|
بغوی
ابومحمد حسین بن مسعود بغوی (433ھ/436ھ-516ھ/1122ء) مشہور شافعی، ایرانی مسلمان مفسر، محدث سن جو اپنی تفسیر بغوی دے باعث جانے جاندے نيں۔ ناںابو محمد الحسین بن مسعود بن محمد المعروف بالفرا البغوی الفقیہ شافعی المحدث المفسر ولادتابو الفراء دی پیدائش 433ھ یا 436ھ وچ ایران دے شہر باغ یا باغشر وچ ہوئی جو ہرات تے مارورید دے درمیان وچ واقع اے۔ لقب دی ناں وجہامام بغوی دا لقب (الفارا) انہاں دی کھالاں دی تجارت دی وجہ توں مشہور اے۔ جدوں کہ جائے پیدائش باعث بغوی دے لقب توں مشہور اے۔ علمی شہرتآپ حدیث دے شعبہ وچ اپنی لکھتاں مثلاً شرح السنۃ تے مصابیح السنۃ دے باعث مشہور نيں۔ مصابیح السنۃ تبریزی (وفات:741ھ) دی جانب توں کیتے گئے اضافہ دے نال مشکٰوۃ المصباح دے ناں توں مشہور اے۔ آپ علوم دے سمندر سن ۔ آپ نے قاضی حسین بن محمد ماروریدی توں فقہ سکھی تے کلام الہیٰ دی تفسیر دی تے حضرت نبی کریم ﷺ دے اقوال دیاں مشکلاں نوں واضح کيتا تے حدیث نوں روایت کيتا تے پڑھایا۔ آپ طہارت دی صورت وچ درس دیندے سن ۔ لکھتاںآپ نے بہت ساریاں کتاباں تصنیف کيتیاں ۔
وفاتآپ نے شوال 510ھ وچ وفات پائی تے اپنے شیخ قاضی حسین دے پاس طالقانی دے قبرستان وچ دفن ہوئے۔ آپ دی قبر اوتھے مشہور اے۔ اک روایت وچ آپ دی وفات 516ھ وی دسی گئی اے۔ جو شیخ ذکی الدین عبد العظیم المنذری دی تصنیف کتاب الفائدے الشغیریہ وچ اے۔[۲] حوالے
|
||||||||||||||||||||||||||||||
Portal di Ensiklopedia Dunia
