|
โอลิมปิกฤดูร้อน 2016
กีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน 2016 (โปรตุเกส: Jogos Olímpicos de Verão de 2016) หรือชื่อที่เป็นทางการ กีฬาโอลิมปิกครั้งที่ 31 หรือเป็นที่รู้จักในชื่อ รีโอ 2016 เป็นมหกรรมกีฬานานาชาติที่สำคัญในประเพณีโอลิมปิก ซึ่งจัดในที่นครรีโอเดจาเนโร สหพันธ์สาธารณรัฐบราซิล จัดขึ้นระหว่างวันที่ 5 ถึง 21 สิงหาคม พ.ศ. 2559 การแข่งขันครั้งนี้มีจำนวนนักกีฬามากกว่า 10,500 คนจาก 207 ประเทศ คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติ ซึ่งครั้งนี้เป็นการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อนครั้งแรกของประเทศคอซอวอและประเทศซูดานใต้ มีการชิงชัยทั้งหมด 307 เหรียญในกีฬาโอลิมปิกทั้งหมด 28 กีฬา — อาทิ กีฬารักบี้ 7 คน และกีฬากอล์ฟ ซึ่งถูกบรรจุโดยคณะกรรมการโอลิมปิกสากล ใน พ.ศ. 2551 จัดการแข่งขันทั้งหมดใน 33 สนาม ในเมืองเจ้าภาพ และอีก 5 สนาม คือ เซาเปาลู (เมืองที่ใหญ่ที่สุดในประเทศบราซิล), เบลูโอรีซองชี, ซัลวาดอร์, บราซิเลีย (เมืองหลวงประเทศบราซิล) และมาเนาช์ การแข่งขันโอลิมปิกครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่อยู่ในภายใต้การดูแลของโทมัส บัค ประธานคณะกรรมการโอลิมปิกสากล นครรีโอเดจาเนโร ได้ถูกประกาศชื่อเจ้าภาพกีฬาโอลิมปิกครั้งที่ 31 ในการประชุมคณะกรรมการโอลิมปิกสากลครั้งที่ 121 ที่กรุงโคเปนเฮเกน ประเทศเดนมาร์ก เมื่อวันที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2552 นครรีโอเดจาเนโรนั้นเป็นเมืองแรกของทวีปอเมริกาใต้และประเทศแรกในกลุ่มภาษาโปรตุเกสที่ได้จัดโอลิมปิกฤดูร้อน และเป็นเมืองเจ้าภาพโอลิมปิกฤดูร้อนครั้งแรกที่จัดในฤดูหนาว (ซึ่งในกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน 2000 ที่นครซิดนีย์ ประเทศออสเตรเลีย ได้เริ่มจัดการแข่งขันในวันที่ 15 กันยายน – ซึ่งอีก 5 วันถัดไป จะเป็นวสันตวิษุวัต ในซีกโลกใต้) รวมถึงเป็นเมืองแรกในรอบ 16 ปี และเป็นเมืองที่ 3 ที่เป็นเจ้าภาพในซีกโลกใต้ การเสนอตัวเป็นเจ้าภาพ การเสนอตัวเป็นเจ้าภาพโอลิมปิกครั้งนี้มีผู้เสนอตัวเป็นเจ้าภาพหลายเมือง แต่มีเมืองที่ได้รับการคัดเลือกรอบสุดท้าย 4 เมือง[1] ได้แก่
มีการประกาศผลเมืองที่ได้เป็นเจ้าภาพเมื่อวันที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2552 ในการประชุมคณะกรรมการโอลิมปิกสากล สมัยที่ 121 ที่กรุงโคเปนเฮเกน ประเทศเดนมาร์ก โดยการประชุมครั้งนี้มีประมุขแห่งรัฐและผู้นำรัฐบาลประเทศ ที่เสนอตัวเป็นเจ้าภาพเดินทางเพื่อร่วมเสนอแผนขั้นสุดท้ายก่อนลงคะแนนครบทุกประเทศ ได้แก่ สมเด็จพระราชาธิบดีควน การ์โลสที่ 1 และสมเด็จพระราชินีโซเฟีย พระมหากษัตริย์สเปน ยูกิโอะ ฮาโตยามะ นายกรัฐมนตรีญี่ปุ่น ประธานาธิบดีบารัก โอบามาแห่งสหรัฐอเมริกา พร้อมมิเชล โอบามา สุภาพสตรีหมายเลขหนึ่ง และลูอิซ อีนาซีอู ลูลา ดา ซิลวา ประธานาธิบดีบราซิล การประกาศผลมีขึ้นในเวลาประมาณ 18.30 น. ตามเวลาท้องถิ่น ผลการคัดเลือก
