,9417 J/mol·K
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Berylliumcarbonaat is het berylliumzout van diwaterstofcarbonaat, met als brutoformule BeCO₃. De stof komt voor als een zeer toxisch wit poeder, dat onoplosbaar is in water.

Vormen

Berylliumcarbonaat komt voor onder 3 vormen: een watervrije vorm, een tetrahydraat en een basische vorm. De watervrije vorm is onstabiel en ontleedt gemakkelijk door verhitting. Deze moet onder koolstofdioxide-atmosfeer opgeslagen worden.[1] Het tetrahydraat is eveneens onstabiel. De basische vorm is een gemengd zout, met zowel een carbonaat- als een hydroxide-gedeelte: Be₂CO₃(OH)₂.[2]

Synthese

Berylliumcarbonaat (tetrahydraat) kan bereid worden door reactie van koolstofdioxide met berylliumhydroxide:[3]

${\displaystyle {\ce {Be(OH)2 + CO2 + 4H2O -> BeCO3.4H2O + H2O}}}$

Het basisch berylliumcarbonaat kan bereid worden door reactie van berylliumsulfaat met ammoniumcarbonaat.

Eigenschappen

Berylliumcarbonaat ontleedt boven de 100 °C (thermolyse) in berylliumoxide en koolstofdioxide:

${\displaystyle {\ce {BeCO3 -> BeO + CO2}}}$

Het basisch berylliumcarbonaat moet verhit worden tot boven 200 °C:

${\displaystyle {\ce {Be2CO3(OH)2 -> 2BeO + CO2 + H2O}}}$

Externe links

• (en) ICSC van berylliumcarbonaat

Bronnen, noten en/of referenties

1. (en) E. Wiberg & A.F. Holleman (2001) - Inorganic Chemistry, Elsevier - ISBN 0123526515
2. (en) J.E. Macintyre (1992) - Dictionary of Inorganic Compounds, CRC Press - ISBN 0412301202
3. (en) D.A. Everest (1964) - The Chemistry of Beryllium, Elsevier Pub. Co.