|
กลการ์กลการ์ หรือ พรรคของกลุ่มทำงาน (Party of the Functional Groups; ภาษาอินโดนีเซีย: Partai Golongan Karya) เป็นพรรคการเมืองในอินโดนีเซีย เป็นพรรคที่มีอำนาจปกครองในสมัยประธานาธิบดีซูฮาร์โต (พ.ศ. 2509 – 2541) และเป็นพรรคร่วมรัฐบาลในสมัยประธานาธิบดีฮาบิบี (พ.ศ. 2541 – 2542) และประธานาธิบดีสุศีโล บัมบัง ยูโดโยโน (พ.ศ. 2547 – 2552) จุดกำเนิดกลการ์ก่อตั้งขึ้นเมื่อ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2507 โดยใช้ชื่อว่าเซกบาร์ กลการ์ โดยเป็นสหพันธ์ของหน่วยงานเอกชน 97 แห่ง และเติบโตขึ้นเป็น 220 แห่ง องค์กรเหล่านี้มีเจ้าหน้าที่ทหารหนุนหลังเพิ่มต่อต้านพรรคคอมมิวนิสต์อินโดนีเซียที่เพิ่มความสำคัญขึ้น ซูฮาร์โตและกลการ์ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2511 ซูฮาร์โตได้เป็นประธาธิบดีคนที่ 2 ของอินโดนีเซีย ซูฮาร์โตไม่ได้สังกัดพรรคการเมืองเพราะเป็นทหารมาก่อนและไม่ได้สนใจพรรคการเมือง ในตอนแรก ซูฮาร์โตสนใจเข้าร่วมพรรคแห่งชาติอินโดนีเซียซึ่งเป็นพรรคของซูการ์โน แต่เมื่อเขาต้องการให้ตัวเองแตกต่างจากระบอบเก่า เขาจึงต้องหาพรรคการเมืองใหม่ ซูฮาร์โตได้สั่งให้อาลี มุรโตโป ให้เปลี่ยนรูปกลการ์มาเป็นเครื่องมือในการเลือกตั้ง กลการ์จึงเปลี่ยนรูปจากสหพันธ์ของหน่วยงนเอกชนไปเป็นพรรคการเมืองโดยมีนโยบายเน้นที่การพัฒนาเศรษฐกิจและความมั่นคงมากกว่าแนวคิดทางการเมือง มุรโตโปกล่าวว่าคนงานเป็นส่วนหนึ่งของกลการ์ดังคำขวัญที่ว่าทุกสหภาพรวมกันเป็นหนึ่งเดียวที่เป็นคำตอบสำหรับรัฐ มุรโตโปใช้ทหารช่วยในการจำกัดการแข่งขันของคู่แข่งทางการเมือง กลการ์ได้ประกาศในวันที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2513 ว่าจะเข้าร่วมในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2514 ซึ่งกลการ์ชนะการเลือกตั้ง ได้คะแนน 62% ทำให้ซูฮาร์โตได้เป็นประธานาธิบดีอีกครั้งในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2516 การควบคุมได้เข้มงวดขึ้นในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2516 โดยระบบบริหารพรรคถูกรวบเข้าสู่ศูนย์กลางมากขึ้น และซูฮาร์โตควบคุมการตั้งหัวหน้าพรรคโดยตรง กลการ์เป็นองค์กรที่โดดเด่นภายใต้การควบคุมของซูฮาร์โตและกองทัพ มีทหารเป็นสมาชิกส่วนใหญ่ การเลือกตั้งในยุคระเบียบใหม่ กลการ์เป้นพรรคการเมืองสำคัญในอินโดนีเซียตลอดสมัยซูฮาร์โต ชนะการเลือกตั้งใน พ.ศ. 2520 2525 2530 2535 และ 2540 หลัง พ.ศ. 2516 ซูฮาร์โตให้ยุบพรรคการเมืองจำนวนมากให้มีเพียงพรรคประชาธิปไตยอินโดนีเซียและพรรคสหพัฒนาการเป็นพรรคถูกกฎหมาย แต่พรรคกลการ์ได้เปรียบมากในการเลือกตั้ง เพราะรัฐบาลคุมสื่อโทรทัศน์ในอินโดนีเซีย องค์กรและส่วนองค์กรเริ่มต้นนั้น กลการ์มี 7 กลุ่มซึ่งกำหนดเมื่อ พ.ศ. 2508 และ พ.ศ. 2510 และเรียกกลุ่มแกนองค์กร ส่วนในยุคระเบียบใหม่ กลการ์แบ่งเป็น 3 ส่วนคือ 1. ส่วน ABRI ประกอบด้วยสมาชิกของกองทัพอินโดนีเซียที่อยู่ภายใต้การควบคุมของซูฮาร์โต เป็นกลุ่มที่มีบทบาทเด่นทางการเมือง บางครั้งเรียกส่วน A 2. ส่วนขุนนาง ประกอบด้วยสมาชิกกลการ์ที่อยู่ในระบบเจ้าขุนมูลนายของรัฐบาล นำโดยรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย บางครั้งเรียกส่วน B 3. ส่วนอื่นๆ เป็นสมาชิกกลการ์ที่ไม่ใช่ส่วน Aและ B นำโดยประธานกลการ์ บางครั้งเรียก ส่วน G ทั้งสามส่วนภายในพรรคไม่ได้ทำงานร่วมกันอย่างแท้จริง แต่สนับสนุนซูฮาร์โตเป็นประธานาธิบดี ทั้งสามส่วนสลายไปเมื่อสิ้นสุดยุคระเยียบใหม่ หลังจากยุคซูฮาร์โตเมื่อซูฮาร์โตลงจากอำนาจในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2541 กลการ์ได้ปฏิรูปตัวเองอย่างรวดเร็ว ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2541 ได้จัดการประชุมระดับชาติรอบพิเศษเพื่อเลือกประธานคนใหม่ ซูฮาร์โตไม่ได้เข้าร่วมการประชุม อักบาร์ ตันยุงได้เป็นประธานคนใหม่ ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ผู้นำพรรคมาจากการเลือกตั้ง คณะกรรมการบริหารสูงสุดของพรรคถูกยกเลิกกลายเป็นคณะกรรมการที่ปรึกษา ใน พ.ศ. 2542 กลการ์พ่ายแพ้ในการเลือกตั้งให้กับพรรคประชาธิปไตยอินโดนีเซีย-การต่อสู้ของเมกาวตี ซูการ์โนปุตรี โดยกลการ์ได้คะแนนเสียงเพียง 20% กลการ์สนับสนุนให้อับดุลเราะห์มาน วาฮิดเป็นประธานาธิบดี แต่ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2544 ก็เข้าร่วมในการปลดประธานาธิบดีวาฮิดและเลือกเมกาวตีเป็นประธานาธิบดี ในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2547 กลการ์ได้คะแนนเสียง 21% และได้มีส่วนร่วมในการสนับสนุนสุศีโล ยูโดโยโนขึ้นเป็นประธานาธิบดีใน พ.ศ. 2547 ผลกการเลือกตั้งผลการเลือกตั้งสมาชิกสภา
ผลการเลือกประธานาธิบดี
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
