Seu de Santa María de Chirona
A seu de Santa María de Chirona ye una seu bispal catalana construida entre los sieglos XI y XVIII en estilos romanico, gotico y barroco que se troba en a ciudat de Chirona, en a comarca d'o Chironés y provincia de Chirona. Dende lo punto d'anvista d'a suya adscripción administrativa en a Ilesia Catolica, ye la seu de l'arcipestrau de Chirona-Salt y d'a diocesi de Chirona en l'archidiocesi de Tarragona. Adedicada a santa María, ye lo templo cristiano mas gran d'a provincia de Chirona. La seu poseye la nau gotica mas ampla d'o mundo con os suyos 22,98 metros,[1] estando amás a nau con mayor amplaria d'o mundo en cualsiquier estilo artistico dezaga d'a basilica de Sant Pero d'o Vaticano, que plega en os 25 metros d'amplaria. Se troba situada en o centro d'a ciudat antiga, la Gerunda romana. Encara que bi ha citas de bispes en a ciudat de Chirona dende l'anyo 516 y que seguntes documentos d'o sieglo VII lo suyo culto yera equiparable a lo d'as seus de Toledo u Sevilla, no se conserva garra resto de l'edificio dixas envueltas, que dimpués d'a conquiesta musulmana d'a peninsula iberica se convertió en mesquita[2] entre los anyos 715 y 785, tresladando-se lo culto cristiano d'os mozarabes que i continoron vivindo enta la ilesia de Sant Felix de Chirona debantada sobre la tumba de sant Felix. Cuan en 785 Carlos Magno reconquerió la ciudat l'edificio tornó en o culto cristiano. HistoriaReferencias
Se veiga tamiénVinclos externos
|
Portal di Ensiklopedia Dunia