Escaquiau chaquésO escaquiau[1] chaqués u escacau[1] chaqués ye una mena d'ornamentación arquitectonica, de zaguerías d'o sieglo XI, en serie que se troba en frisos y arquivoltas, mas que mas, basau en l'uso de cuadraus (ditos tacos) u de rectanglo (billez), uns esfonsaus y atros salients de forma alterna, disposaus en linias paralelas, a o menos en numero de tres,[2] fendo uembras que simulan un tablero d'escaques, d'on le viene o suyo nombre,[3] ya que "escaquiau" tien o suyo orichen en a similitut d'ista decoración con un tablero d'iste chuego, mientres que l'apelliu "chaqués" ye relacionau con o feito de presentar-se de manera abundant en a decoración d'a seu de Chaca, dende a on s'habió d'espardir a la resta de edificios relichiosos que se troban por o camín de pelegrinación ta Santiago de Compostela. Asinas, puet decir-se que iste motivo decorativo, que ye muit habitual en cuantas versions en l'arquitectura romanica espanyola (mas que mas en os edificios d'o camín de Sant Chaime), ye tipico d'o romanico espanyol. Entre os edificios romanicos situaus tanto en o camín de Sant Chaime, como en zonas d'influyencia, en os que se puet observar ista decoración destacan:
Galería d'imachens
Referencias
Vinclos externos
|