劉仲斗劉仲斗(?—?),字祖夢,號紫垣,南直隶寧國府宣城县人,明朝政治人物。 生平萬曆二十五年(1597年)丁酉科应天乡试舉人,萬曆二十六年(1598年)聯捷戊戌科進士[1],工部觀政,次年授浙江金華縣知縣,三十五年补德清县,擢户部廣西司主事,三十七年与行人丘懋炜典廣西乡试。三十九年升貴州司郎中,密雲管粮,官至湖廣上江道副使,萬曆四十六年(1618年)养病罢秩。家居時,横行霸产,魚肉鄉民。天启元年(1621年),黄尊素代理宣城知县,刻意逮捕刘氏作惡僮客,並勸告劉氏要自愛。但劉仲斗不聽,竟然派人抓官府小吏关進自家私狱。黄尊素得知,亲自带人到刘家私狱救下小吏,將抓人的家丁拘捕入狱。一時物議沸騰,受冤的百姓紛起向知府告狀,刘仲斗为消灭罪证,将自家的私狱焚毁。不料火勢延燒三日,将整個府第化为灰烬。刘仲斗大恨,通过各种关系要弹劾黄尊素。巡按御史易白樓巡视宣城,审理此案,又抓劉家奴仆二人遣戍,发配其党羽十余人。[2] 家族父劉廷諍,邑廪生,以子仲斗封文林郎金華縣知縣。[3]弟刘彲,字无角,崇禎八年拔貢,能诗文。女刘氏,嫁庠生张玙,二十岁夫亡,撫孤成人,已授室,旋夭,妻殷氏年廿四,事姑教子,一如姑志。子张之敏補邑庠生,两世俱以完節終。[4] 注釋
|
Index:
pl ar de en es fr it arz nl ja pt ceb sv uk vi war zh ru af ast az bg zh-min-nan bn be ca cs cy da et el eo eu fa gl ko hi hr id he ka la lv lt hu mk ms min no nn ce uz kk ro simple sk sl sr sh fi ta tt th tg azb tr ur zh-yue hy my ace als am an hyw ban bjn map-bms ba be-tarask bcl bpy bar bs br cv nv eml hif fo fy ga gd gu hak ha hsb io ig ilo ia ie os is jv kn ht ku ckb ky mrj lb lij li lmo mai mg ml zh-classical mr xmf mzn cdo mn nap new ne frr oc mhr or as pa pnb ps pms nds crh qu sa sah sco sq scn si sd szl su sw tl shn te bug vec vo wa wuu yi yo diq bat-smg zu lad kbd ang smn ab roa-rup frp arc gn av ay bh bi bo bxr cbk-zam co za dag ary se pdc dv dsb myv ext fur gv gag inh ki glk gan guw xal haw rw kbp pam csb kw km kv koi kg gom ks gcr lo lbe ltg lez nia ln jbo lg mt mi tw mwl mdf mnw nqo fj nah na nds-nl nrm nov om pi pag pap pfl pcd krc kaa ksh rm rue sm sat sc trv stq nso sn cu so srn kab roa-tara tet tpi to chr tum tk tyv udm ug vep fiu-vro vls wo xh zea ty ak bm ch ny ee ff got iu ik kl mad cr pih ami pwn pnt dz rmy rn sg st tn ss ti din chy ts kcg ve
Portal di Ensiklopedia Dunia