নাৰীবাদ আৰু প্ৰচাৰ মাধ্যমনাৰীবাদৰ সামাজিক-ৰাজনৈতিক আন্দোলন আৰু মতাদৰ্শৰ বিষয়ে বিভিন্ন মাধ্যমত প্ৰকাশ পাই আহিছে। এই মাধ্যমসমূহৰ ভিতৰত আছে:বাতৰি কাকত, সাহিত্য, ৰেডিঅ’, টেলিভিছন, ছ’চিয়েল মিডিয়া, চলচ্চিত্ৰ, ভিডিঅ’ গেম আদি। বহু নাৰীবাদী আন্দোলনৰ সফলতাৰ বাবে এইবোৰ অপৰিহাৰ্য হিচাপে বিবেচিত হৈছে। ইতিহাসনাৰীবাদৰ ইতিহাস ১৯ শতিকাৰ পৰা বৰ্তমানলৈকে অব্যাহত আছে। নাৰীবাদক তিনিটা সুকীয়া ভাগত ভগাব পাৰি: প্ৰথম ঢৌ, দ্বিতীয় ঢৌ আৰু তৃতীয় ঢৌ। "ছাফ্ৰেজেট" আৰু "নাৰীবাদী" শব্দটোৱে বিশেষকৈ ১৯০০ চনৰ আৰম্ভণিতে সূচনা হোৱা বিভিন্ন আন্দোলনক বুজায়। ভোটাধিকাৰবাদীসকলে নিৰ্বাচনত মহিলাসকলক ভোটদান কৰাটো সম্ভৱ কৰি তোলাৰ লক্ষ্য লৈছিল যদিও মহিলাসকল ঘৰুৱাভাৱে থাকিব লাগে জাতীয় ধাৰণাটোকহে অগ্ৰাধিকাৰ দিছিল। আনহাতে নাৰীবাদীসকলে কেৱল ভোটাধিকাৰক সমৰ্থন কৰাই নহয়, মহিলাসকলে "পুৰুষৰ দৰে একে স্তৰৰ অংশগ্ৰহণ, অৰ্থনৈতিক স্বাধীনতা আৰু সামাজিক আৰু যৌন স্বাধীনতাৰ" অধিকাৰী হোৱাৰ পোষকতা কৰিছিল (ফিন, ২০১২)।.[1] গণমাধ্যমবেছিভাগ সাংবাদিকেই নিজৰ বিষয়বস্তুৰ প্ৰতি বস্তুনিষ্ঠ দৃষ্টিভংগী সৃষ্টি কৰাৰ লক্ষ্য ৰাখে যদিও নাৰীবাদক বহুদিনৰ পৰাই নেতিবাচক দৃষ্টিৰে চিত্ৰিত কৰা হৈছে। নাৰীবাদৰ চিত্ৰণত ইন্ধন যোগাইছে এই ধাৰণাটোৱে যে সংবাদ মাধ্যমে বিৰোধিতাৰ দিশত হেলান দিয়া যেন লাগে৷ মহিলাসকলক পুনৰ পুৰুষক দিশত প্ৰক্ষেপিত কৰাৰ ধাৰণাটোৱে মহিলাসকলক চিত্ৰিত কৰা বেছিভাগ নেতিবাচক ভূমিকাৰ সৃষ্টি কৰে।[2] লিণ্ড আৰু চাইঅ' (২০০৬)[3]ৰ এক অধ্যয়নত দেখা গৈছে যে নাৰীবাদীসকল সংবাদ মাধ্যমত খুব কমেইহে দেখা দিয়ে আৰু তেওঁলোকক প্ৰায়ে তেওঁলোকক খলনায়কৰ ৰূপ এটা দিয়া হয়। তেওঁলোকক প্ৰায়ে "নিয়মীয়া" বা "সাধাৰণ" মহিলাৰ পৰা পৃথক বুলি চিত্ৰিত কৰা হয়, আৰু তেওঁলোকক দৈনন্দিন কাম-কাজৰ সৈতে জড়িত নহয়; বৰঞ্চ ৰাজহুৱা কাৰ্য্যকলাপ আৰু অনুষ্ঠানৰ সৈতে জড়িত হিচাপে দেখুওৱা হয়। নাৰীবাদীসকলো যে প্ৰায়ে ভুক্তভোগী-সেয়া চিত্ৰিত কৰা নহয় আৰু সাধাৰণ মহিলাৰ তুলনাত নাৰী আন্দোলন আৰু তেওঁলোকৰ লক্ষ্যৰ সৈতেহে তেওঁলোক বেছিকৈ জড়িত বুলি দেখুওৱা হয়৷ ক্ৰিডনে (১৯৯৩)[4] লিখিছে, "নাৰীবাদীসকলক অহৰহ যৌনভাৱে বিচ্যুত বুলি উপস্থাপিত কৰা হয়৷ তেওঁলোক 'পাৰিবাৰিক মূল্যবোধ' ধ্বংস কৰা পুৰুষ-ঘৃণাকাৰীৰ এটা দল।" সংবাদ মাধ্যমত "নাৰীবাদ" শব্দটোৰ জৰিয়তে প্ৰায়ে "পৰিয়াল" শব্দটোক বিৰোধিতা