耿橘耿橘(1571年—?)[1],字廷懷,號藍陽,直隶河间府沈阳中屯衛軍籍,順天府宛平县人,明朝政治人物。 生平万历二十二年(1594年)甲午科順天鄉試第七十四名舉人,二十九年(1601年)辛丑科進士[2],兵部觀政,三十年初授尉氏县知县,三十二年调繁常熟县,恢复吴公书院,邀请江左名士顾宪成、高攀龙为社长,士风翕然向之。常熟为水乡,江湖環错,北境高苦旱,南卑苦涝。橘审度地形,大修水利工程,初作福山塘,有效,于是三丈、梅林、盐铁諸塘以次修舉,濬河二百一十四,精究水土蓄泄之方,著为《常熟县水利全书》十二卷。其法起夫给食,引线分工,定宕堆土,輪竿筑岸,建闸諸事,无不纤悉精尽,顾宁人作诗咏之,以比宋劝农使陈靖,至今邑享其利也。[3]擢官至兵部主事。归乡后在献县东关的見麟书院教授讲学,闡明性道之学,为歴代圣贤图赞。万历四十八年,县东尹官屯尹振家的牛产下一麒麟,火闪闪見鳞甲間,其家因害怕而将麒麟杀死,耿橘知道后,将其用石匣收敛,葬在献王墓侧,植柏其上,知县劉重慶与橘撰銘文二章,重庆書之石,题曰「見𪊲郊」。耿橘因此将讲学的书院改为見麟書院。[4] 家族祖父耿镒,正德十一年丙子科举人,歷官霍州知州。父亲耿情,字子發,交河县人,生而颖异,有道氣,身長七尺,能開八石弓,發矢奇中。復精岐黄术,通于占验。每据内经断论,徵应如響。然早丧,后以子貴赠文林郎常熟县知县。耿橘幼随母林氏寄居献县外祖父家,长大成名后筑悦親臺于林村以奉母,臺有耿橘跪进饮食给林母的石像,今台址犹存。 妻胡氏,赠孺人,继室阎氏,封孺人。 参考资料 |
Index:
pl ar de en es fr it arz nl ja pt ceb sv uk vi war zh ru af ast az bg zh-min-nan bn be ca cs cy da et el eo eu fa gl ko hi hr id he ka la lv lt hu mk ms min no nn ce uz kk ro simple sk sl sr sh fi ta tt th tg azb tr ur zh-yue hy my ace als am an hyw ban bjn map-bms ba be-tarask bcl bpy bar bs br cv nv eml hif fo fy ga gd gu hak ha hsb io ig ilo ia ie os is jv kn ht ku ckb ky mrj lb lij li lmo mai mg ml zh-classical mr xmf mzn cdo mn nap new ne frr oc mhr or as pa pnb ps pms nds crh qu sa sah sco sq scn si sd szl su sw tl shn te bug vec vo wa wuu yi yo diq bat-smg zu lad kbd ang smn ab roa-rup frp arc gn av ay bh bi bo bxr cbk-zam co za dag ary se pdc dv dsb myv ext fur gv gag inh ki glk gan guw xal haw rw kbp pam csb kw km kv koi kg gom ks gcr lo lbe ltg lez nia ln jbo lg mt mi tw mwl mdf mnw nqo fj nah na nds-nl nrm nov om pi pag pap pfl pcd krc kaa ksh rm rue sm sat sc trv stq nso sn cu so srn kab roa-tara tet tpi to chr tum tk tyv udm ug vep fiu-vro vls wo xh zea ty ak bm ch ny ee ff got iu ik kl mad cr pih ami pwn pnt dz rmy rn sg st tn ss ti din chy ts kcg ve
Portal di Ensiklopedia Dunia