การเตรียมความพร้อมและพัฒนาการ วันที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2551 มีรายงานจากเว็บไซต์ AroundTheRings.com ว่านายโรเดร์เลย์ เฌเนราลี ประธานฝ่ายปฏิบัติการของคณะกรรมการจัดการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก รีโอเดจาเนโร 2016 ได้ลาออกเพียงหนึ่งปีหลังจากเริ่มต้นการทำงาน ต่อจากนั้นได้แต่งตั้งนายฟลาวีอู เปสตานา มาทำหน้าที่แทน แต่อีกห้าเดือนถัดมาเขาก็ได้ลาออกจากตำแหน่งด้วยเหตุผลส่วนตัว[3]ในระหว่างการแข่งขันกีฬาพาราลิมปิกฤดูร้อน 2012 โดยปัจจุบันนายเรนาตู ซีอูชิง ได้ดำรงตำแหน่งประธานเจ้าหน้าที่ฝ่ายปฏิบัติการของคณะกรรมการจัดการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก รีโอเดจาเนโร 2016[4] สถานที่และโครงสร้างพื้นฐาน ในนครรีโอเดจาเนโร เขตบาร์ราดาชีฌูกา เป็นเขตที่มีจำนวนสถานที่จัดการแข่งขันของการแข่งขันกีฬาโอลิมปิก และพาราลิมปิเกมส์ในปี 2016 มากที่สุด โดยส่วนที่เหลือของสถานที่จัดการแข่งขันจะตั้งอยู่ในสามเขตหลัก ๆ คือ ชายหาดกอปากาบานา, เขตมารากานัง และเขตเดโอดอรู นอกจากนั้นเขตบาร์ราดาชีฌูกาจะเป็นที่ตั้งของหมู่บ้านนักกีฬาในโอลิมปิกครั้งนี้ ซึ่งในตัวเมืองที่เป็นย่านประวัติศาสตร์ในนครรีโอเดจาเนโรได้มีการฟื้นฟูพื้นที่ริมน้ำ โดยได้ตั้งโครงการฟื้นฟูพื้นที่ริมน้ำขนาดใหญ่ที่เรียกว่า โปร์ตูมาราวิลยา[5] โดยโครงการนี้ฟื้นฟูได้ครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมด 5 ตารางกิโลเมตร 2 (1.9 ตารางไมล์) โครงการนี้มีเป้าหมายที่จะพัฒนาบริเวณท่าเรือ เพื่อดึงดูดนักท่องเที่ยว และเสริมสร้างความสามารถในการแข่งขันของนครรีโอเดจาเนโรในเศรษฐกิจโลก นอกจากนี้มีการปรับปรุงฟื้นฟูในบริเวณนครรีโอเดจาเนโรอีกมากมาย อาทิ การปรับปรุงเครือข่ายสาธารณะต่างๆ ทั้งระบบประปา, ระบบสุขาภิบาล, ระบบระบายน้ำ, ระบบไฟฟ้า, ระบบพลังงาน และระบบโทรคมนาคม ในระยะ 700 กิโลเมตร (430 ไมล์) รวมถึงการปรับปรุงสิ่งแวดล้อมต่างๆทั้ง การปรับปรุงอุโมงค์, ถนน, ทางเท้า เส้นทางจักรยาน จนกระทั่งการเพาะปลูก ฟื้นฟูต้นไม้ในบริเวณนครรีโอเดจาเนโร ในจำนวนทั้งหมด 4 กิโลเมตร (2.5 ไมล์), 70 กม. (43 ไมล์), 650 ตารางกิโลเมตร 2 (250 ตารางไมล์) 17 กม. (11 ไมล์) และ 15,000 ต้น