কৰা হয়- যাৰ ফলত এই ধাৰণাটো আহিল যে নাৰীবাদীসকল পৰিয়ালৰ মহিলা হ'ব নোৱাৰে।" দশক দশক ধৰি চলি অহা এই নেতিবাচক চিত্ৰণৰ ফলত বহু যুৱতীয়ে নাৰীবাদৰ ধাৰণাটোক নাকচ কৰিবলৈ বাধ্য হৈছে৷ ইয়াৰ কাৰণ আংশিকভাৱে নাৰীবাদীসকলক "পুৰুষ-বিৰোধী" বুলি চিহ্নিত লগোৱা হৈছে। নাৰীবাদৰ সৈতে জড়িত আন চিহ্নসমূহ হ'ল: bobblehead, Amazon, খঙাল, উগ্ৰ, আদি (জোন্স, ১৯৯২)।[5]সংবাদ মাধ্যমৰ সিদ্ধান্ত গ্ৰহণকাৰী বেছিভাগেই পুৰুষ যদিও মহিলাসকলে সাংবাদিকতাৰ ক্ষেত্ৰখনত প্ৰৱেশ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছে।[2]সমসাময়িক নাৰী আন্দোলনক মূলসুঁতিৰ সংবাদ মাধ্যমৰ জৰিয়তে প্ৰধানকৈ আওকাণ কৰা হৈছে, যাৰ ফলত কেইটামান উচ্চ পৰ্যায়ৰ ব্যতিক্ৰমৰ বাবেহে ঠাই বাকী আছে।[2]১৯৬৮ চনৰ মিছ আমেৰিকা প্ৰতিযোগিতাখন আছিল প্ৰকাশিত হোৱা প্ৰথম পৰ্যায়ৰ নেতৃস্থানীয় গোচৰবোৰৰ ভিতৰত অন্যতম। এই পৰিঘটনাটো সংঘটিত হোৱাৰ সময়ত মহিলাসকলৰ মাজত "bra-burner" শব্দটোৱে নিজকে উন্মোচন কৰে।[2] নাৰীবাদীক অপমানজনক শব্দৰে চিহ্নিত কৰাৰ প্ৰথাই ইয়াৰ সমৰ্থকসকলক নীৰৱ কৰি ৰখাৰ এক পদ্ধতি হিচাপে পৰিগণিত হৈ আহিছে। ফ্ল'ৰা ডেভিছে (১৯৯১)[6] তেওঁৰ গ্ৰন্থ মুভিং দ্য মাউণ্টেন: দ্য উইমেনছ মুভমেণ্ট ইন আমেৰিকাত লিখিছে যে-নাৰীবাদী আন্দোলন-বিষয়ক সংবাদ মাধ্যমৰ সম্প্ৰচাৰণ নেতিবাচক হ'বই লাগিব বুলি কথা নাই, কিয়নো ১৯৬৯ চনত সংবাদ মাধ্যমেহে এই আন্দোলনক চৰ্চাৰ মঞ্চ দিছিল৷ ছ’চিয়েল মিডিয়াতশেহতীয়া বছৰবোৰত টুইটাৰ আৰু ফেচবুকৰ দৰে ছ'চিয়েল মিডিয়া প্লেটফৰ্মে ঘৰুৱা নিৰ্যাতনৰ পৰা আৰম্ভ কৰি ৰাজপথত হাৰাশাস্তি, কেটকলিং আৰু গৰ্ভপাত আদি বিষয়সমূহৰ ওপৰত ব্যাপক আলোচনাৰ সূচনা কৰিছে।[7] ২০১২ চনত তুৰস্কৰ নাৰীবাদীসকলে দেশজুৰি গৰ্ভপাত নিষিদ্ধকৰণৰ আইন প্ৰণয়নৰ বিৰুদ্ধে প্ৰতিবাদ আৰু সমদলৰ আয়োজন আৰু সংগঠিত কৰিবলৈ ফেচবুক গোট গঠন কৰিছিল। ইউৰোপীয় সংঘৰ অন্যান্য অঞ্চলৰ নাৰীবাদীসকলে এই বিষয়টোক লক্ষ্য কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে আৰু নিজৰ নিজৰ ফে'চবুক গোটত প্ৰচাৰ কৰে৷ অৱশেষত এই আইনখন বিধানসভাৰ কাৰ্যসূচীৰ পৰা বাদ দিয়া হয়।[8] #MeToo movement২০১৭ চনত অভিনেত্ৰী এলিছা মিলানোৱে #MeToo আন্দোলনটো পোহৰলৈ আনে যেতিয়া তেওঁ যৌন নিৰ্যাতনৰ অভিজ্ঞতা লাভ কৰা তেওঁৰ টুইটাৰ অনুগামীসকলক #metoo ৰে উত্তৰ দিবলৈ কয়।.