|
Montevideo (stad)
Montevideo is de hoofdstad van Uruguay. De stad ligt op de noordoever van het estuarium van de Río de la Plata, dat ter plaatse 100 kilometer breed is en verder oostwaarts zelfs meer dan 200 km. Het aantal inwoners bedraagt circa 1,4 miljoen, bijna de helft van de totale landsbevolking (3,4 miljoen inw. in 2020). In de gehele metropool (inclusief de departementen Canelones en gedeeltes van San José) wonen 1,6 miljoen mensen. In Uruguay worden gebieden die buiten dit gebied liggen het interior, ofwel "binnenland" genoemd. Montevideo ligt net iets zuidelijker dan de Argentijnse hoofdstad Buenos Aires en is daarmee de zuidelijkst gelegen hoofdstad op het Amerikaanse continent. Montevideo is tevens de hoofdplaats van het gelijknamige departement, het kleinste departement van de in totaal 19 departementen. Montevideo is het economische centrum van het land. De stad ligt aan een baai een natuurlijk gevormde haven en op de hoofdroute van wegtransport van Buenos Aires naar Porto Alegre in Brazilië. In de stad bevinden zich het hoofdkantoor van de Mercosur en de ALDI. Montevideo is sinds 2015 een UNESCO Literatuurstad. Het levensniveau in de stad is hoog. Montevideo is de stad met het hoogste levensniveau van Latijns-Amerika[1] en behoort tot de 30 veiligste steden van de wereld.[2] Oorsprong van de naam Er zijn verschillende verklaringen voor de oorsprong van de naam Montevideo. Monte slaat op de heuvel van Montevideo (zie kaartje bij de Geschiedenis van Montevideo, links van de baai). De betekenis van video wordt door historici betwist:
GeschiedenisVroege geschiedenisJuan Díaz de Solís, een Spaanse ontdekkingsreiziger, bezocht in 1516 de gebieden die nu Montevideo zijn. Hij ontmoette daar de lokale bevolking, de Charrúa, die hem, volgens verklaringen van overlevende bemanningsleden, na deze ontmoeting vermoordde.  Tussen 1680 en 1683 stichtten de Portugese kolonisten uit Brazilië verschillende nederzettingen aan de Rio de la Plata om de Spanjaarden uit te dagen. Montevideo ligt net zoals Colonia del Sacramento tegenover Buenos Aires, toentertijd een grote Spaanse nederzetting. Echter, de Spanjaarden hadden geen enkele intentie om de Portugezen uit deze gebieden te verdrijven tot 1723, toen de Portugezen hun positie in de regio versterkten. Een door de toenmalige Spaanse gouverneur van de provincie Buenos Aires, Bruno Mauricio de Zabala, georganiseerde expeditie veroorzaakte het gedwongen vertrek van de Portugezen uit hun in 1724 gebouwde fort. Vervolgens gingen er meteen zes families uit Buenos Aires in de stad wonen, daarna was er een grote toestroom immigranten van de Canarische Eilanden. Montevideo werd op 24 december 1726 gesticht als stad door de Spanjaarden onder de naam San Felipe y Santiago de Montevideo, wat al snel werd afgekort tot Montevideo. Van 1790 tot 1804 werd aan de Plaza de la Constitución een bakstenen kerk gebouwd. 19e eeuw tot hedenVanaf het begin van de negentiende eeuw heeft de stad veel geleden onder belegeringen en bombardementen door het Verenigd Koninkrijk, Spanje, Portugal, Brazilië en Argentinië. Tussen 1838 en 1851 werd de stad herhaaldelijk aangevallen door de Argentijnse dictator Juan Manuel de Rosas. Na de val van Rosas in 1851 was er snel economisch herstel. In 1860 telde de stad 37.787 inwoners. In 1884 was het inwonertal al opgelopen tot 104.472, waaronder talrijke buitenlanders. In die tijd was handel de enige bron van bestaan voor de stad, die rivaliseerde met het aan de zuidoever van het estuarium gelegen Buenos Aires. De Britten bouwden tussen 1860 en 1911 een uitgebreid spoorwegnet dat de stad met het achterland verbond. Zij gebruikten Montevideo om de greep van Argentinië en Brazilië op de handel te omzeilen.  In het begin van de twintigste eeuw emigreerden veel Europeanen (met name Italianen en Spanjaarden) naar Montevideo, en in 1908 was 30% van de bevolking in het buitenland geboren. Gedurende het midden van de twintigste eeuw ging de stad achteruit als gevolg van een militaire dictatuur en economische stagnatie. Montevideo heeft zich hiervan nooit meer geheel hersteld. Dit werd versterkt door de inflatie eind jaren 90 in Zuid-Amerika die ook Montevideo als economisch middelpunt van Uruguay hard trof. Veel van de arme inwoners wonen in zogenaamde conventillos, grote huizen waar meerdere families samenleven. Graf SpeeAan het begin van de Tweede Wereldoorlog zocht het Duitse slagschip Admiral Graf Spee, dat in het zuidelijk deel van de Atlantische Oceaan voer om koopvaardijschepen aan te vallen en zo de handel te verstoren, op 13 december 1939 zijn toevlucht in de neutrale haven van Montevideo na een gevecht met Britse kruisers. Voor de keus gesteld tussen hernieuwde zeegevechten met de Britten, of internering in Uruguay, bracht de bemanning het schip op 17 december 1939 voor de kust bij Montevideo in het estuarium tot zinken.  KlimaatMontevideo kent een typisch warm zeeklimaat (Köppen Cfa). Dit is een vochtig subtropisch klimaat. De zomer begint in Uruguay in december en duurt ongeveer tot en met maart. De zomer is warm maar aangenaam met een gemiddelde temperatuur van 25-30 graden, maar uitschieters tot 40 graden. Aan de kust waait doorgaans een matige wind. De winters in Uruguay zijn mild. De gemiddelde temperatuur in de winter is 3-5 graden. Het gemiddelde aantal zonuren ligt tussen de 5 en 6 uur per dag. Juli tot en met september zijn de koudste maanden in Uruguay. Wijken in Montevideo