ตามลำดับ และการปรับปรุงสิ่งอำนวยความสะดวกต่าง ๆ ทั้ง การสร้างระบบรถรางแห่งใหม่ โดยเส้นทางของรถรางนั้นได้เริ่มจากสนามบินซังตุส ดูมงต์ ไปยังสถานีขนส่งภายในนครรีโอเดจาเนโร ซึ่งกำหนดที่จะเปิดให้ใช้ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2559[6] นอกจากนั้นยังมีการสร้างรั้วเหล็ก เพื่อรักษาความปลอดภัย โดยมีระยะทางทั้งหมด 200 กิโลเมตร และได้สร้างคลังสินค้าทั้ง 2 แห่ง ในเขตบาร์รา และเขตดูกีจีกาเชียส เพื่อเก็บอุปกรณ์ในหมู่บ้านนักกีฬา และอุปกรณ์ที่จำเป็นในการแข่งขันตามลำดับ[7] ในขณะที่นครรีโอเดจาเนโรอยู่ระหว่างการปรับปรุงโครงสร้างพื้นฐานที่สำคัญ เพื่อจัดการแข่งขันโอลิมปิกครั้งนี้ แต่ก็ยังมีความกังวลว่าบางส่วนของโครงการจะไม่เป็นรูปธรรม[8] หมู่บ้านนักกีฬาหมู่บ้านนักกีฬาในโอลิมปิกครั้งนี้ถือว่าจเป็นหมู่บ้านนักกีฬาที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์โอลิมปิก ซึ่งมีอุปกรณ์ต่าง ๆ มากมาย อาทิ เก้าอี้จำนวน 80,000 ตัว, โต๊ะจำนวน 70,000 ตัว, ที่นอนจำนวน 29,000 ที่, ไม้แขวนเสื้อ 60,000 อัน, โทรทัศน์ 6,000 เครื่อง และสมาร์ทโฟน 10,000 เครื่อง[7] กีฬาฟุตบอลนอกจากนี้ยังมีการแข่งขันกีฬาฟุตบอลที่จะจัดแข่งขันภายใน 5 สนามจาก 5 เมือง นอกนครรีโอเดจาเนโร คือ เซาเปาลู, เบลูโอรีซองชี, ซัลวาดอร์, กรุงบราซิเลีย และมาเนาช์ เทคโนโลยี .jpg)  กีฬาโอลิมปิกครั้งนี้จะมีเทคโนโลยีหุ่นยนต์แบบใหม่ที่สร้างขึ้นโดยมาร์กรอเบิร์ตโมชันคันโทรล ที่จะช่วยช่างภาพให้ได้ภาพที่ทั่วถึงในสถานที่ต่าง ๆ[9] ความปลอดภัยนับตั้งแต่ที่นครรีโอเดจาเนโรได้รับเกียรติเป็นเจ้าภาพการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน 2016 เทศบาลนครรีโอเดจาเนโรได้เอาใจใส่เกี่ยวกับปัญหาอาชญากรรมมากขึ้น ในขณะนั้นนายกเทศมนตรีของนครรีโอเดจาเนโรได้ยอมรับว่า "ปัญหาใหญ่" ของการแข่งขันครั้งนี้คือความปลอดภัยที่ปราศจากความรุนแรง อย่างไรก็ตามเขายังกล่าวเกี่ยวกับความกังวล และปัญหาที่จะเผชิญ ขณะเสนอเป็นเจ้าภาพโอลิมปิกแก่คณะกรรมการโอลิมปิกสากล[10] ผู้ว่าราชการของนครรีโอเดจาเนโรยังเน้นความจริงที่ว่ากรุงลอนดอนต้องเผชิญกับปัญหาด้านความปลอดภัย เนื่องจากมีการโจมตีของผู้ก่อการร้ายที่เกิดขึ้นหลังจากคณะกรรมการโอลิมปิกสากลได้เลือกกรุงลอนดอนเป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน 2012 เพียงไม่กี่ชั่วโมง คณะกรรมการโอลิมปิกสากลได้แสดงความคิดเห็นในแง่ดีเกี่ยวกับความสามารถของเมืองเจ้าภาพ และประเทศของบราซิลที่มีความกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยโดยบอกว่า