Alejandro Oliván Borruel
Alejandro Oliván Borruel, naixito d'Aso de Sobremont (Alto Galligo) o 28 de febrero de 1796 y muerto en Madrit (Espanya) o 14 d'octubre de 1878, estió un politico aragonés, d'ideolochía liberal y que, como militant d'o Partido Moderado ocupó o cargo de ministro de Marina d'Espanya mientres o Gubierno de Carlos Martínez de Irujo dende o 15 de febrero de 1847 dica o 28 de marzo de 1847, amás d'atros cargos politicos en a escena politica espanyola. Estió senador en o Senau d'Espanya. Por as suyas ideyas politicas estió cuantas vegatas exiliato y mesmo engarcholato en Zaragoza. Fació a suya formación en os Escolapios de Chaca y en Francia y prenió parte activa en a Guerra d'o Francés. personalidat multifacetica, tamién destacó por os suyos treballos respective d'o Dreito administrativo y d'o Dreito politico y, enmarcato en a suya ideolochía liberal y recheracionista, sobre agricultura, como as posibles milloras en o cautivo en a isla de Cuba (que alavez yera una colonia espanyola) d'a especie Saccharum officinarum ta l'obtención de zucre. Antiparte, estió miembro de cuantas Academias (Reyal Academia d'Artes Polidas, Reyal Academia de Siencias Morals y Politicas...), secretario d'a Sociedad Económica Matritense y president de l'Ateneu de Madrit. Encara que perteneixeba a una familia d'infanzons d'Oliván,[1] no acceptó a concesión d'un títol nobiliario que li ufrió o Gubierno en 1857. Obras
Vinclos externos
Referencias
|
Portal di Ensiklopedia Dunia