ความจุความร้อนจำเพาะ

ความจุความร้อนจำเพาะ (อังกฤษ: Specific heat capacity หรือ specific heat) คือ สัดส่วนระหว่างพลังงานที่ต้องใช้ เพื่อให้มวลในจำนวน m เปลี่ยนแปลงอุณหภูมิใน ${\displaystyle \Delta Q}$ เคลวิน ซึ่งมีสูตรดังนี้

${\displaystyle c={\frac {\Delta Q}{m\cdot \Delta T}}}$

c คือ ความจุความร้อนจำเพาะ

m คือ จำนวนมวล

${\displaystyle \Delta T}$ คือ อุณหภูมิที่เปลี่ยนแปลง ${\displaystyle \Delta Q}$ คือ พลังงานที่ใช้ไป ความจุความร้อนจำเพาะสามารถกำหนดได้ โดยใช้เครื่องแคลอรีมิเตอร์

หน่วย

${\displaystyle c={\frac {cal}{g\;{\cdot \;^{\circ }}C}}}$

หรือในระบบ SI ใช้ ${\displaystyle c={\frac {kJ}{kg\cdot K}}}$

ตัวอย่าง

วัสดุ	ความจุความร้อนจำเพาะ[1][2]
อะลูมิเนียม	0.896
น้ำแข็ง	1.38-2.1
ทอง	0.13
ทองแดง	0.381
เงิน	0.234
แก้ว	0.6-0.8
น้ำ	4.187
เอทานอล	2.428

ตัวอย่าง: พลังงานในการอุ่นน้ำ 5 kg จากอุณหภูมิ 20 K เป็น 70 K เช่น ${\displaystyle E={\frac {4.187kJ}{kg\cdot K}}\cdot 5kg\cdot 50K=1047.25kJ}$

อ้างอิง

1. Handbook of Chemistry and Physics
2. Roger Balian: Du Microscopique au Macroscopique - Cours de Physique Statistique de l'École Polytechnique

[cppspmd_avx1.h 1]

อ้างอิงผิดพลาด: มีป้ายระบุ <ref> สำหรับกลุ่มชื่อ "cppspmd_avx1.h" แต่ไม่พบป้ายระบุ <references group="cppspmd_avx1.h"/> ที่สอดคล้องกัน