เจนนิเฟอร์ โจอันนา อนิสตัน [ 1] (อังกฤษ : Jennifer Joanna Aniston ; เกิด 11 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1969) เป็นนักแสดงและโปรดิวเซอร์ชาวอเมริกัน เธอเป็นบุตรสาวของจอห์น อนิสตัน [ 3] และแนนซี โดว์ อนิสตันเริ่มต้นอาชีพนักแสดงจากการเป็นตัวประกอบในฉากหลังที่ไม่ขึ้นเครดิตในภาพยนตร์ไซไฟเรื่อง Mac and Me ใน ค.ศ. 1988 จากนั้นเธอก็เริ่มมีผลงานการเป็นนักแสดงสมทบและนักแสดงรับเชิญในละครโทรทัศน์แนวซิตคอมของช่องฟ็อกซ์ และเอ็นบีซี อีกหลายเรื่อง ก่อนใน ค.ศ. 1993 เธอจะได้รับโอกาสในการเป็นนักแสดงนำเป็นครั้งแรกในภาพยนตร์สยองขวัญ เรื่อง มันแอบอยู่ในบ้าน ก่อนที่จะประสบความสำเร็จอย่างต่อเนื่องและได้กลายมาเป็นนักแสดงหญิงที่มีชื่อเสียงและประสบความสำเร็จในวงการภาพยนตร์ฮอลลีวูดโดยเฉพาะในช่วงต้นคริสต์ทศวรรษ 1990 โดยอนิสตันจัดเป็นหนึ่งในนักแสดงหญิงที่มีค่าตัวสูงที่สุดคนหนึ่งของฮอลลีวูดในช่วงเวลาดังกล่าว
เจนนิเฟอร์ อนิสตัน มีชื่อเสียงทั่วโลกจากบทเรเชล กรีน ในละครซิตคอมเรื่อง เฟรนส์ ที่ออกอากาศทางสถานีเอ็นบีซี ใน ค.ศ. 1994 ซึ่งจากบทบาทนี้ทำให้เธอได้รับรางวัลเอ็มมี , รางวัลลูกโลกทองคำ และรางวัลสมาคมนักแสดงภาพยนตร์และโทรทัศน์ โดยตัวละครตัวนี้ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายและกลายเป็นหนึ่งในตัวละครหญิงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดบนโทรทัศน์ในสหรัฐอเมริกา [ 4] [ 5] นอกจากนี้เธอยังประสบความสำเร็จในการแสดงภาพยนตร์แนวคอมเมดีและภาพยนตร์รักตลก หลายเรื่องเช่น 7 วันนี้ พี่ขอเป็นพระเจ้า (2003), อยากลือดีนัก งั้นรักซะเลย (2005), ''เตียงหัก แต่รักไม่เลิก (2006) และ แกล้งแต่งไม่แกล้งรัก (2011)
อนิสตันได้รับการจารึกชื่ออยู่บนฮอลลีวูดวอล์กออฟเฟม ใน ค.ศ. 2012 จากการจัดอันดับของนิตยสารฟอบส์ เธอได้อันดับที่ 3 ในรายชื่อ "นักแสดงหญิงที่มีรายได้สูงที่สุดในฮอลลีวูด" ในปี พ.ศ. 2557 ด้วยรายได้ 31 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[ 6] [ 7] หนังสือพิมพ์นิวยอร์กโพสต์ประเมินทรัพย์สินของอนิสตัน ว่ามีมูลค่าสุทธิอยู่ที่ประมาณ 150 ล้านดอลลาร์สหรัฐ[ 8] นอกจากนี้เธอยังอยู่ในรายชื่อ "ผู้หญิงที่สวยที่สุดในโลก"[ 9] [ 10] [ 11] ใน ค.ศ. 2004 นิตยสารพีเพิล จัดให้เธอเป็น "ผู้หญิงที่สวยที่สุด" และได้รับการโหวตให้เป็น "ผู้หญิงที่เซ็กซี่ที่สุดอยู่ตลอดเวลา" ของนิตยสารเม็นส์เฮลต์ ประจำปี ค.ศ. 2011[ 12] เธอสมรสกับแบรด พิตต์ ในวันที่ 29 กรกฎาคม ค.ศ. 2000 โดยจัดพิธีสมรสที่ชายหาดแมลิบู แต่ต่อมาในวันที่ 7 มกราคม ค.ศ. 2005 พวกเขาได้หย่าร้างกันหลังจากใช้ชีวิตคู่กันห้าปี ใน ค.ศ. 2015 อนิสตันสมรสกับนักแสดง จัสติน เทอรู
ผลงานภาพยนตร์
แถบสี
†
ภาพยนตร์ที่ยังไม่เผยแพร่
อ้างอิง
↑ 1.0 1.1 "Jennifer Aniston- Biography" . Yahoo! Movies . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 2016-03-07. สืบค้นเมื่อ May 17, 2013 .
