| WK voetbal kwalificatie 1994
|
| Kwalificatie CONMEBOL
|
|
Landen van de CONMEBOL
|
| Toernooi-informatie
|
| Datum
|
18 juli 1993 – 17 november 1993
|
| Teams
|
9 (van 1 confederatie)
|
| Toernooistatistieken
|
| Wedstrijden
|
34
|
| Doelpunten
|
96 (2,82 per wedstrijd)
|
| Topscorer(s)
|
Luis Ramallo (Bolivia
7 goals
|
| Navigatie
|
|
|
|
|
9 teams hadden zich ingeschreven voor de kwalificatie van wereldkampioenschap voetbal 1994. Chili was uitgesloten door de FIFA door een incident bij de kwalificatie voor het WK 1990.
Vier landen plaatsten zich voor het WK, evenals in 1990. Brazilië, Argentinië en Colombia plaatsten zich opnieuw, Uruguay werd uitgeschakeld door Bolivia.
Opzet
- Groep 1: 4 teams, de winnaar kwalificeert zich, de nummer 2 gaat naar de intercontinentale eindronde met een team van de OFC of CONCACAF
- Groep 2: 5 teams, de winnaar en nummer 2 kwalificeren zich.
Gekwalificeerde landen
Groepen en wedstrijden
- Legenda
■ Geplaatst voor het hoofdtoernooi.
■ Geplaatst voor de intercontinentale play-off.
Groep 1
In 1991 werd afscheid genomen van een tijdperk, in een wedstrijd tegen Juventus bleek, dat in het bloed van Diego Maradona sporen van cocaïne waren gevonden. AS Napoli was hun vedette kwijt, want de Italiaanse voetbalbond schorste de speler voor vijftien maanden en de FIFA nam het over. Na de schorsing speelde Maradona even voor FC Sevilla, maar ook dat werd geen succes vanwege ongedisiplinair gedrag. Maradona ging terug naar Argentinië, maar Alfio Basile maakte geen gebruik van hem.
Ondertussen won Argentinië tweemaal achter elkaar de Copa America met nieuwe spelers als topschutter Gabriel Batistuta en spelbepaler Fernando Redondo. Argentinië kon zware concurrentie verwachten van Colombia, de ploeg van de in Europa mislukte spelbepaler Carlos Valderrama leek sterker te worden door de doorbraak van de vaak geniale aanvaller Faustino Asprilla van AS Parma. De excentrieke doelman René Higuita deed niet mee, hij zat in de gevangenis vanwege aandeel in een kidnapping-zaak, waarbij ook de beruchte drugsbaron Pablo Escobar betrokken was.
Argentinië begon goed met uitoverwinningen tegen Peru en Paraguay, terwijl Colombia thuis gelijk speelde tegen Paraguay. Colombia nam de koppositie over door met 2-1 van Argentinië te winnen, maar de Argentijnen moesten al hun thuiswedstrijden nog spelen met een punt achterstand. Echt lekker liep het niet, met pijn en moeite werd het puntloze Peru verslagen en tegen Paraguay bleef het doelpuntloos. Argentinië had nog steeds een punt achterstand op Colombia en moest de kraker in eigen huis winnen.
Het werd een van de meest merkwaardige wedstrijden in de kwalificatie-reeks ooit, Colombia kwam vlak voor rust met 1-0 voor door Freddy Rincón en denderde in de tweede helft als een komeet over Argentinië heen: 0-5. Rincón maakte zijn tweede, Faustino Asprilla scoorde ook tweemaal en Adolfo Valencia scoorde de vijfde. De hele wereld was verbluft door het combinatie-voetbal van Valderrama en Pelé benoemde Colombia als titelfavoriet. Later waren er sterke aanwijzingen, dat de wedstrijd was omgekocht door de drugskartels in Colombia. Argentinië had geluk, dat Paraguay gelijk speelde tegen het toen nog puntloze Peru en kreeg een herkansing tegen Australië.
| Pos
|
Land
|
Wed
|
Win
|
Gel
|
Ver
|
DV
|
DT
|
+/−
|
Pnt
|
| 1.
|
 Colombia
|
6
|
4
|
2
|
0
|
13
|
2 |
+11
|
10
|
| 2.
|
 Argentinië
|
6
|
3
|
1
|
2
|
7
|
9 |
–2
|
7
|
| 3.
|
 Paraguay
|
6
|
1
|
4
|
1
|
6
|
7 |
–1
|
6
|
| 4.
|
 Peru
|
6
|
0
|
1
|
5
|
4
|
12 |
–8
|
1
|
Groep 2
Na het slechte WK in 1990 had Brazilië weer hoop, Santos FC won tweemaal achter elkaar de Wereldbeker van Clubs en de jonge broer van Socrates Raí was de grote man op het middenveld. De bondscoach Carlos Alberto Parreira was een voorstander van "Europees voetbal" in plaats van het spectaculaire "samba-voetbal" en leefde in onmin met de meest getalenteerde speler van het moment, PSV-aanvaller Romário, hij werd niet geselecteerd voor de kwalificatie.
