|
อำเภอกรงปินัง
กรงปินัง เป็นอำเภอหนึ่งในจังหวัดยะลา จัดตั้งขึ้นตามพระราชกฤษฎีกาตั้งอำเภอกรงปินัง จังหวัดยะลา พ.ศ. 2547 ซึ่งมีผลใช้บังคับตั้งแต่วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2547 ที่ตั้งและอาณาเขตอำเภอกรงปินังตั้งอยู่ทางทิศเหนือของจังหวัด มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้
ประวัติกรงปินังมาจากคำว่า กำปงปิแน (ยาวี: كامڤوڠ ڤينڠ; รูมี: Kampong Pinang) ซึ่งเป็นภาษามลายูท้องถิ่น คำว่า "กำปง" แปลว่า บ้านป่า ส่วนคำว่า '"ปิแน" หรือ "ปินัง" แปลว่าหมาก รวมกันจึงมีความหมายว่า หมู่บ้านหมาก[1] บ้างก็ว่ามาจากคำว่า "กรง" ที่เป็นภาษาไทยถิ่นใต้โบราณ มีความหมายเดียวกับคำว่า กง, กรุง และเกาะ หมายถึงบริเวณที่มีภูเขาโอบล้อม ซึ่งกรงปีนังเป็นพื้นที่ตามแนวเขาระหว่างทิวเขาสันกาลาคีรีทางตะวันตก และมีทิวเขาบือยออยู่ทางทิศตะวันออก กิ่งอำเภอกรงปินัง ได้รับการจัดตั้งขึ้นโดยแยกพื้นที่การปกครองออกจากอำเภอเมืองยะลาตั้งแต่วันที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2537 ตามประกาศของกระทรวงมหาดไทยวันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2537[2] ต่อมาจึงได้มีพระราชกฤษฎีกาตั้งอำเภอกรงปินัง จังหวัดยะลา พ.ศ. 2547 ยกฐานะขึ้นเป็น อำเภอกรงปินัง โดยให้มีผลใช้บังคับตั้งแต่วันที่ 8 ตุลาคม พ.ศ. 2547[3] ประชากรพ.ศ. 2562 กรงปินังมีประชากรอยู่ 29,376 คน ประชากรเกือบทั้งหมดเป็นชาวไทยเชื้อสายมลายูและนับถือศาสนาอิสลามร้อยละ 99.85 มีมัสยิด 35 แห่ง[4] ใน พ.ศ. 2563 มีผู้นับถือศาสนาพุทธอยู่ 42 คน[5] คิดเป็นร้อยละ 0.15 ของประชากรทั้งหมด ก่อนหน้านี้เมื่อ พ.ศ. 2552 มีชาวพุทธเพียง 20 คน[6] อาศัยอยู่บ้านบือแนลาแลในตำบลสะเอะเพียงหมู่บ้านเดียว และไม่มีวัดประกอบศาสนกิจ[7] ทั้งยังเป็นชุมชนที่อยู่ในพื้นที่สีแดงซึ่งเสี่ยงต่อการถูกลอบสังหารหรือทำร้าย[8][9][10] ส่วนในตำบลกรงปินัง, ตำบลห้วยกระทิง และตำบลปุโรงไม่มีผู้นับถือศาสนาพุทธอยู่เลย แต่มีชาวพุทธบางส่วนเป็นข้าราชการที่เข้าไปทำงานในตำบลเหล่านี้[11][12][13] การแบ่งเขตการปกครองการปกครองส่วนภูมิภาคอำเภอกรงปินังแบ่งเขตการปกครองย่อยออกเป็น 4 ตำบล 23 หมู่บ้าน ได้แก่
การปกครองส่วนท้องถิ่นท้องที่อำเภอกรงปินังประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 4 แห่ง ได้แก่
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น6°23′58″N 101°15′20″E / 6.39954°N 101.25549°E
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