↑ "Monitor". Entertainment Weekly . No. 1194. Feb 17, 2012. p. 26.
↑ "John Aniston bio" . Soap Opera Digest . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ September 5, 2015. สืบค้นเมื่อ September 1, 2015 .
↑ Adam B. Vary (November 14, 2014). "The 100 Greatest Characters of the Last 20 Years: Here's our full list!" . Entertainment Weekly . Time Inc. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 2016-09-21. สืบค้นเมื่อ July 7, 2012 .
↑ Potts, Kim (November 14, 2014). "100 Most Memorable Female TV Characters" . AOL TV . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 2015-07-02. สืบค้นเมื่อ July 20, 2012 .
↑ "Hollywood's Highest Paid Actresses" . Forbes. สืบค้นเมื่อ December 24, 2014 .
↑ "Sandra Bullock's $51 million tops Forbes list of highest paid actresses" . nydailynews.com. August 4, 2014. สืบค้นเมื่อ December 24, 2014 .
↑ Tucker, Reed (May 4, 2014). "10 years later, how do the 'Friends' stack up?" . New York Post . สืบค้นเมื่อ August 22, 2015 .
↑ "Beautiful 'People' " . cbs news. สืบค้นเมื่อ December 3, 2014 .
↑ Amelia Gayle (September 15, 2009). "Why They Still Look This Fantastic" . cosmopolitan magazine. สืบค้นเมื่อ December 3, 2014 .
↑ "Women we love" . Esquire magazine. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 2015-02-08. สืบค้นเมื่อ December 3, 2014 .
↑ Moraski, Lauren (December 12, 2011). "Jennifer Aniston named hottest woman of all time by Men's Health" . CBS News . CBS Corporation . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 2013-11-01. สืบค้นเมื่อ August 19, 2013 .
↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref>
ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ :1
↑ Kelleher, Lynne (November 21, 2014). "Jennifer Aniston tells of 'mortifying moment' fiance Justin Theroux stumbled across her first film 'Leprechaun' " . Irish Independent . Mediahuis . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ October 1, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Westbrook, Caroline (June 1, 2000). "She's The One Review" . Empire . Bauer Media Group. เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Holden, Stephen (June 19, 1998). " 'Dream for an Insomniac': Coffee and Kierkegaard in Frisco" . The New York Times . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ February 16, 2002. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Petrakis, John (May 30, 1997). " 'Til There Was You" . Chicago Tribune . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ October 1, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Schwarzbaum, Lisa (August 1, 1997). "Picture Perfect" . Entertainment Weekly . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ "The Thin Pink Line (1990)" . Rotten Tomatoes. เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ November 26, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ "Waiting for Woody" . British Film Institute . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Travers, Peter (April 17, 1998). "The Object of My Affection" . Rolling Stone . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Bretznican, Anthony (October 7, 2011). " 'Office Space': Cast talk cult hit and Jennifer Aniston" . Entertainment Weekly . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ October 1, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Loewenstein, Lael (July 21, 1999). "The Iron Giant" . Variety . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ August 23, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Scott, A.O. (September 7, 2001). "Film Review; Celebrating the Love Of Bad Rock in the 80's" . The New York Times . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Michell, Elvis (August 7, 2002). "Film Review; The Catcher in the Texas Chain Store" . The New York Times . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Aroesti, Rachel (January 10, 2002). "Heaven sent? Jim Carrey set for Bruce Almighty sequel" . The Guardian . Guardian Media Group. เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Edelstein, David (January 15, 2004). "Poop Goes the Weasel" . Slate . The Slate Group . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Schwarzbaum, Lisa (November 9, 2005). "Derailed" . Entertainment Weekly . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Orr, Christopher (May 30, 2005). "The Movie Review: 'Rumor Has It' and 'The Family Stone' " . The Atlantic . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ October 1, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Travers, Peter (September 7, 2006). "Friends With Money" . Rolling Stone . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ October 1, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref>
ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ :3
↑ Ebert, Roger (December 25, 2008). "The Break-Up Movie Review & Film Summary" . Roger Ebert. เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Gleiberman, Owen (December 25, 2008). "Review: 'Marley' lovable, heartwarming" . CNN . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Sources:
↑ Leydon, Joe (September 11, 2008). "Management" . Variety . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Pols, Mary (February 5, 2009). "He's Just Not That Into You , and Neither Are We" . Time . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ January 5, 2016. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Weitzman, Elizabeth (September 17, 2009). " 'Love Happens': Not much happens as Jennifer Aniston picks another rom-com loser" . Daily News . New York. เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Kois, Danl (March 19, 2010). " 'The Bounty Hunter': An attempt at offbeat humor that doesn't deliver" . The Washington Post . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Leaser, Michael (September 11, 2010). "The Switch" . World . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Pols, Mary (February 10, 2011). "Just Go with It ? Jennifer Aniston Runs Away with It" . Time . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ December 8, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Ryan, Mike (July 8, 2011). "Is Jennifer Aniston Really a Horrible Boss in Horrible Bosses? (and 24 Other Urgent Questions)" . Vanity Fair . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ April 13, 2016. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Lumenick, Lou (February 24, 2012). "Wanderful!" . New York Post . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ September 30, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Anderson, John (January 7, 2013). "$ellebrity" . Variety (ภาษาอังกฤษ). เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ March 25, 2020. สืบค้นเมื่อ March 25, 2020 .
↑ Walton, Dawnie (September 29, 2015). "Stars as Strippers" . Entertainment Weekly . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ October 1, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Harvey, Dennis (September 9, 2013). "Toronto Film Review: 'Life of Crime' " . Variety . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ September 29, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Murphy, Shaunna (November 14, 2014). "Jennifer Aniston Tells Us How She Made Her 'Horrible Bosses 2' Character Even Raunchier" . MTV . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ September 29, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Ebiri, Bilge (August 23, 2015). "She's Funny That Way Has Old-School Charm and Some Shrill Attempts at Humor" . Vulture . Vox Media. เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ September 29, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Chang, Justin (September 9, 2014). "Toronto Film Review: 'Cake' " . Variety . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ September 28, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Clark, Larry (2010). "Cougs behind the camera" . Washington State Magazine . Washington State University . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ September 29, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ McNary, Dave (May 13, 2016). "Documentary 'Unity' Set for Aug. 12 Release with 100 Star Narrators" . Variety . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ September 1, 2015. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Miller, David (May 13, 2016). " "Mother's Day" Is No Treat" . San Francisco News . Hollywood. เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ May 18, 2016. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Walsh, Katie (September 23, 2016). " 'Storks' Features" . Bristol Herald Courier . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ March 26, 2019. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ O'Sullivan, Michael (December 8, 2016). " 'Office Christmas Party': Comedy, made by smutty elves" . The Washington Post . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ October 3, 2017. สืบค้นเมื่อ September 28, 2017 .
↑ Sources:
↑ Sources:
↑ Kroll, Justin (March 29, 2018). "Adam Sandler, Jennifer Aniston Reunite for Netflix 'Murder Mystery' " . Variety . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ August 28, 2018. สืบค้นเมื่อ August 12, 2018 .
แหล่งข้อมูลอื่น