เจ็ดปีเป็นเวลามากพอสำหรับนครรีโอเดจาเนโรในการกวาดล้างปัญหาอาชญากรรม[11] นายมาร์ก แอดัมส์ โฆษกของคณะกรรมการโอลิมปิกสากลได้บอกแก่สื่อว่า "เรามีความเชื่อมั่นในความสามารถของพวกเขาที่จะเป็นเจ้าภาพโอลิมปิกที่ปลอดภัยในรอบเจ็ดปี การรักษาความปลอดภัยเป็นสิ่งที่สำคัญของการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกไม่ว่ามันอยู่ที่ไหนในโลก โดยปัญหานี้เป็นวาระดับชาติ ภูมิภาค รวมถึงเมืองเจ้าภาพ และเจ้าหน้าที่"[12] [13][14] นายลูลา ดา ซิลวา อดีตประธานาธิบดีบราซิลตั้งข้อสังเกตว่าการที่ได้เป็นเมืองเจ้าภาพนั้น เจ้าภาพจะต้องเห็นความสำคัญในรายระเอียดต่าง ๆ เพื่อไม่ให้มีเหตุการณ์เลวร้ายเกิดขึ้นอย่างการแข่งขันกีฬาแพนอเมริกันเกมส์ 2007[15] หน่วยงานในนครรีโอเดจาเนโรกำลังวางแผนที่จะทำให้ นครรีโอเดจาเนโรและละแวกใกล้เคียงหรือชุมชนแออัดให้มีความปลอดภัยมากขึ้น ซึ่งมีหน่วยตำรวจชุมชน (UPPs) ที่จะสร้างความไว้วางใจในแต่ละชุมชน โดยการลาดตระเวนตามท้องถนนและการทำงานของเทศบาล[16] นอกจากนี้สถาบันความปลอดภัยภายในท้องถิ่นรายงานว่าอัตราการฆาตกรรมในนครรีโอเดจาเนโรภายใน 5 เดือนแรกของ พ.ศ. 2555 อยู่ในช่วงต่ำที่สุดในรอบ 21 ปี โดยมีคดีฆาตกรรม 10.9 คดีต่อประชากรทั้งหมด 100,000 คน[17][18] อย่างไรก็ตามแม้จะมีการลดลงในคดีฆาตกรรม และการละเมิดสิทธิมนุษยชน แต่กลุ่มเรียกร้องสิทธิมนุษยชนยังมีการสังเกตการณ์การวิสามัญฆาตกรรมในประเทศบราซิล[19] ความกังวลหลังการแข่งขันวันที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 หนังสือพิมพ์ ลอนดอนอีฟนิงสแตนดาร์ด รายงานว่านายจอห์น โคตส์ รองประธานคณะกรรมการโอลิมปิกสากลได้กล่าวเกี่ยวกับการเตรียมการของบราซิลว่า "เป็นที่เลวร้ายที่สุดเท่าที่ฉันเคยประสบมา" และได้กล่าวกับการก่อสร้างและโครงการโครงสร้างพื้นฐานของโอลิมปิกครั้งนี้มีความล่าช้ากว่ากำหนดการว่า "คณะกรรมการโอลิมปิกสากลได้จัดตั้งทีมงานพิเศษโดยตั้งเป้าหมายที่จะทำให้การเตรียมการครั้งนี้รวดเร็วกว่าเดิม ในสถานการณ์ที่วิกฤต"[20][21][22] แม้จะมีความกังวลเหล่านี้ แต่คณะกรรมการโอลิมปิกรีโอได้รายงานเมื่อวันที่ 29 ธันวาคม พ.ศ. 2558 ว่าสถานที่จัดการแข่งขันส่วนใหญ่มีความสมบูรณ์ยกเว้นสนามรีโอโอลิมปิกเวโลโดรม (เสร็จเพียงร้อยละ 76) และสนามกีฬาเยาวชนเดโอดอรู (เสร็จเพียงร้อยละ 75) งบประมาณ   ระยะที่ 1 – เมืองผู้สมัครเจ้าภาพโอลิมปิก
ระยะที่ 2 – เมืองคัดเลือกเจ้าภาพสุดท้ายงบประมาณภาครัฐ
งบประมาณภาคเอกชน
¹ สายการบินทีเอเอ็ม ลงทุนทั้งหมด 1,233,726.00 เรอัลบราซิล ด้วยการลดตั๋วเครื่องบิน หมายเหตุ: โดยเงินทุนที่เหลือจะนำมาใช้ในคณะกรรมการจัดการแข่งขันโอลิมปิกรีโอ 2016 ในช่วงหนึ่งเดือนแรก[23] การลงทุน
