Powstał w 1920 dzięki inicjatywie bp.Juliusza Bursche zwierzchnika Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce[1]. Pierwszego dziekana Wydziału wybrano w 1922 i został nim ks. prof. Edmund Bursche[2]. Podstawą prawną działalności było m.in. rozporządzenie Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z dnia 19 kwietnia 1922 r.[3] i rozporządzenie tegoż ministra w sprawie planu studiów w Wydziale[4].
W latach 30. Wydział posiadał 4 profesorów zwyczajnych, 1 zastępcę profesora oraz 4 profesorów prowadzących zajęcia zlecione[7]. Prowadzone tam studia trwały 4 lata[7]. W roku akademickim 1931/1932 studia na Wydziale odbywało ogółem ok. 100 studentów[7].
Struktura organizacyjna Wydziału w okresie II Rzeczypospolitej była następująca:
Oskar Bartel (1893-1973) – wykładowca od 1946, kierownik Katedry Teologii Historycznej[15]
ks. Edmund Bursche (1880–1940) – od 1922 profesor nadzwyczajny, od 1939 profesor zwyczajny, 1921-1939 kierownik Katedry Historii Kościoła[16].
ks. Woldemar Gastpary (1908-1984) – od 1949 adiunkt w Katedrze Teologii Praktycznej[17]
ks. Rudolf Kesselring (1884-1961) – profesor i kierownik Katedry Teologii Systematycznej w latach 1932-1939[18]
Kazimierz Kosiński (1886-1970) – wykładowca hymnologii w latach 1930–1939
ks. Karol Michejda (1880-1945) – w latach 1923-1939 profesor nadzwyczajny i kierownik Katedry Teologii Praktycznej[13]
ks. Wiktor Niemczyk (1898-1980) – docent od 1937, od 1946 profesor i kierownik Katedry Teologii Systematycznej[14]
ks. Karol Serini (1875-1931) – od 1921 zastępca profesora, później profesor, kierownik Katedry Teologii Systematycznej[19].
ks. Adolf Suess (1887-1952) – od 1922 zastępca profesora i kierownik Katedry Egzegezy Nowego Testamentu, od 1945 profesor nadzwyczajny i kierownik Katedry Teologii Praktycznej[20].
ks. Jan Szeruda (1889-1962) – od 1920, od 1922 profesor nadzwyczajny, od 1929 profesor zwyczajny, kierownik Katedry Egzegezy Starego Testamentu[9].
Studentem wydziału był zamordowany w 1940 w Katyniu podporucznik piechoty rezerwy Henryk Hoffman, syn Emila i Emilii z domu Schultz, urodzony 6 kwietnia 1901 w Koninie. Pracował jako urzędnik Banku Komunalnej Kasy Oszczędności w Solcu Kujawskim. Ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty i został przydzielony do 29 pułku piechoty, do którego zmobilizowano go na czas wojny obronnej 1939[26].
W 1951 studia na Wydziale rozpoczął ks. Ryszard Janik, lecz w związku z likwidacją Wydziału dokończył je w Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej[27].
Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Warszawskiego z wniosku Wydziału Teologii Ewangelickiej
Organem naukowym Wydziału było założone w 1936 czasopismo „Rocznik Teologiczny”.
Przypisy
↑Bursche Juliusz ks., [w:] JanJ.SzturcJanJ., Ewangelicy w Polsce. Słownik biograficzny XVI-XX w., Bielsko-Biała: „Augustana”, 1998, s. 41, ISBN 83-85970-50-9, OCLC835742676.
↑Woldemar Gastpary, Protestantyzm w Polsce w dobie dwóch wojen światowych 1914–1939, Warszawa 1978, s. 172.
↑Woldemar Gastpary, Protestantyzm w Polsce w dobie dwóch wojen światowych 1914–1939, Warszawa 1978, s. 170–171.
↑ abcStefan Grelewski, Wyznania protestanckie i sekty religijne w Polsce współczesnej, Lublin 1937, s. 217.
↑Zob. Stefan Grelewski, Wyznania protestanckie i sekty religijne w Polsce współczesnej, Lublin 1937, s. 217.
↑ abcSzeruda Jan ks., [w:] JanJ.SzturcJanJ., Ewangelicy w Polsce. Słownik biograficzny XVI-XX w., Bielsko-Biała: „Augustana”, 1998, s. 290, ISBN 83-85970-50-9, OCLC835742676.
↑Bursche Edmund ks., [w:] JanJ.SzturcJanJ., Ewangelicy w Polsce. Słownik biograficzny XVI-XX w., Bielsko-Biała: „Augustana”, 1998, s. 41, ISBN 83-85970-50-9, OCLC835742676.
↑ abMichejda Karol, ks., [w:] JanJ.SzturcJanJ., Ewangelicy w Polsce. Słownik biograficzny XVI-XX w., Bielsko-Biała: „Augustana”, 1998, s. 197, ISBN 83-85970-50-9, OCLC835742676.
↑ abNiemczyk Wiktor ks., [w:] JanJ.SzturcJanJ., Ewangelicy w Polsce. Słownik biograficzny XVI-XX w., Bielsko-Biała: „Augustana”, 1998, s. 216, ISBN 83-85970-50-9, OCLC835742676.
↑Bartel Oskar, [w:] JanJ.SzturcJanJ., Ewangelicy w Polsce. Słownik biograficzny XVI-XX w., Bielsko-Biała: „Augustana”, 1998, s. 25, ISBN 83-85970-50-9, OCLC835742676.
↑Bursche Edmund ks., [w:] JanJ.SzturcJanJ., Ewangelicy w Polsce. Słownik biograficzny XVI-XX w., Bielsko-Biała: „Augustana”, 1998, s. 40, ISBN 83-85970-50-9, OCLC835742676.
↑ abGastpary Woldemar ks., [w:] JanJ.SzturcJanJ., Ewangelicy w Polsce. Słownik biograficzny XVI-XX w., Bielsko-Biała: „Augustana”, 1998, s. 82, ISBN 83-85970-50-9, OCLC835742676.
↑Eduard Kneifel, Die Pastoren der Evangelisch-Augsburgischen Kirche in Polen. Ein biographisches Pfarrerbuch mit einem Anhang, Eging 1967, s. 110.
↑Serini Karol ks., [w:] JanJ.SzturcJanJ., Ewangelicy w Polsce. Słownik biograficzny XVI-XX w., Bielsko-Biała: „Augustana”, 1998, s. 276, ISBN 83-85970-50-9, OCLC835742676.
↑Suess Adolf Karol ks., [w:] JanJ.SzturcJanJ., Ewangelicy w Polsce. Słownik biograficzny XVI-XX w., Bielsko-Biała: „Augustana”, 1998, s. 286, ISBN 83-85970-50-9, OCLC835742676.
↑Wantuła Andrzej ks., [w:] JanJ.SzturcJanJ., Ewangelicy w Polsce. Słownik biograficzny XVI-XX w., Bielsko-Biała: „Augustana”, 1998, s. 311, ISBN 83-85970-50-9, OCLC835742676.
↑Teodor Cienciała, Małgorzata Kaleta, Teresa Łączyńska, Krystyna Pilch, Helena Pustówka: Zacni Wiślanie. Słownik biograficzny część 1. Wisła: Urząd Miejski Wisły i Towarzystwo Miłośników Wisły, 2000, s. 30-32. ISBN 83-902197-4-3.