อาร์เชอร์ มาร์ติน
อาร์เชอร์ จอห์น พอร์เตอร์ มาร์ติน (อังกฤษ: Archer John Porter Martin; 1 มีนาคม ค.ศ. 1910 – 28 กรกฎาคม ค.ศ. 2002) เป็นนักเคมีชาวอังกฤษ เกิดที่กรุงลอนดอน เป็นบุตรของวิลเลียม อาร์เชอร์ พอร์เตอร์ มาร์ตินและลิเลียน เคต มาร์ติน (นามสกุลเดิม บราวน์)[1] มาร์ตินเรียนที่โรงเรียนเบดฟอร์ดและเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ หลังเรียนจบมาร์ตินทำงานที่ห้องปฏิบัติการเคมีฟิสิกส์และย้ายไปทำงานที่ห้องปฏิบัติการโภชนาการดันน์ในเคมบริดจ์ ในปี ค.ศ. 1938 มาร์ตินย้ายไปทำงานที่สถาบันวิจัยในเมืองลีดส์ ระหว่าง ค.ศ. 1946–1948 มาร์ตินดำรงตำแหน่งหัวหน้าฝ่ายชีวเคมีของบริษัทยาบูตส์ในเมืองนอตทิงแฮม ต่อมาในปี ค.ศ. 1952 มาร์ตินดำรงตำแหน่งหัวหน้าฝ่ายเคมีฟิสิกส์ของสถาบันแห่งชาติเพื่อการวิจัยทางการแพทย์ในกรุงลอนดอน[2] มาร์ตินมีความชำนาญในสาขาชีวเคมี เขาพัฒนาวิธีโครมาโทกราฟีหลายแบบ รวมถึงวิธีโครมาโทกราฟีแบบแบ่งส่วนขณะทดลองแยกกรดอะมิโน[3] ภายหลังมาร์ตินพัฒนาวิธีโครมาโทกราฟีแบบแก๊ส ในปี ค.ศ. 1952 มาร์ตินและริชาร์ด ลอเรนซ์ มิลลิงตัน ซิงจ์ได้รับรางวัลโนเบลสาขาเคมี[4] ด้านชีวิตส่วนตัว มาร์ตินแต่งงานกับจูดิธ แบเกนอล ในปี ค.ศ. 1943 มีบุตรด้วยกัน 5 คน[5] มาร์ตินเกษียณตัวเองในปี ค.ศ. 1984 และเสียชีวิตที่เมืองแลงแกร์รอนในปี ค.ศ. 2002 อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
|
||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
