Berylliumhydroxide

Berylliumhydroxide
Algemeen
Molecuul­formule	Be(OH)2
IUPAC-naam	berylliumhydroxide
Molmassa	43,026862 g/mol
SMILES	[Be+2].[OH-].[OH-]
InChI	1S/Be.2H2O/h;2*1H2/q+2;;/p-2
CAS-nummer	13327-32-7
EG-nummer	236-368-6
PubChem	25879
Wikidata	Q419729
Beschrijving	Witte kristallen
Waarschuwingen en veiligheids­maatregelen
Gevaar
H-zinnen	H301 - H315 - H317 - H319 - H330 - H335 - H350 - H372 - H411
EUH-zinnen	geen
P-zinnen	P201 - P260 - P273 - P280 - P284 - P301+P310
Hygroscopisch?	ja
VN-nummer	1566
LD50 (ratten)	(intraveneus) 4 mg/kg
Fysische eigenschappen
Aggregatie­toestand	vast
Kleur	wit
Dichtheid	1,92 g/cm³
Smeltpunt	1000 °C
Thermodynamische eigenschappen
ΔfH^os	−902,5 kJ/mol
C^op,m	1,443 J/mol·K
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Berylliumhydroxide is het amfoteer hydroxide van beryllium, met als brutoformule Be(OH)₂. De stof komt voor als zeer toxische witte kristallen.

Synthese

Berylliumhydroxide wordt niet in het laboratorium gesynthetiseerd, maar wordt industrieel geproduceerd als nevenproduct bij de extractie van beryllium uit ertsen met berylliumhoudende mineralen, zoals beril, bertrandiet en chrysoberil.

Berylliumhydroxide wordt wel gevormd tijdens bepaalde reacties, maar kan niet als zodanig worden geïsoleerd. Een voorbeeld is de hydrolyse van berylliumchloride:

${\displaystyle {\ce {BeCl2 + 2H2O -> Be(OH)2 + 2HCl}}}$

Eigenschappen en reacties

Berylliumhydroxide is amfoteer, wat impliceert dat het zowel met zuren als met basen kan reageren. De reactie met hydroxiden levert het wateroplosbare tetrahydroxidoberyllaat-ion:[1]

${\displaystyle {\ce {Be(OH)2 + 2OH- -> Be(OH)4-}}}$

Bij verhitting van een dergelijk beryllaatoplossing ontleedt de verbinding.[2] De reactie met zuren levert berylliumzouten op:[1]

${\displaystyle {\ce {Be(OH)2 + H2SO4 -> BeSO4 + 2H2O}}}$

Bij verhitting boven 400 °C verliest berylliumhydroxide water (dehydratie) en ontstaat berylliumoxide:

${\displaystyle {\ce {Be(OH)2 -> BeO + H2O}}}$

Structuur

Berylliumhydroxide wordt gevormd als een soort gelatineuze massa wanneer een overmaat base wordt toegevoegd aan een oplossing van een berylliumzout. Dit is de α-vorm. Wanneer de oplossing wordt gekookt slaat de trigonale - eveneens gelatineuze - β-vorm neer.[3] De structuur hiervan is vergelijkbaar met die van zinkhydroxide.[4]

Externe links

• (en) MSDS van berylliumhydroxide^[dode link]

Bronnen, noten en/of referenties

1. (en) E. Wiberg & A.F. Holleman (2001) - Inorganic Chemistry, Elsevier - ISBN 0123526515
2. (en) C.L. Parsons (1909) - The Chemistry and Literature of Beryllium, Chemical Publishing, p. 27
3. (en) C.L. Parsons (1909) - The Chemistry and Literature of Beryllium, Chemical Publishing, p. 28
4. (en) N.N. Greenwood & A. Earnshaw (1997) - Chemistry of the Elements (2nd ed.), Oxford: Butterworth-Heinemann - ISBN 0080379419