[9] এগৰাকী আফ্ৰিকান আমেৰিকান মহিলাই আৰম্ভ কৰা আন্দোলনটোৰ কৃতিত্ব মিলানোৱে লোৱা বাবে তেখেতে ঠাইবিশেষে বিৰূপ প্ৰতিক্ৰিয়াও লাভ কৰিছে যদিও আন্দোলনটোৱে কৰ্মক্ষেত্ৰৰ ভিতৰত যৌন নিৰ্যাতন আৰু আক্ৰমণ-দুয়োটাত উদঙাই দিবলৈ সক্ষম হৈছিল। ছ'চিয়েল মিডিয়াৰ জনপ্ৰিয়তাৰ পিছত প্ৰকাশিত এক প্ৰতিবেদন অনুসৰি-৩০% মহিলা আৰু ৪% পুৰুষে আমেৰিকাৰ শৈক্ষিক চিকিৎসা ক্ষেত্ৰৰ ভিতৰত যৌন নিৰ্যাতনৰ সন্মুখীন হোৱা বুলি কয়।[10] চলচ্চিত্ৰতচলচ্চিত্ৰ হৈছে সংবাদ মাধ্যমৰ এটা দিশ যিয়ে নাগৰিকৰ সামাজিকীকৰণত অৰিহণা যোগায়।[11] আধুনিক ইতিহাসৰ ভিতৰত চলচ্চিত্ৰত নাৰীবাদী বিষয়বস্তু অধিক সাধাৰণ হৈ পৰিছে৷ চলচ্চিত্ৰত নাৰীবাদী বিষয়বস্তু আধুনিক ইতিহাসৰ ভিতৰত অধিক সাধাৰণ হৈ পৰিছে। নাৰীবাদী চলচ্চিত্ৰ তত্ত্বৰ জন্ম হৈছিল উদীয়মান চলচ্চিত্ৰ উদ্যোগ আৰু যৌনতা আৰু লিংগ ভূমিকাৰ দৃষ্টিভংগীৰ সৈতে সংযুক্ত মনোবিশ্লেষণৰ কেইবাটাও শাখাৰ পৰা।[12] ১৯৭০ চনত লিখা "ভিজুৱেল প্লেজাৰ এণ্ড নেৰেটিভ চিনেমা" নামৰ ৰচনাখনত লৌৰা মালভেই হলিউডৰ ভিতৰত নাৰীসুলভ অভিজ্ঞতাৰ ভুল চিত্ৰণৰ অনুমতি দিয়া দুটা গুৰুত্বপূৰ্ণ বিষয় নিৰ্ণয় কৰিছিল৷[13][14][15] ছফী মেয়াৰৰ ২০১৬ চনৰ প্ৰকাশন পলিটিকেল এনিমেলছ: দ্য নিউ ফেমিনিষ্ট চিনেমাখনে একবিংশ শতিকাৰ নাৰীবাদী চলচ্চিত্ৰ তত্ত্বৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰিছে আৰু যুক্তি আগবঢ়ায় যে মালভেৰ ৰচনাখনত আঙুলিয়াই দিয়া একেবোৰ প্ৰসংগত বহু বিষয় অব্যাহত আছে।[15] ভিডিঅ' গেমভিডিঅ’ গেম হৈছে কিতাপ, চলচ্চিত্ৰ, সংগীতৰ পৰা উদ্ভৱ হোৱা অন্য এক নতুন মাধ্যম। ই এটা নতুন আৰ্হি যিয়ে পুৰণি সংবাদ মাধ্যমৰ সৈতে যোগাযোগ কৰিব পাৰে আৰু তাৰ পিছত নতুন বিষয়বস্তু বা মনোৰঞ্জন আৰু পাৰস্পৰিক ক্ৰিয়াৰ মাধ্যম সৃষ্টি কৰিব পাৰে।[16]ভিডিঅ’ গেমৰ বিকাশৰ লগে লগে গেমিং জগতত নাৰী চৰিত্ৰই উল্লেখযোগ্য ভূমিকা পালন কৰে। কিন্তু সাধাৰণতে ভিডিঅ’ গেমৰ দ্বাৰা বেছিভাগ নাৰী চৰিত্ৰক বস্তুনিষ্ঠ কৰি তোলা হৈছে। বিশেষকৈ বাণিজ্যিক ভিডিঅ' গেমত যৌনকৰ্মী হিচাপে উপস্থাপন কৰা বহু সংখ্যক মহিলা চৰিত্ৰ দেখা পোৱা গৈছে।[17] Yao et al. কৈছে যে একচন ভিত্তিক ভিডিঅ' গেমৰ মহিলা নায়িকাসকলে প্ৰায়ে শৰীৰটো উদঙাই দিয়া আৱেদনময়ী সাজ-পোছাক পিন্ধে।[18]তেওঁ আৰু কয়- যৌনতাবাদী নাৰী চৰিত্ৰই পুৰুষৰ যৌনতাৰ চিন্তাধাৰাক প্ৰাইম কৰিব পাৰে আৰু নাৰীক বস্তু হিচাপে চাবলৈ উৎসাহিত কৰিব পাৰে৷[18] তথ্যসূত্ৰ
|
Portal di Ensiklopedia Dunia