Od 1963 praktykował w redakcji jednej z gazet. W latach 1965–1969 studiował historię, socjologię i nauki polityczne na uniwersytetach w Kolonii i Bonn[3]. Pracował następnie w administracji rządowej, kierując wydziałami resortów spraw wewnętrznych i spraw zagranicznych. Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Wolnej Partii Demokratycznej. Był federalnym dyrektorem partii (1977–1978) i jej sekretarzem generalnym (1978–1982)[3].
W 1982 przeszedł do Socjaldemokratycznej Partii Niemiec[2], gdy FDP opuściła koalicję rządową kanclerza federalnego Helmuta Schmidta. Pełnił funkcję rzecznika partii (1986–1987), redaktora naczelnego związanej z nią gazety „Vorwärts” (1987–1989) i federalnym dyrektorem SPD (1993–1995)[2]. W 1983 po raz pierwszy objął mandat posła do Bundestagu, zasiadając w niższej izbie niemieckiego parlamentu do 1999[2].
W 1999 dołączył do Komisji Europejskiej kierowanej przez Romano Prodiego. Objął w niej stanowisko komisarza do spraw rozszerzenia[3], brał aktywny udział w negocjacjach zakończonych w 2004 akcesją do Unii Europejskiej dziesięciu nowych państw członkowskich. W 2004 pozostał w składzie KE pod przywództwem José Durão Barroso jako jej wiceprzewodniczący oraz komisarz do spraw przedsiębiorstw i przemysłu[3]. Funkcję tę pełnił do 2010.