|
พระสูตรมหายาน พระสูตรมหายาน คือพระสูตรส่วนกลาง ที่ใช้ร่วมกันของฝ่ายมหายานเอง ไม่ว่าจะอุปสมบทจากสายวินัยนิกายใดก็ตาม โดยเนื้อหาพระสูตร จะมีมติหรือความเชื่อเป็นแบบมหายาน ที่เกี่ยวข้องกับพระโพธิสัตว์ หรือการบำเพ็ญเพื่อเป็นพระพุทธเจ้า หรือ อธิบายพุทธภาวะแบบมหายาน และรวมไปถึงพระสูตรแบบตันตรยานในชั้นหลังด้วย มหายานสูตร มีหลากหลาย แรกเริ่มนั้น ไม่ได้จัดเป็นหมวดหมู่อย่างเคร่งครัดแบบในอาคมสูตร มีพระสูตรเอกเทศอีกจำนวนมาก มหายานสูตร บางครั้งเรียกว่า ไวปุลยสูตร โดย มหาปรัชญาปารมิตาศาสตร์ อธิบายว่า พระสูตรนี้มีมากมายนับไม่ถ้วน เป็นพระสูตรที่ประกาศไว้เพื่อการตรัสรู้อันบริบูรณ์สูงสุด และแม้จะเป็นส่วนที่ใช้ร่วมกันของฝ่ายมหายานก็จริง แต่พระสูตรมหายานบางพระสูตร คณะสงฆ์บางแห่งอาจจะมีใช้หรือไม่มี ก็ได้ หรือ อาจจะยอมรับหรือไม่ยอมรับ แต่ละพระสูตรในแต่ละคณะสงฆ์ อาจจะให้ความสำคัญไม่เท่ากัน เพราะมหายานในอินเดีย มีสำนักคิดด้านพุทธปรัชญามหายาน อยู่ ๒ สำนักใหญ่ คือ
ทั้งสองนี้ มีข้อเชื่อ และข้ออภิธรรมที่ถือต่างกันอยู่ และเมื่อสมัยที่พุทธศาสนาเข้าไปในเอเชียตะวันออก ปรากฏมีการแยกนิกาย จากการยึดถือมหายานสูตร โดยยึดถือปฏิบัติเอาพระสูตรใดพระสูตรหนึ่งเป็นพิเศษ หรือถือเอาพระสูตรบางพระสูตรอย่างเป็นเอกเทศ และละทิ้งพระสูตรส่วนอื่นๆ แล้วตั้งเป็นนิกายก็มี[1] การจำแนก มหายานสูตร เป็นหมวดหมู่มีการจำแนกหลายแบบ ทั้งจำแนกแบบชุดต้นฉบับสันสกฤตที่ขุดค้นเจอหรือที่เหลืออยู่ หรือแบบทิเบต และแบบจีน ซึ่งแต่ละแบบก็มีการจัดพระสูตรลงหมวดในแต่ละยุคไม่เหมือนกัน แต่ในที่นี้จะผสานแบบต่าง ๆ พอเป็นประเภทใหญ่ให้เห็นภาพกัน มีอยู่ ๙ หมวดดังนี้ ๒.๑. หมวด ชาตกะและอวทาน ๒.๒. หมวด ปรัชญาปารมิตา ๒.๓. หมวด สัทธรรมปุณฑรีกะ ๒.๔. หมวด อวตังสกะ ๒.๕. หมวด รัตนกูฎ ๒.๖. หมวด นิรวาณ ๒.๗. หมวด มหาสันนิบาต ๒.๘. หมวด สูตรสันนิบาต ๒.๙. หมวด ตันตระ  พระสูตรหมวด ชาตกะและอวทานในที่นี้หมายเอาเฉพาะ ชาดก อวทาน ที่ว่าด้วยพุทธประวัติ อดีตชาติของพระพุทธเจ้าพระองค์ต่างๆ และประวัติบุคคลหรือพระโพธิสัตว์ แบบมหายานเท่านั้น คือ ประเภท มหายานชาดกสูตร โพธิสัตวาวทาน มีพระสูตรสำคัญ คือ ลลิตวิสตระไวปุลยสูตร หรือ มหานิทานสูตร[1]  หมวด ปรัชญาปารมิตาปรัชญาปารมิตา คือ หมวดพระสูตรแห่งปัญญาบารมี เป็นหมวดมหายานสูตรในยุคแรก ๆ ที่มีขนบความคิดแบบมหายานเต็มรูป โดยพระสูตรที่เก่าแก่ที่สุดคือ อัษฏสาหัสริกาปรัชญาปารมิตา หมวดปรัชญาปารมิตา เป็นพระสูตรมหายานขนาดใหญ่ มีหลายสูตร ที่ว่าด้วย ปัญญาบารมี อันเป็นข้อบารมีที่สำคัญหนึ่งของพระโพธิสัตว์ ที่จะทำให้เข้าใจความเป็นไปของปรากฎการณ์ของธรรมชาติทั้งปวง คือหลักศูนยตา มีพระสูตรสำคัญ คือ มหาปรัชญาปารมิตาสูตร[1]  หมวด สัทธรรมปุณฑรีกะสัทธรรมปุณฑรีกะ คือ หมวดพระสูตรแห่งดอกบัวขาวแห่งธรรมที่แท้จริงอันประเสริฐ เป็นหมวดพระสูตรที่ว่าด้วย ยานทั้งสาม มี สาวกยาน ปัจเจกพุทธยาน และโพธิสัตวยาน มีเป้าหมายอย่างเดียวคือ พุทธยาน ภาวะนี้ทุกคนเข้าถึงได้ไม่มีข้อยกเว้น เป็นหมวดเล็กบางแบบจำแนกไว้ในชุมนุมมหายานสูตร (สูตรสันนิบาต) มีพระสูตรสำคัญ คือ สัทธรรมปุณฑรีกสูตร[1] หมวด อวตังสกะ อวตังสกะ คือ หมวดพระสูตรอันประดับตกแต่งด้วยดอกไม้นานาชนิดเรียงร้อยเข้าด้วยกัน เป็นมหายานสูตร หมวดขนาดใหญ่ เนื้อหาหลักๆประกอบด้วย อวตังสกสูตร คัณฑวยูหสูตร ทศภูมิกสูตร ว่าด้วย ทุกสรรพสัตว์มีพุทธภาวะเสมอกัน สรรพสิ่งรวมอยู่ด้วยกันโดยธรรมธาตุจริงแท้หนึ่งเดียวเสมอกัน และกล่าวถึงคุณลักษณะของพระไวโรจนพุทธเจ้าในแง่มุมต่างๆ ที่มีต่อธรรมธาตุ และเรื่องราวการจาริกธรรมของสุธนกุมาร ในการเรียนรู้ในทางของโพธิสัตว์ ผ่านประสบการณ์กับบุคคลต่างๆ จุดประสงค์ของหมวดนี้คือ พื่อนำสรรพสัตว์ทั้งหลายเข้าถึงพระภูมิแห่งโพธิสัตว์ ทั้ง ๑๐ ขั้น โดยลำดับ เพื่อพัฒนาโพธิจิตให้บรรลุสู่พุทธภูมิอันสูงสุด มีพระสูตรสำคัญ คือ พุทธาวตังสกะมหาไวปุลยสูตร[1]  หมวด รัตนกูฎรัตนกูฎ คือ พระสูตรกองแห่งอัญมณี เป็นหมวดรวบรวมมหายานสูตร หลายพระสูตร ที่เกี่ยวกับการบำเพ็ญปฏิบัติในแบบของพระโพธิสัตว์ พระสูตรประกอบในหมวดส่วนมาก เป็นลักษณะประเภทคัมภีร์แบบปริปฤจฉาและนิรเทศ คือ มีการถามตอบ และอธิบายขยายความเป็นเรื่อง ๆ โดยภาพรวมกล่าวถึง คำอธิบายต่างๆ ที่เกี่ยวกับ ความเชื่อพื้นฐานของมหายานธรรม มีเรื่องที่น่าสนใจเช่น การอธิบายถึงการบำเพ็ญบารมีในข้อต่างๆแบบมหายาน อธิบายถึงพุทธเกษตร พุทธภาวะ อันตรภพ รวมไปถึงข้อวินิฉัยเรื่องศีลโพธิสัตว์ เป็นต้น มีพระสูตรสำคัญ คือ มหารัตนกูฎสูตร[1] หมวด นิรวาณ นิรวาณ คือ พระสูตรที่เกี่ยวกับเหตุการณ์ ในช่วงพระพุทธเจ้าปรินิพพานแบบมหายาน(ไม่เกี่ยวกับมหาปรินิรวาณสูตร ในอาคมสูตร) อธิบายเกี่ยวกับ พุทธธาตุ ธรรมกาย ตถาคตครรภ์ เป็นพระสูตรหมวดเล็ก บางแบบจำแนกไว้ในชุมนุมมหายานสูตร (สูตรสันนิบาต) มีพระสูตรสำคัญ คือ มหาปรินิรวาณสูตร[1] หมวด มหาสันนิบาต มหาสันนิบาต คือ หมวดพระสูตรการชุมนุมใหญ่ กหมายถึงการชุมนุมของพระโพธิสัตว์ ในหมวดนี้จะเป็นพระสูตรที่เกี่ยวกับคำสอนของพระพุทธเจ้ากับพระโพธิสัตว์องค์ต่างๆ หรือเป็นพระสูตรเอกเทศของพระโพธิสัตว์องค์นั้นๆ โดยตรง มีพระสูตรสำคัญ คือ มหาไวปุลยมหาสันนิปาตสูตร[1]
หมวด สูตรสันนิบาต สูตรสันนิบาต คือชุมนุมพระสูตร เป็นส่วนที่รวมพระสูตรเล็กๆ น้อยๆ เรื่องราวเบ็ดเตล็ด หรือมหายานสูตรที่เป็นพระสูตรเอกเทศ ที่ไม่ถูกจัดไว้หมวดอื่น ๆ ก่อนหน้า มีพระสูตรจำนวนมาก มีเนื้อหาพอสังเขปดังนี้
มีพระสูตรที่เป็นที่รู้จักกันหลายพระสูตร เช่น วิมลเกียรตินิรเทศสูตร ลังกาวตารสูตร เป็นต้น[1] หมวด ตันตระ พระสูตรอันเกี่ยวของกับพุทธตันตระ ในแขนงต่าง ๆ เช่น คุยหยาน มนตรยาน รหัสยาน สหัชยาน เป็น พระสูตรลึกลับประกอบด้วยงานประเภทสำคัญที่เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติทางพุทธศาสนาที่มี การประกอบพิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์ หรือการภาวนาแบบพิเศษต่าง ๆ เช่น ธารณี มนตร์ สาธนะ มณฑล โยคะ ธารณี มุทรา สิทธิ อภิเษก มีพระสูตรสำคัญ คือ มหาไวโรจนาภิสัมโพธิ ไวปุลยสูตร เรียกสั้นๆว่า มหาไวโรจนสูตร[1] แหล่งอ้างอิง |
Portal di Ensiklopedia Dunia
