Brat architektki Ewy Benedek-Malinowskiej (1939–2011)[1]. W 1954 ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, od tego roku był członkiem SARP. Od 1970 pełnił funkcję kierownika zespołu dydaktycznego Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. W 1975 obronił pracę doktorską, trzy lata później został zastępcą dyrektora Instytutu Projektowania Architektonicznego ds. dydaktycznych. W 1981 został prodziekanem Wydziału Architektury, a od 1987 dyrektorem Instytutu Projektowania Architektonicznego, którą to funkcję pełnił do 1991. Od 1992 był wspólnikiem w Pracowni Architektonicznej BNS.
Od 1955 do 1992 był głównym projektantem w zespołach projektowych Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, a od 1973 w Biurze Projektów Szkół Wyższych. W latach 1991–1994 przewodniczył Kolegium Sędziów Konkursowych SARP. Za wybitne zasługi dla architektury polskiej w dziedzinie twórczości architektonicznej, kształcenia młodych architektów i odpowiedzialnej działalności stowarzyszeniowej w 2006 wspólnie ze Stanisławem Niewiadomskim otrzymali Honorową Nagrodę SARP[3].
↑Elżbieta Borysowicz: Wykaz zmarłych Profesorów Politechniki Warszawskiej pochowanych na Powązkach w Warszawie. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2015, s. 11. ISBN 978-83-7814-461-8.