TransportNaar de stadTransnationaalMontevideo is verbonden via verschillende (snel)wegen met de rest van het land. Naar het oosten toe lopen de wegen nummer 10 (Maldonado, Rocha, Porto Alegre (Brazilië)) en 8 (Minas, Treinta y Tres en Melo), naar het noorden de wegen 7 (Melo), 6, 5 (Canelones, Florida, Durazno, Tacuarembó en Rivera) en naar het westen de weg 1 (Colonia del Sacramento). Aangezien het kleine aantal spoorwegen niet gebruikt wordt voor personenvervoer (in ieder geval buiten de metropool) vindt sinds de opheffing van de laatste interlokale tramlijn op 14 april 1957 naar La Barra de Santa Lucia al het openbaar vervoer naar de stad toe plaats via (commerciële) buslijnen. Vanuit alle grote plaatsen vertrekken er (meermaals) dagelijks een bus van en naar Montevideo. Deze bussen komen aan op het grote busterminal Tres Cruses, genoemd naar het nabijgelegen plein.  InternationaalVanuit andere landen zijn er twee manieren[3] (buiten via de weg) mogelijk om naar de stad te reizen. Ten eerste is er het nabijgelegen Carrasco International Airport, de internationale luchthaven waar vanuit verschillende bestemmingen naar gevlogen kan worden. Ten tweede kan men vanuit Buenos Aires een boot nemen naar Colonia del Sacramento en dan verdergaan met de bus. Deze veerdienst is uitsluitend bedoeld voor passagiers zonder eigen voertuig, de bus is door dezelfde organisatie geregeld. Dagelijks reizen er honderden reizigers van en naar Montevideo op deze manier. In totaal duurt deze reis 3 uur, 2 te bus en 1 met de boot. Deze bus komt ook aan op Tres Cruses. SpoorHet historische 19e-eeuwse General Artigas Central Station in de barrio Aguada werd op 1 maart 2003 gesloten. Een nieuw station, 500 meter ten noorden van het oude en onderdeel van een complex van de telecommunicatietoren, heeft het treinverkeer overgenomen. In de stad Tot 1956 kende Montevideo een tramnet. De laatste zeven overgebleven stadstramlijnen (9, 10, 11, 12, 28, 55, 61) reden op 17 november 1956 voor het laatst.[4] Sindsdien is in de stad de bus het enige openbaar vervoermiddel. Montevideo kent een uitgebreid netwerk van buslijnen die door de gehele metropool heen lopen. De bussen geven, samen met de zwart-gele taxi's, het typische straatbeeld van de stad. Er zijn meerdere bedrijven die de lijnen beheren. SportMontevideo is de sporthoofdstad van het land. Van de 16 clubs in de Primera División komen er 14 uit de stad. De grootste twee clubs zijn Nacional en Peñarol, de grote twee van Uruguay en twee van de belangrijkste voetbalclubs in Zuid-Amerika, die gezamenlijk al 81 keer (van de 103) het landskampioenschap wonnen. Andere grote clubs uit de stad zijn:   Door het grote aantal voetbalclubs, de immense populariteit van het spel en de bekendheid van Uruguay als voetbalnatie, zijn er veel voetballers uit Montevideo die hun brood verdien(d)en bij grote clubs in het buitenland (zie voor een overzicht van deze voetballers bij Geboren in Montevideo). Het aantal Uruguayanen bij Europese topclubs is opvallend, het zijn er misschien minder dan hun Argentijnse en Braziliaanse collega's, maar met een populatie van dik 3 miljoen is er wel een percentueel groot aantal. WK 1930 Zie Wereldkampioenschap voetbal 1930 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.In 1930 werd het eerste wereldkampioenschap voetbal gehouden in Uruguay. De enige stad die toen stadions had voor de wedstrijden was Montevideo. Stadions die voor bijna alle wedstrijden gebruikt werden, waren het Gran Parque Central en het Estadio Centenario. In het eerste stadion werd de eerste wedstrijd op een WK óóit gespeeld, in de ander werd de eerste WK-finale gespeeld. Het WK was succesvol voor Uruguay, het werd kampioen door in de finale Argentinië met 4-2 te verslaan. Montevideo stond op zijn kop en er werd gefeest in de straten. Het Centenariostadion wordt gezien als een voetbaltempel. Het stadion is gebouwd voor de viering van honderd jaar onafhankelijkheid van Uruguay. De naam verwijst hier naar, Centenario betekent zo iets als Honderdjarig jubileum. BezienswaardighedenNaast het Estadio Centenario zijn er nog meer interessante bezienswaardigheden in Montevideo:   
Stedenbanden
Geboren in Montevideo Zie Lijst van personen uit Montevideo voor het hoofdartikel over dit onderwerp.Bronnen
 ·  ·   Zie de categorie Montevideo van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpeg)
.svg){kind=small}