หมายเหตุ: จำนวนเงินทั้งหมดในการลงทุนโอลิมปิกพาร์กและระบบขนส่งสาธารณะ ในนครรีโอเดจาเนโรในการจัดการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อน 2016[24] การวิ่งคบเพลิง เพลิงโอลิมปิกได้ถูกจุดที่วิหารฮีรา ในเมืองโอลิมเปีย เมื่อวันที่ April 21, 2016 ซึ่งเป็นสถานที่จุดเพลิง ตามประเพณีโอลิมปิก หลังจากนั้นวันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2559 เพลิงโอลิมปิกได้ถูกส่งมอบให้กับประเทศบราซิลที่สนามกีฬาแพแนทิเนอิกในกรุงเอเธนส์ แล้วนำเพลิงโอลิมปิกไปยังสำนักงานใหญ่ของคณะกรรมการโอลิมปิกสากล และพิพิธภัณฑ์โอลิมปิกในเมืองโลซาน และสำนักงานสหประชาชาติที่เจนีวา[25] การวิ่งคบเพลิงในประเทศบราซิลได้เริ่มต้นที่กรุงบราซิเลีย ซึ่งเป็นเมืองหลวงของประเทศบราซิลในวันที่ 3 พฤษภาคม พ.ศ. 2559 การวิ่งคบเพลิงในครั้งนี้ได้ผ่านเมืองทั้งหมดมากกว่า 300 เมืองในประเทศบราซิล (ประกอบไปด้วย 26 รัฐ และเขตการปกครองพิเศษ)[26] สุดท้ายของการวิ่งคบเพลิงในครั้งนี้จะถูกจุดที่สนามกีฬามารากานัง ขณะพิธีเปิดโอลิมปิกฤดูร้อน 2016 ในนครรีโอเดจาเนโร การจองตั๋วการแข่งขันพิธีเปิดพิธีเปิดจะมีขึ้นที่สนามกีฬามารากานัง ในวันที่ 5 สิงหาคม ค.ศ. 2016 ชนิดกีฬาที่แข่งขันในกีฬาโอลิมปิกคราวนี้ มีการแข่งขันกีฬาทั้งหมด 28 ชนิด รวมทั้งหมดคิดเป็น 41 ประเภท จาก 306 เหรียญทอง และในวงเล็บคือจำนวนเหรียญทองของกีฬาแต่ละรายการ
ประเทศที่เข้าร่วมการแข่งขันปฏิทินกำหนดการแข่งขันปฏิทินนี้เป็นฉบับล่าสุดเมื่อวันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2559 ซึ่งเป็นวันเดียวกันกับการประกาศขายตั๋วเข้าชมอย่างเป็นทางการ[27]
สัญลักษณ์สัญลักษณ์ของการแข่งขันออกแบบโดยบริษัทบราซิล Tatíl Design โดยเปิดตัวเมื่อวันที่ 31 ธันวาคม 2553[28] โดยในมุมหนึ่งเป็นรูปเสมือนคนสามคนจับมือกันเต้นรำเป็นวงกลม โดยมี 3 สี คือ สีเหลือง สีน้ำเงิน และสีเขียว ตามสีธงชาติบราซิล และอีกมุมหนึ่งจำลองลักษณะของภูเขาชุการ์โลฟ แหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญในเมืองรีโอ ในขณะที่อีกมุมหนึ่งเป็นข้อความจำลองคำว่า R I O[29] แนวคิดของสัญลักษณ์มาจากแนวความคิด 4 เรื่องได้แก่ พลังที่ส่งถึงกัน ความหลากหลายที่กลมกลืน ธรรมชาติที่อุดมสมบูรณ์ และจิตวิญญาณโอลิมปิก[30] พิธีปิดพิธีปิดจะมีขึ้นที่สนามกีฬามารากานัง ในวันที่ 21 สิงหาคม ค.ศ. 2016 สถิติโลกมีการบันทึกสถิติโลกใหม่ 27 รายการและบันทึกสถิติโอลิมปิกใหม่ 91 รายการในช่วงโอลิมปิกฤดูร้อน 2016 สถิติได้รับการบันทึกในการแข่งขัน ยิงธนู, กรีฑา, แคนู, จักรยานประเภทลู่, ปัญจกีฬาสมัยใหม่, เรือพาย, ยิงปืน, ว่ายน้ำ และยกน้ำหนัก สรุปเหรียญการแข่งขัน
