斌桐斌桐(1805年—?),字秋士,号稗農,姚氏,内务府汉军正白旗人(属内务府正白旗汉姓满洲旗人)。清朝官员,进士出身。 生平内务府正白旗汉军那齡阿管领下监生,道光乙酉举人,丙申进士。后官兵部职方司主事。常往来于吴越楚黔,遍历名胜。 赋桐的人品、诗词为时人所重。劉錦藻在《皇朝續文獻通考》里转引评价道:“斌桐隸漢軍,以進士官中樞,貧且困不得遷,卒於官。為人冷舊孤潔,嘗往來吳越楚黔,其詞沈微排側,無世俗溫峻之態,而散佚不得見存世”[1](此评语原引自潘曾瑋《自鏡齋文鈔》中的《<还初堂词>序》,1887)。 著有《还初堂诗存》一卷附詞(鈔本,南開大學图書館藏)[2],又有《还初堂诗钞》刊本(内务府正黄旗汉军进士杨钟羲刻);《还初堂词》,潘曾瑋(状元潘世恩之四子)重刻并作序(序文载潘曾瑋《自鏡齋文鈔》,1887;据潘曾瑋,其父潘世恩系斌桐丙申进士主考官,《还初堂词》钞本由其从旗人词人承龄与旗人进士杨能格处获得,而杨能格与斌桐系姻戚且进士同榜),序中引合肥徐懿甫评论:“秋士詩慷慨任气,多幽燕之聲”。杨钟羲在《雪桥诗话》中亦转述说: “姚秋士为人孤冷隽絜,不以时俯仰。诗慷慨任气,多幽燕之声”。 家庭及关联
参考文献
|
Index:
pl ar de en es fr it arz nl ja pt ceb sv uk vi war zh ru af ast az bg zh-min-nan bn be ca cs cy da et el eo eu fa gl ko hi hr id he ka la lv lt hu mk ms min no nn ce uz kk ro simple sk sl sr sh fi ta tt th tg azb tr ur zh-yue hy my ace als am an hyw ban bjn map-bms ba be-tarask bcl bpy bar bs br cv nv eml hif fo fy ga gd gu hak ha hsb io ig ilo ia ie os is jv kn ht ku ckb ky mrj lb lij li lmo mai mg ml zh-classical mr xmf mzn cdo mn nap new ne frr oc mhr or as pa pnb ps pms nds crh qu sa sah sco sq scn si sd szl su sw tl shn te bug vec vo wa wuu yi yo diq bat-smg zu lad kbd ang smn ab roa-rup frp arc gn av ay bh bi bo bxr cbk-zam co za dag ary se pdc dv dsb myv ext fur gv gag inh ki glk gan guw xal haw rw kbp pam csb kw km kv koi kg gom ks gcr lo lbe ltg lez nia ln jbo lg mt mi tw mwl mdf mnw nqo fj nah na nds-nl nrm nov om pi pag pap pfl pcd krc kaa ksh rm rue sm sat sc trv stq nso sn cu so srn kab roa-tara tet tpi to chr tum tk tyv udm ug vep fiu-vro vls wo xh zea ty ak bm ch ny ee ff got iu ik kl mad cr pih ami pwn pnt dz rmy rn sg st tn ss ti din chy ts kcg ve
Portal di Ensiklopedia Dunia