Alfred Figaszewski urodził się w Warszawie 8 listopada 1924 roku w rodzinie pastora Alfreda Hugona Figaszewskiego i Marii z Chałasińskich. W 1931 roku rozpoczął naukę w szkole parafialnej w Katowicach. Od 1939 roku uczęszczał do ewangelickiego Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie. Lata okupacji spędził w podwarszawskiej Radości, mieszkając u dziadków wraz z siostrą Alicją[1] i matką. W okresie wojny w latach 1940–1944 pobierał nauki na tajnych kompletach, zdając w 1944 roku egzamin dojrzałości.
W roku 1944 został powołany do Wojska Polskiego i skierowany do szkoły podoficerskiej we Włodawie. Po odbyciu szkolenia został wysłany na front i walczył podczas Operacji Berlińskiej. Za swoje zasługi w walkach nad Łabą został odznaczony Krzyżem Walecznych.
12 lutego 2001 mianowany na pierwszy stopień oficerski podporucznika[2]. 8 listopada 2012 roku obchodził jubileusz 60-lecia ordynacji. Na uroczystościach zjawili się m.in. zwierzchnik Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP bp Jerzy Samiec i zwierzchnik diecezji katowickiejbp Tadeusz Szurman[3].