จักรพรรดิหย่งลี่

จักรพรรดิหย่งลี่ 永曆帝
จักรพรรดิแห่งราชวงศ์หมิงใต้
ครองราชย์	118 พฤศจิกายน ค.ศ. 1646 – 1 มิถุนายน ค.ศ. 1662[1]
ก่อนหน้า	จักรพรรดิหลงอู่ จักรพรรดิเฉาอู่
ถัดไป	ราชวงศ์หมิงสิ้นสุด
ประสูติ	1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1623
สวรรคต	1 มิถุนายน ค.ศ. 1662 (38 พรรษา)
จักรพรรดินี	จักรพรรดินีเซี่ยวกังควง
พระนามเต็ม สกุล: จู (朱) พระนาม: โหย่วหลาง (由榔) รัชศก หย่งลี่ (永曆): 18 พฤศจิกายน 1646 – 1 มิถุนายน 1662 พระสมัญญานาม Emperor Yingtian Tuidao Minyi Gongjian Jingwen Weiwu Liren Kexiao Kuang 应天推道敏毅恭检经文纬武礼仁克孝匡皇帝 วัดประจำรัชกาล เจาจง (昭宗)
ราชวงศ์	ราชวงศ์หมิงใต้
พระราชบิดา	จู ฉางหยิ่ง
พระราชมารดา	จักรพรรดินีหวัง

จักรพรรดิหย่งลี่ (จีนตัวย่อ: 永历; จีนตัวเต็ม: 永曆; พินอิน: Yǒnglì; ค.ศ. 1623–1662) พระนามเดิม จู โหย่วหลาง เป็นจักรพรรดิพระองค์ที่ 4 และพระองค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์หมิงใต้

จู โหย่วหลางเป็นโอรสของจู ฉางหยิ่ง (朱常瀛) พระราชโอรสพระองค์ที่เจ็ดของจักรพรรดิว่านลี่ และจักรพรรดินีเซี่ยวกังควง พระองค์สืบทอดตำแหน่งเจ้าชายแห่งกุ้ย (桂王) จากพระเชษฐาของพระองค์และใช้ชีวิตที่คลุมเครือในฐานะสมาชิกชั้นรองของราชวงศ์ที่ยิ่งใหญ่มาก จนกระทั่งการล่มสลายของปักกิ่งและการฆ่าตัวตายของจักรพรรดิฉงเจิน จักรพรรดิราชวงศ์หมิงองค์สุดท้ายในปี 1644 เนื่องจากการกบฏราชวงศ์ชุ่นของหลี่ จื้อเฉิง และจางเซี่ยนจง หลังจากที่หลี่ จื้อเฉิงยึดกรุงปักกิ่ง ผู้ได้รับประโยชน์ที่แท้จริงของการล่มสลายของราชวงศ์หมิงคือราชวงศ์ชิงซึ่งก่อตั้งโดยชาวแมนจูทางตะวันออกเฉียงเหนือของตระกูลอ้ายซินเจว๋หลัว ที่ยึดครองจีนตอนเหนือ หุบเขาแยงซีตอนล่าง และจีนตอนกลางอย่างรวดเร็ว หลังจากอู๋ ซานกุ้ยปล่อยให้ราชวงศ์ชิงผ่านกำแพงเมืองจีนเพื่อต่อสู้กับหลี่ จื้อเฉิง ลูกหลานของราชวงศ์หมิงยังคงระหกระเหินทางใต้ และจู โหย่วหลางขึ้นครองบัลลังก์เป็นจักรพรรดิหมิงใต้องค์ที่สี่โดยมีพระนามว่า จักรพรรดิหย่งลี่ ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1646 เมื่อถึงปี ค.ศ. 1661 พระองค์ก็กลับไปยังมณฑลยูนนานและหนีไปพม่า กองทัพชิงฮั่นนำโดยอู๋ ซานกุ้ยตามพระองค์ไปที่นั่น และพระองค์ถูกประหารชีวิตในเดือนมิถุนายน 1662

อ้างอิง

1. Dates given here are in the Gregorian calendar.