 สัญลักษณ์: สีทอง หมายถึง ประเทศนั้นได้อย่างน้อยหนึ่งเหรียญทอง สีเงิน หมายถึง ประเทศนั้นได้อย่างน้อยหนึ่งเหรียญเงิน สีทองแดง หมายถึง ประเทศนั้นได้อย่างน้อยหนึ่งเหรียญทองแดง สีน้ำเงิน หมายถึง ประเทศนั้นไม่ได้เหรียญใดๆ สีแดง หมายถึง ประเทศนั้นไม่ได้เข้าร่วมการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อน 2016
สรุปเหรียญโอลิมปิกฤดูร้อน 2016 เป็นรายชื่อของคณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติจัดอันดับตามจำนวนเหรียญที่ได้รับระหว่างโอลิมปิกฤดูร้อน 2016 ในรีโอเดจาเนโร ประเทศบราซิล ตั้งแต่วันที่ 5 สิงหาคม – 21 สิงหาคม ค.ศ. 2016 ประเทศเวียดนาม, ประเทศคอซอวอ, ประเทศฟีจี, ประเทศสิงคโปร์และปวยร์โตรีโก ได้รับเหรียญทองในโอลิมปิกเป็นครั้งแรก โดยที่ประเทศคอซอวอ และประเทศฟีจีได้รับเหรียญโอลิมปิกเป็นครั้งแรก[31][32][33][34][35][36] ตารางสรุปเหรียญด้านล่างนี้เป็นตารางสรุปเหรียญโอลิมปิกฤดูร้อน 2016 ตามการนับเหรียญของคณะกรรมการโอลิมปิกสากล อันดับเหล่านี้เรียงตามจำนวนเหรียญทองที่คณะกรรมการโอลิมปิกแห่งชาติได้รับ จำนวนเหรียญเงินจะถูกพิจารณาเป็นลำดับถัดไป และสุดท้ายเป็นจำนวนเหรียญทองแดง หากเท่ากันทั้งเหรียญทอง เงินและทองแดง จะมีการให้อันดับเท่ากันและจะลงรายการตามตัวอักษรตามรหัสประเทศคณะกรรมการโอลิมปิกสากล แม้คณะกรรมการโอลิมปิกสากลจะให้สารสนเทศข้างต้นนี้ แต่คณะกรรมการฯ เองไม่ได้รับรองหรืออนุมัติระบบจัดอันดับใด ๆ[37]
* บราซิล
</onlyinclude> อ้างอิง
ดูเพิ่มแหล่งข้อมูลอื่น วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ นักกีฬาที่ได้เหรียญในโอลิมปิกฤดูร้อน 2016
ความกังวลและข้อถกเถียงช่วงเตรียมความพร้อมไปสู่การแข่งขันได้ถูกตั้งคำถามวิพากษ์วิจารณ์ รวมถึงปัญหาวิกฤตการณ์ทางการเมืองและเศรษฐกิจของบราซิล การแพร่ระบาดของไวรัสซิกาและมลพิษที่สำคัญในอ่าวกวานาบารา และเรื่องอื้อฉาวเกี่ยวกับสารกระตุ้นที่เกี่ยวข้องกับรัสเซียซึ่งส่งผลกระทบต่อการมีส่วนร่วมของนักกีฬาในการแข่งขัน อย่างไรก็ตามไม่มีผู้เข้าร่วมการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกที่ได้รับเชื้อไวรัสซิกา[1] และการแข่งขันเกิดขึ้นตามปกติโดยไม่มีเหตุการณ์สำคัญใด ๆ[2][3][4] ดูเพิ่มอ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่นวิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ โอลิมปิกฤดูร้อน 2016
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
