W 1994 została doradcą wicepremiera Grzegorza Kołodki ds. społecznych, a od 1 lipca 1994 do 15 października 1996 pełniła funkcję wiceministra przemysłu i handlu[3]. W 1996 współorganizowała nowo utworzony Urząd Komitetu Integracji Europejskiej.
W styczniu 2004 została rekomendowana przez Komisję Spraw Zagranicznych na polskiego komisarza w Brukseli. W maju tego samego roku objęła stanowisko komisarza, członka Komisji Europejskiej przy Pascalu Lamy, francuskim komisarzu ds. handlu. W listopadzie 2004 została komisarzem ds. polityki regionalnej w nowo utworzonej Komisji Europejskiej pod kierownictwem José Manuela Durão Barroso.
W 2004 została matką chrzestną okrętu ORP „Kondor”, który odwiedziła w 2011[6]. Zaangażowała się w działalność Kongresu Kobiet, ruchu i powstałego na jego bazie stowarzyszenia, działającego na rzecz równego statusu kobiet i mężczyzn. W 2011 została premierem w gabinecie cieni Kongresu Kobiet.
W 2009 została kandydatką Platformy Obywatelskiej w wyborach do PE jako lider listy w okręgu Warszawa. Mandat eurodeputowanej uzyskała z wynikiem 311 018 głosów[7]. Przyjmując mandat, złożyła rezygnację z członkostwa w Komisji Europejskiej[8]. 20 lipca 2009 została przewodniczącą Komisji Rozwoju Regionalnego w PE[9].
W 2003 otrzymała honorowe obywatelstwo Niska[14]. W 2007 otrzymała Nagrodę Specjalną Lewiatana przyznaną przez Konfederację Lewiatan[15].
Życie prywatne
Córka Ryszarda Młynarskiego i Stefanii. Jej ojciec był pracownikiem pionu śledczego powiatowego UBP w Nisku[16][17]. W 1971 zawarła związek małżeński. Ma dwie córki – Ewę i Karolinę[18].