ประธานาธิบดีอียิปต์คนที่ 3 (ค.ศ. 1970–81)
มุฮัมมัด อันวัร อัสซาดาต (อาหรับ : محمد أنور السادات ; 25 ธันวาคม ค.ศ. 1918 – 6 ตุลาคม ค.ศ. 1981) เป็นนักการเมืองและนายทหารชาวอียิปต์ที่เคยดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีอียิปต์ คนที่ 3 ตั้งแต่วันที่ 15 ตุลาคม ค.ศ. 1970 จนกระทั่งถูกลอบสังหาร จากนายทหารฝ่ายมูลฐานนิยมในวันที่ 6 ตุลาคม ค.ศ. 1981 อัสซาดาตเป็นสมาชิกอาวุโสของเจ้าหน้าที่เสรี ที่โค่นล้มพระเจ้าฟารูก ในการปฏิวัติอียิปต์ ค.ศ. 1952 และเป็นคนสนิทของประธานาธิบดี ญะมาล อับดุนนาศิร ซึ่งเขาดำรงตำแหน่งรองประธานาธิบดี สองครั้ง และขึ้นดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีใน ค.ศ. 1970 จากนั้นใน ค.ศ. 1978 อัสซาดาตกับเมนาเฮม เบกิน นายกรัฐมนตรีอิสราเอล ลงนามสนธิสัญญาสันติภาพในความร่วมมือกับจิมมี คาร์เตอร์ ประธานาธิบดีสหรัฐ ซึงทำให้พวกเขาได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ
ในช่วงที่ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดี 11 ปี เขาเปลี่ยนแปลงเส้นทางของอียิปต์ ด้วยการละทิ้งจากหลักการทางการเมืองและเศรษฐกิจของลัทธิอันนาศิร หลายประการ จัดตั้งระบบหลายพรรคการเมือง ใหม่ และดำเนินนโยบายเศรษฐกิจอินฟิตาห์ เขานำอียิปต์ในสงครามยมคิปปูร์ ใน ค.ศ. 1973 เพื่อยึดคืนคาบสมุทรไซนาย ของอียิปต์ที่อิสราเอล ครอบครองตั้งแต่สงครามหกวัน ใน ค.ศ. 1967 ทำให้เขากลายเป็นวีรบุรุษในอียิปต์และโลกอาหรับ เพียงชั่วครู่ หลังจากนั้น เขามีส่วนในการเจรจากับอิสราเอล ที่นำไปสู่การทำสนธิสัญญาสันติภาพอียิปต์–อิสราเอล ทำให้เขากับเมนาเฮมได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ ซึ่งทำให้อัสซาดาตกลายเป็นมุสลิมคนแรกที่ได้รับรางวัลโนเบล แม้ว่าปฏิกิริยาต่อสนธิสัญญาที่นำไซนายกลับคืนสู่อียิปต์โดยทั่วไปเป็นที่นิยมในชาวอียิปต์[ 3] อิควานัลมุสลิมีน ในประเทศและฝ่ายซ้ายที่รู้สึกว่าอัสซาดาตล้มเลิกความพยายามในการรับรองรัฐปาเลสไตน์ [ 3] องค์การปลดปล่อยปาเลสไตน์ (PLO) คัดค้านความพยายามของอัสซาดาตที่จะสร้างสันติภาพต่างหากกับอิสราเอลอย่างมากโดยไม่ปรึกษาหารือล่วงหน้ากับรัฐอาหรับ[ 3] สันนิบาตอาหรับ ใน ค.ศ. 1979 ถึง 1989[ 4] [ 5] [ 6] [ 7] คอลิด อัลอิสลามบูลี เปิดฉากยิงอัสซาดาตด้วยปืนไรเฟิลอัตโนมัติในช่วงพาเหรดวันที่ 6 ตุลาคม ในไคโร ทำให้เขาเสียชีวิต
↑ Finklestone, Joseph (2013), Anwar Sadat: Visionary Who Dared Routledge , ISBN 978-1-135-19565-6 Significantly, Anwar Sadat did not mention aspects in his early life...It was in Mit Abul-Kum that Eqbal Afifi, the woman who was his wife for ten years and whom he left, was also born. Her family was of higher social standing than Anwar's, being of Turkish origin... ↑ Serrieh, Joanne (9 July 2021). "Jehan Sadat, wife of late Anwar Sadat, dies after short battle with illness: Reports" . Al Arabiya English . สืบค้นเมื่อ 18 March 2024 . ↑ 3.0 3.1 3.2 "Peace with Israel" .↑ Graham, Nick (21 August 2010). "Middle East Peace Talks: Israel, Palestinian Negotiations More Hopeless Than Ever" . HuffPost . สืบค้นเมื่อ 2 February 2011 . ↑ Vatikiotis, P. J. (1992). The History of Modern Egypt (4th edition ed.). Baltimore: Johns Hopkins University. p. 443.
↑ "The Failure at Camp David – Part III Possibilities and pitfalls for further negotiations" . Textus. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 10 March 2012. สืบค้นเมื่อ 2 February 2011 .↑ "Egypt and Israel Sign Formal Treaty, Ending a State of War After 30 Years; Sadat and Begin Praise Carter's Role" . The New York Times .
Avner, Yehuda (2010). The Prime Ministers: An Intimate Narrative of Israeli Leadership . The Toby Press. ISBN 978-1-59264-278-6 Berenji, Shahin. "Sadat and the Road to Jerusalem: Bold Gestures and Risk Acceptance in the Search for Peace." International Security 45.1 (2020): 127–163.
Eidelberg, Paul (1979). Sadat's Strategy ISBN 978-0-9690001-0-5 Finklestone, Joseph. Anwar Sadat: visionary who dared (Routledge, 2013). biography.
Haykal, Muhammad Hasanayn (1982). Autumn of Fury: The Assassination of Sadat ISBN 978-0-394-53136-6 Hurwitz, Harry; Medad, Yisrael (2010). Peace in the Making . Gefen Publishing House . ISBN 978-965-229-456-2 Israeli, Raphael. "Sadat: The Calculus of War and Peace." The Diplomats, 1939–1979 (Princeton University Press, 2019) pp. 436–458. online
Meital, Yoram (1997). Egypt's Struggle for Peace: Continuity and Change, 1967–1971 ISBN 978-0-8130-1533-0 Waterbury, John (1983). The Egypt of Nasser and Sadat: The Political Economy of Two Regimes (Limited ed.). Princeton University Press . ISBN 978-0-691-07650-8 Wright, Lawrence (2006). The Looming Tower: Al-Qaeda and the Road to 9/11 Knopf . ISBN 978-0-375-41486-2
Coat of arms of Egypt ตัวเอียง หมายถึงประธานาธิบดีรักษาการ หรือเฉพาะการ
พ.ศ. 2444-2468 พ.ศ. 2469-2493 พ.ศ. 2494-2518 พ.ศ. 2519-2543 พ.ศ. 2544-2568
นานาชาติ ประจำชาติ วิชาการ ศิลปิน ประชาชน อื่น ๆ
.svg)
