การบุกครองแมนจูเรียของสหภาพโซเวียต

การบุกครองแมนจูเรียของสหภาพโซเวียต
ส่วนหนึ่งของ สงครามโลกครั้งที่สอง และ สงครามโซเวียต–ญี่ปุ่น
ทหารเรือโซเวียตชูธงฉานของกองทัพเรือโซเวียตที่พอร์ตอาร์เทอร์ในวันที่ 1 ตุลาคม 1945
วันที่ 9–20 สิงหาคม 1945 สถานที่ แมนจูเรีย/แมนจูกัว, เขตปกครองตนเองมองโกเลียใน/เหม่งเจียง และทางตอนเหนือของเกาหลี ผล โซเวียตและมองโกเลียได้รับชัยชนะเด็ดขาด; สนับสนุนให้ญี่ปุ่นยอมแพ้สงคราม การปลดปล่อยแมนจูเรีย, มองโกเลียเขตในและทางตอนเหนือของเกาหลี, การล่มสลายของรัฐหุ่นเชิดแห่งญี่ปุ่น ดินแดน เปลี่ยนแปลง เกาะซาฮาลินทางตอนใต้ถูกยึดโดยสหภาพโซเวียต; ดินแดนแมนจูเรียและเขตปกครองตนเองมองโกเลียในได้ถูกส่งคืนให้กับจีน
คู่สงคราม
สัมพันธมิตร:  สหภาพโซเวียต สาธารณรัฐประชาชนมองโกเลีย (ด้านนอกของมองโกเลีย)	อักษะ:  ญี่ปุ่น  ประเทศแมนจูกัว เหม่งเจียง (เขตมองโกเลียใน)
ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ
อะเลคซันดร์ วาซีเลฟสกี [1][2]	Otozō Yamada (เชลย) Zhang Jinghui (เชลย)
หน่วยที่เกี่ยวข้อง
Soviet armies Western Front กองทัพที่ 17 กองทัพที่ 36 กองทัพที่ 39 กองทัพที่ 53 กองทัพยานเกราะพิทักษ์มาตุภูมิที่ 6 Mongolian Cavalry Group กองทัพอากาศที่ 12 Eastern Front กองทัพธงแดงที่ 1 กองทัพที่ 5 กองทัพที่ 25 กองทัพที่ 35 กองทัพน้อยยานยนต์ที่ 10 กองทัพอากาศที่ 9 Northern Front กองทัพธงแดงที่ 2 กองทัพที่ 15 กองทัพที่ 16 กองทัพน้อยไรเฟิลอิสระที่ 5 Chuguevsk Operational Group กองเรือรบอามูร์ กองทัพอากาศที่ 10	Japanese armies กองทัพคันโต กองทัพภาคที่ 1 กองทัพที่ 3 กองทัพที่ 5 กองทัพภาคที่ 3 กองทัพที่ 30 กองทัพที่ 44 หน่วยอิสระต่าง ๆ กองทัพที่ 4 กองทัพที่ 34 กองทัพภาคที่ 5
กำลัง
Soviet Union: 1,577,725 troops[3] 27,086 artillery pieces 1,152 rocket launchers 5,556 tanks and self-propelled guns 3,721 aircraft Mongolia: 16,000 troops	Japan: 713,729 troops[1][3][4] 5,360 artillery 1,155 tanks 1,800 aircraft 1,215 armored vehicles Manchukuo: 170,000 troops Mengjiang: 44,000 troops
ความสูญเสีย
Soviet Union: ถูกสังหาร 8,219 (ตามข้อมูลของโซเวียต)[5]-12,031 นาย บาดเจ็บ 24,425 [6][7]- 30,000 นาย (ตามข้อมูลของโซเวียต)[8]	Japan: ถูกสังหาร 21,389-87,000 นายขึ้นไป (ข้อมูลของโซเวียต)[9] บาดเจ็บ 20,000 นาย ~หลายคนสูญหาย, ถูกจับกุมหรือหายสาบสูญ[a] ถูกจับเป็นเชลย 594,000 นาย (ข้อมูลโซเวียต)[10] ยุทโธปกรณ์ถูกยึดจำนวนมาก[b] Manchukuo: ทหารหายสาบสูญหรือถูกจับเป็นเชลยจำนวนมาก[1] Mengjiang: ทหารหายสาบสูญหรือถูกจับเป็นเชลยจำนวนมาก[1]

