สมเด็จพระราชาธิบดี
ราชา, สมเด็จพระราชาธิบดี, พระเจ้า, สมเด็จพระเจ้า, พระราชา (อังกฤษ : King, จีน : 国王, ญี่ปุ่น : 国王, เกาหลี : 국왕, ฝรั่งเศส : Roi) คือ พระบรมราชอิสริยยศสำหรับพระมหากษัตริย์เจ้าผู้ครองราชอาณาจักร เป็นประมุขของราชวงศ์ ในยุโรปหลายๆ ประเทศ ถือว่าพระราชามีพระบรมราชอิสริยยศต่ำกว่าพระจักรพรรดิ[1] ยุโรปยุคกลางตอนต้นเริ่มต้นด้วยการแบ่งแยกจักรวรรดิโรมันตะวันตก ก่อเกิดเป็นอาณาจักรต่างๆ ในยุโรปตะวันตก ชาวแฟรงก์ตั้งราชอาณาจักรแฟรงก์ในศตวรรษที่ 8 อังกฤษสมัยแองโกล-แซกซันรวมเป็นราชอาณาจักรอังกฤษในศตวรรษที่ 10 ในช่วงยุคกลางของยุโรป ได้เกิดกระแสการรวมศูนย์อำนาจขึ้นสู่อาณาจักร ทำให้ในช่วงปลายยุคกลางเกิดอาณาจักรขนาดใหญ่ และมีอำนาจมากมายในยุโรป พระราชาในอาณาจักรเหล่านี้เริ่มจะประดับมงกุฎด้วยโค้งและลูกโลกที่มีไม้กางเขนอยู่ด้านบนตามแบบอย่างมงกุฎจักรพรรดิ ซึ่งก่อนหน้านี้มีเพียงพระจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์เท่านั้นที่ใช้สัญลักษณ์นี้[2] จีนในช่วงก่อนราชวงศ์ฉินร่วมแคว้น พระราชาได้ถูกเรียกขานอย่างยกย่องว่ามหาราช เป็นพระบรมราชอิสริยยศสูงสุดสำหรับพระมหากษัตริย์เทียบเท่ากับ “โอรสสวรรค์” เช่น พระเจ้าชางโจ้ว[3] ปัจจุบันในยุคปัจจุบัน มีการเรียกขานพระประมุขของสถาบันกษัตริย์แตกต่างกันไปในภาษาไทย โดยส่วนมากจะเรียกว่า สมเด็จพระราชาธิบดี เช่น สมเด็จพระราชาธิบดีสุลต่านฮัสซานัล โบลเกียห์, สมเด็จพระราชาธิบดีคาร์ลที่ 16 กุสตาฟแห่งสวีเดน และมีบางสถาบัน เรียกว่า “สมเด็จพระเจ้า” เช่น สมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ 3[4] แห่งสหราชอาณาจักร ส่วนพระมหากษัตริย์ของประเทศไทยนั้น เรียกว่า "พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว" ดูเพิ่มแหล่งข้อมูล
อ้างอิง
|
Portal di Ensiklopedia Dunia