Castel Capuano
Castel Capuano, antigament clamau Castel Capuana[1] ([Castel] Capuana en o Romance d'as Queixas d'Alfonso V), ye lo segundo castiello mas antigo de Naples. D'orichen normando, está situau a la fin d'a Via dei Tribunali y ye la seu d'a sección civil d'o tribunal de Naples. Debe lo suyo nombre a estar ubicau cerca d'a Puerta Capuana, en o camino que iba enta l'antiga Capua.[2] HistoriaOríchensSe principió a construyir en 1140, por voluntat d'o rei Guillén I de Sicilia y fue rematau en 1160 por l'arquitecto Buono. Está adotau de fortificacions bien recias y teneba funcions de residencia reyal d'os soberanos normandos. Se transforma en a primer cuartalada d'o sieglo XIII, por iniciativa de Frederico II, qui le da un carácter mas hespitalario. Periodo anchevínCon a casa D'Anchú en o trono, se fizo una nueva fortaleza, Castel Nuovo, con función de residencia reyal. Castel Capuano se dixó ta ahuespedar a otros miembros d'a familia reyal, funcionarios y combidaus -como Petrarca, en 1370-. Ladislau I de Naples (1399-1414) utilizó breument Castel Capuano como residencia reyal, y la suya chirmana Chuana II de Naples (1414-1435), fue obligada a refuchiar-se-ie en o enfrentamiento con Alifonso V d'Aragón, que heba establiu cort en Castel Nuovo. Sufrió allora o setio d'os aragonenes. D'aquí, a soberana partió enta Anvers, an nombró hereu a Loís III d'Anchú, en oposición a lo rebuyau Alifonso. De residencia reyal a palacio de chusticiaBaixo lo reinau d'os aragoneses, Castel Capuano tuvo una función marguinal. Con Ferrando II, o Reino de Naples se constituye en virreinau (1503), y Castel Capuano prene función de palacio de chusticia, que conservó cinco sieglos. O virrei Pedro de Toledo reunió todas corz de chusticia d'a ciudat y, ta adaptar-se a la nueva función, se transformó en 1537. Os soterranios tamién s'adaptaron ta fer de prisión y cambras de tortura. L'arquitecturaExteriorEn a portalada d'entra de Castel Capuano se troba una loseta que celebra la victoria de Carlos I en Tunicia y la data cuan o castiello esdevino seu d'a Cort de Chusticia. A portalada está coronada con un gran alica bicefala, simbolo d'a Casa d'Austria, y as columnas d'Hercules con a leyenda Plus Ultra. En o nivel superior, o escudo d'a casa de Saboya, colocau dimpués d'a Unidat d'Italia, en puesto d'o escudo d'os Borbons. O reloch d'a fachada ye de l'anyo 1858. Superada la portalada, s'entra en un patio rodiau con un portico de columnas doricas. Iste espacio representa o nuclio d'o castiello, an se reuniban os letraus, testigos, acusaus... que veniban ta chudicio. En a parte de dezaga d'o castiello está la fuent d'o Formiello, con agua de l'acueducto d'o Formiello, construita en 1490 como abrevadero d'os caballos, y que fue refeita en 1583 por Michele de Guido y tiene lo escudo d'o virrei Pero d'Aragón. InteriorA sala d'os Bustos, situada en a primer planta, tiene os bustos de marbre d'os avogaus mas famosos d'o foro de Naples. Considerada o corazón d'o castiello, huei s'i celebran avenimientos solemnes y reunions extraordinarias. Os frescos, con doce figuras femininas, representan as provincias d'o reino. En o teito, os frescos de Biagio Molinari di Trani están divisos en tres campos, cadaguno d'os cuals celebra la fuerza y o triunfo d'a Chusticia. A sala d'a biblioteca fue seu d'o Gran Consello cuan o reinau d'a Casa d'Anchú, ta pasar dimpués a estar sala d'audiencias d'a Gran Cort Creminal en o periodo borbonico. A biblioteca fue inaugurada lo 19 de julio de 1896 y contiene a redol de 80.000 volúmens, entre los que bi ha rarismas obras d'os sieglos XVI, XVII y XVIII que constituyen o fundo antigo. Referencias |
Portal di Ensiklopedia Dunia