Pierwszą jego placówką duszpasterską był zbór w Chorzowie, następnie w latach 1955–1960 był pastorem zboru w Łodzi, gdzie w listopadzie 1959 roku został ordynowany na urząd prezbitera[1]. Równocześnie z pracą w Łodzi pełnił posługę w zborze w Zelowie[1]. W 1960 został dyrektorem Seminarium Teologicznego Polskiego Kościoła Chrześcijan Baptystów (PKChB), którym kierował do 1978[1]. W 1962 został członkiem Naczelnej Rady Kościoła PKChB (jej sekretarz w latach 1965–1975, wiceprezes 1975-1980). Jednocześnie pełnił obowiązki drugiego kaznodziei zboru warszawskiego. W 1985 zwrócił się o skreślenie go z listy duchownych PKChB[2].
Działalność ekumeniczna
W 1961 r. rozpoczął pracę w Polskiej Radzie Ekumenicznej (PRE), w której w 1970 r. został sekretarzem Zarządu PRE, a przez wiele lat, do 1992 dyrektorem jej biura[1]. Był bliskim współpracownikiem prezesa PRE bp. Jana Niewieczerzała. W latach 1963–1976 był działaczem Chrześcijańskiej Konferencji Pokojowej[1].
Działalność charytatywna
W Polskiej Radzie Ekumenicznej pełnił w latach 1980–1986 funkcję przewodniczącego Komisji Koordynacji Pomocy, która w okresie stanu wojennego pośredniczyła w przekazywaniu darów od Kościołów zagranicznych na rzecz społeczeństwa polskiego (jej wartość szacuje się łącznie na kilkadziesiąt milionów dolarów)[3]. W 1990 objął stanowisko dyrektora oddziału genewskiej organizacji Christian Children’s Fund zajmującej się przekazywaniem pomocy materialnej na rzecz dzieci w Europie Środkowej i Wschodniej[3]. W uznaniu zasług w zakresie działalności humanitarnej w 1984 amerykańska uczelnia Whitworth College w Spokane (stan Waszyngton) nadała mu tytuł doktora honoris causa[4].
Działalność translatorska
Był autorem przekładu z języka angielskiego wielu publikacji teologicznych, w tym zwłaszcza szeregu tomów komentarza do Nowego Testamentu autorstwa Williama Barclaya[1]. Był oficjalnym tłumaczem amerykańskiego ewangelisty Billy Grahama w trakcie jego dwóch pobytów w Polsce[1].
Życie prywatne
Był żonaty z Lubą z domu Białowąs (ur. 1929), z którą miał syna Mirosława (ur. 1954) i córkę Danutę (ur. 1955)[5]. Po przejściu na emeryturę wyjechał do Republiki Czeskiej. Ostatnie lata życia spędził w Pradze, gdzie też zmarł i został pochowany[1].
↑Pawlik Zdzisław (ur. 1928), [w:] AndrzejA.SewerynAndrzejA., Leksykon baptystów w Polsce po 1945 roku, Warszawa: Wydawnictwo Uczelniane Wyższego Baptystycznego Seminarium Teologicznego, 2007, s. 135–137, ISBN 83-88497-13-8, OCLC297656060.
↑ abPawlik Zdzisław (ur. 1928), [w:] AndrzejA.SewerynAndrzejA., Leksykon baptystów w Polsce po 1945 roku, Warszawa: Wydawnictwo Uczelniane Wyższego Baptystycznego Seminarium Teologicznego, 2007, s. 137, ISBN 83-88497-13-8, OCLC297656060.
↑Pawlik Zdzisław (ur. 1928), [w:] AndrzejA.SewerynAndrzejA., Leksykon baptystów w Polsce po 1945 roku, Warszawa: Wydawnictwo Uczelniane Wyższego Baptystycznego Seminarium Teologicznego, 2007, s. 135, ISBN 83-88497-13-8, OCLC297656060.
Pawlik Zdzisław (ur. 1928), [w:] AndrzejA.SewerynAndrzejA., Leksykon baptystów w Polsce po 1945 roku, Warszawa: Wydawnictwo Uczelniane Wyższego Baptystycznego Seminarium Teologicznego, 2007, s. 135–137, ISBN 83-88497-13-8, OCLC297656060.