Reyal Monesterio de Santa Engracia
O Reyal Monesterio de Santa Engracia yera un monesterio actualment desapareixiu que yera situau en os (alavez) arredols de Zaragoza. DescripciónEn a suya ilesia yeran enronaus entre atros o vicecanciller d'Aragón Antonio Agustín (baixo una lapida realizada per Berruguete) u lo cronista Cheronimo Zurita. Per unatra parti en o suyo claustro yera enronau lo cronista Cheronimo de Blancas. ![]() HistoriaO Monesterio estió fundau per Sant Paulino en 392 sobre lo fosal d'os martirs de Zaragoza.[1] O monesterio siguió mesmo en funcionamiento mientres que los primeros sieglos d'a dominación musulmana d'a ciudat. Manimenos, a comunidat s'amortó. En o sieglo XV como gratitut d'o rei Chuan II d'Aragón per a miraglosa curación d'as suyas cataractas ordenó creyar de nuevas o monesterio. Asinas en 1493 o monesterio estió una atra vegada ocupau per os monches. En 1755 estió restaurau per Chuan Morlanes per un coste de 2500 ducados. Mientres que lo primer Setio estió escenario de violentos combates. O 13 d'agosto de 1808 estió parcialment destruyiu per l'esclatito d'una mina de 300 kg colocada per l'exercito napoleonico mientres que la suya retirada d'o primer Setio.[2] A suya voladura se realizó con tal precipitación que causó mas de 200 muertos en as propias ringleras de l'exercito francés. Dimpués d'os Setios os monches l'ocuporon de nuevo dica que finalment l'abandonoron en 1835 a consecuencia d'a Desamortización de Mendizabal. Dimpués sirvió como cuartel de l'exercito espanyol dica que en 1908 estió espaldau. ![]() Entre lo 15 de mayo y lo 5 d'aviento de 1908 se celebró en os terrenos d'o suyo antigo hortal a Exposición Hispano Francesa que estió visitada per mas de meyo millón de visitants. Dimpués d'a suya clausura, os suyos pabillons estioron desmontaus y lo terreno urbanizau entre las anyadas 1910 y 1920. RestasDe l'imponent edificio no s'ha conservau que la portalada d'a ilesia. Referencias
|
Portal di Ensiklopedia Dunia