Chaime I d'Urchel
Chaime I d'Urchel (Zaragoza, Aragón, 1321 - Barcelona, Catalunya, 15 de noviembre de 1347) estió conte d'Urchel, vizconte d'Àger y barón d'Alcoleya de Cinca, Entenza y Antillón entre os anyos 1328 y 1347. Orígens familiarsYera fillo d'o rei d'Aragón Alifonso IV y a suya muller a reina consort y condesa d'Urchel Tresa d'Entenza. Se casó con Cecilia I d'Urchel y, en morir en 1336 o suyo suegro, o conte Bernal VIII de Comenge, reivindicó, sin garra exito, os dreitos d'a suya muller a la succesión d'iste condau. Relacions con la cortAs intrigas d'a suya madrastra, Alionor de Castiella, provocoron a perduga d'una buena parti d'os dominios condals (Alòs, Ivars, Meià...) buena parti d'os cuals pasoron a os fillos d'ista, os infants Ferrando y Chuan. Como procurador cheneral d'o reino, estió leyal a o suyo chirmán, o rei Pero IV d'Aragón, metendo-se en cuantas ocasions en contra d'a suya chirmana Constanza d'Aragón y d'Entenza, reina consort de Mallorca. Pero, dimpués, Pero lo Ceremonioso proclamó hereua a la suya filla primochenita, a infanta Constanza d'Aragón y de Navarra, desheredando asinas a Chaime I d'Urchel, que yera l'hereu d'os reinos si Pero moriba sin fillos varons. Chaime marchó ta Zaragoza y encabezó a revuelta nobiliaria d'a Unión Aragonesa, ya que como barón d'Entenza yera tamién un noble aragonés. Ista revuelta levó enta la guerra d'a Unión.[1] Casamiento y descendientsEn 1336 se casó con Cecilia de Comenche, hereua d'o condau de Comenche, y con qui tenió a:
Morió en Barcelona o 19 de noviembre de 1347, a os 27 anys, mientres as celebracions d'as segundas nupcias d'o rei con Alionor de Portugal, a causa d'una malautía. Os remors d'enverenamiento induciu por o rei, que circulaban ya en a epoca, no teneban garra fundamento. O condau paso a mans d'a suya muller, Cecilia I d'Urchel. ReferenciasBibliografía
|