Brazilië begon de kwalificatie hopeloos met een 0-0 gelijkspel tegen Ecuador en een 2-0 nederlaag in Bolivia, het was de eerste nederlaag in een kwalificatiewedstrijd ooit. In de ijle lucht van het Andes-gebergte was Brazilië niet vooruit te branden. Bolivia miste een strafschop, het had nog een tweede strafschop verdiend en won in de slotfase met 2-0. Het eerste doelpunt maakte Marco Etcheverry na een blunder van Taffarel. Bolivia had een vliegende start met 10 punten uit vijf wedstrijden met een doelsaldo van 20 voor en 2 tegen. Brazilië besloot Bolivia nu te benadelen door de return in laag gelegen, regenachtig gebied te spelen, het werd 6-0 voor Brazilië en nadat Bolivia ook met 2-1 van Uruguay verloor hadden alle drie landen evenveel punten.
Bolivia had genoeg aan een 1-1 gelijkspel tegen Ecuador om zich te plaatsen, het plaatste zich voor de eerste keer sinds 1950 voor het WK. Brazilië had ook genoeg aan een gelijkspel, maar een thuiswedstrijd tegen Uruguay in het Maracanǎ stadion leverde slechte herinneringen op, in 1950 verloor een oppermachtig geacht Brazilië de finale van het WK met 1-2 van Uruguay. De doelman van destijds Barbosa wou het trainingskamp bezoeken, maar werd uit bijgeloof de toegang geweigerd. Brazilië won de laatste wedstrijd met 4-0 van Venezuela, maar het spel was matig en het hele land schreeuwde om de terugkeer van Romario. De inmiddels bij FC Barcelona spelende aanvaller speelde een sterke wedstrijd en in het laatste kwartier scoorde hij tweemaal, een kopgoal en een lange solo. Romario was weer in genade opgenomen en heel Brazilië droomde weer van een vierde wereldtitel.
| Pos
|
Land
|
Wed
|
Win
|
Gel
|
Ver
|
DV
|
DT
|
+/−
|
Pnt
|
| 1.
|
 Brazilië
|
8
|
5
|
2
|
1
|
20
|
4 |
+16
|
12
|
| 2.
|
 Bolivia
|
8
|
5
|
1
|
2
|
22
|
11 |
+11
|
11
|
| 3.
|
 Uruguay
|
8
|
4
|
2
|
2
|
10
|
7 |
+3
|
10
|
| 4.
|
 Ecuador
|
8
|
1
|
3
|
4
|
7
|
7 |
0
|
5
|
| 5.
|
 Venezuela
|
8
|
1
|
0
|
7
|
4
|
34 |
–30
|
2
|
Intercontinentale play-off
Na het debacle tegen Colombia kon bondscoach Alfio Basile niet meer om Diego Maradona heen. Na drie jaar afwezigheid probeerde hij zijn land alsnog te laten plaatsen voor het WK en meteen weer als aanvoerder. Als voorbereiding voor de Play-Off wedstrijden tegen Australië wou Argentinië een oefenwedstrijd spelen tegen Japan, maar vanwege zijn drugsproblemen weigerden de Japanse autoriteiten Maradona een visum te verlenen. Uit solidariteit besloot de hele ploeg niet te spelen tegen Japan en de wedstrijd werd afgelast.
In de wedstrijd in Sydney was de invloed van Maradona meteen merkbaar: hij gaf een voorzet, waaruit Abel Balbo scoorde, nog voor rust maakte Aurelio Vidmar de gelijkmaker. In de tweede wedstrijd had Argentinië het nog steeds moeilijk met de taaie "Aussies", maar nadat vroeg in de tweede helft een verdwaalde voorzet van Gabriel Batistuta in eigen doel werd verwerkt, kwam Argentinië niet meer in gevaar. Voor Maradona wachtte zijn vierde WK.
Externe link
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑ Intercontinentale play-off: Er zijn bronnen die vertellen dat deze goal gemaakt werd door Gabriel Batistuta.
· 
· 
.svg){kind=small}