การบุกครองแมนจูเรียของสหภาพโซเวียต ยังเป็นที่รู้จักในฐานะปฏิบัติการรุกยุทธศาสตร์แมนจูเรีย (Манчжурская стратегическая наступательная операция, lit. Manchzhurskaya Strategicheskaya Nastupatelnaya Operaciya) หรือปฏิบัติการแมนจูเรีย (Маньчжурская операция) เริ่มตั้งแต่วันที่ 9 สิงหาคม 1945 กองทัพแดงแห่งสหภาพโซเวียตได้รุกรานรัฐหุ่นเชิดของจักรวรรดิญี่ปุ่นคือรัฐแมนจูกัว มันเป็นการทัพครั้งสุดท้ายของสงครามโลกครั้งที่สองและใหญ่ที่สุดของสงครามโซเวียต–ญี่ปุ่นในปี 1945 ที่ได้กลับมาสู้รบกันอีกครั้งระหว่างสหภาพโซเวียตและจักรวรรดิญี่ปุ่น หลังจากสงบศึกกันเป็นเวลาเกือบหกปี ผลประโยชน์ที่ได้รับของโซเวียตคือ แมนจูกัว, เหม่งเจียง (มองโกลเลีย), ดินแดนเกาหลีทางตอนเหนือ การที่โซเวียตเข้าสู่สงครามและความพ่ายแพ้ของกองทัพคันโตแห่งจักรวรรดิญี่ปุ่น เป็นปัจจัยสำคัญในการตัดสินใจของรัฐบาลญี่ปุ่นที่จะยอมจำนนอย่างไม่มีเงื่อนไขตามที่มันทำให้เห็นได้ชัดล้าหลังจะไม่ได้มีความตั้งใจที่จะทำหน้าที่เป็นบุคคลที่สามในการเจรจาสิ้นสุดสงครามในข้อตกลงเงื่อนไข

ตั้งแต่ปี 1983 การดำเนินการที่ได้รับบางครั้งเรียกว่า ปฏิบัติการพายุสิงหาคม (ส่วนใหญ่ในประเทศสหรัฐอเมริกา) หลังจากนักประวัติศาสตร์แห่งกองทัพสหรัฐ David Glantz ได้ใช้ชื่อนี้สำหรับเขียนบันทึกไว้ในกระดาษ

หมายเหตุ

1. Coox, Alvin D. Nomonhan; Japan Against Russia, 1939. 1985; 2 volumes. Stanford University Press. ISBN 0-8047-1160-7. Page 1176. 21,389 dead is from Japanese medical records; the Soviets claimed that the number of Japanese dead numbered 83,737. This number does not count POWs who died due to mistreatment in camps after the war. With the known total of 713,000 Japanese soldiers from other sources, the figure of approximately 20,000 wounded internees from the Soviets, and the known KIA casualties of 21,389, this would mean a significant number of Japanese troops were captured, went missing, or deserted before the official surrender of Japan.
2. After the war, the amount of Japanese soldiers and materiel in Soviet possession are as follows: 594,000–609,000 POWs, อากาศยาน 861–925 ลำ, รถถัง 369–600 คัน, ปืนใหญ่และเครื่องยิงลูกระเบิด 2,576–3,704 กระบอก และ ยานพาหนะอื่น ๆ 2,129–2,300 คัน[7]

อ้างอิง

1. LTC David M. Glantz, "August Storm: The Soviet 1945 Strategic Offensive in Manchuria". Leavenworth Papers No. 7, Combat Studies Institute, February 1983, Fort Leavenworth Kansas.
2. "Battlefield Manchuria – The Forgotten Victory", Battlefield (documentary series), 2001, 98 minutes.
3. Glantz, David M. & House, Jonathan (1995), When Titans Clashed: How the Red Army Stopped Hitler, Lawrence, Kansas: University Press of Kansas, ISBN 0-7006-0899-0, p. 378
4. p. 230
5. Battlefied:Manchuria-The Forgotten Victory DVD
6. Glantz & House, p. 300
7. Coox, Alvin D. Nomonhan; Japan Against Russia, 1939. 1985; 2 volumes. Stanford University Press. ISBN 0-8047-1160-7. Page 1176.
8. Battlefied:Manchuria-The Forgotten Victory DVD
9. Battlefied:Manchuria-The Forgotten Victory DVD
10. Battlefied:Manchuria-The Forgotten Victory DVD