สมัยเฮลเลนิสต์ บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา  ราชอาณาจักรของทอเลมีที่ 1 โซเตอร์ ราชอาณาจักรของคาสแซนเดอร์ ราชอาณาจักรของลิซิมาคัส ราชอาณาจักรของเซลูคัสที่ 1 นิคาทอร์ ดินแดนอื่นบนแผนที่: คาร์เทจ (ไม่ใช่ของกรีก) โรมัน (ไม่ใช่ของกรีก) บริเวณสีส้มเป็นบริเวณที่ขัดแย้งกันหลังจากปี 281 ก่อนคริสต์ศตวรรษ; ราชอาณาจักรเพอร์กามอนยึดครองบางส่วน; ไม่ได้แสดง: อินโด-กรีก สมัยเฮลเลนิสต์ (อังกฤษ: Hellenistic period) เป็นสมัยที่เริ่มขึ้นหลังจากอเล็กซานเดอร์มหาราชแห่งมาซิดอนได้รับชัยชนะต่อจักรวรรดิเปอร์เชีย ในช่วงนี้อารยธรรมของกรีกก็ขึ้นถึงจุดสูงสุดทั้งในยุโรปและเอเชีย มักจะถือกันว่าเป็นสมัยคาบเกี่ยว (transition) หรือบางครั้งก็เกือบจะถือว่าเป็นสมัยของความเสื่อมโทรมหรือสมัยของการใช้ชีวิตอันเกินเลย (decadence)[1] ระหว่างความรุ่งเรืองของสมัยกรีกคลาสสิก (Classical Greece) กับการเริ่มก่อตัวของจักรวรรดิโรมัน สมัยเฮลเลนิสต์ถือกันว่าเริ่มขึ้นหลังจากการเสด็จสวรรคตของอเล็กซานเดอร์มหาราชในปี 323 ก่อนคริสต์ศตวรรษ จนมาสิ้นสุดลงราวปี 146 ก่อนคริสต์ศตวรรษซึ่งเป็นปีที่สาธารณรัฐโรมันได้รับชัยชนะต่อดินแดนสำคัญของกรีซ หรืออาจจะดำเนินต่อมาถึงปี 30 ก่อนคริสต์ศตวรรษเมื่อมาเสียราชอาณาจักรทอเลมีในอียิปต์แก่จักรวรรดิโรมันซึ่งเป็นดินแดนสุดท้ายที่ยังคงรักษาอารยธรรมเฮลเลนิสต์[2] สมัยเฮลเลนิสต์เป็นสมัยทีเป็นการก่อตั้งราชอาณาจักร และเมืองต่าง ๆ ของกรีกในเอเชียและแอฟริกา[3] อ้างอิง
ดูเพิ่ม
|
Portal di Ensiklopedia Dunia
