Super Prestige Pernod 1980De Super Prestige Pernod 1980 was de 22e editie van dit regelmatigheidsklassement in het wielrennen. De kalender telde enkele wijzigingen ten opzichte van vorig seizoen: Tirreno-Adriatico leverde voor het eerst punten op, maar Milaan-Turijn en de GP Fourmies telden dit jaar niet meer mee voor het klassement. In totaal telden er dit jaar 24 koersen mee voor de Super Prestige Pernod. Het eindklassement werd voor het tweede jaar op rij gewonnen door Bernard Hinault. De Fransman won dit jaar onder meer de Ronde van Italië en kroonde zich tot wereldkampioen. Door zijn Giro-overwinning werd Hinault de vierde renner die alle grote rondes op zijn naam wist te schrijven. De tweede plaats in de eindstand was voor Fons De Wolf, terwijl Francesco Moser beslag legde op de derde plek. Moser was voor het derde achtereenvolgende jaar de beste in Parijs-Roubaix, een prestatie die enkel Octave Lapize hem had voorgedaan. Moser behaalde niet het recordaantal zeges in Parijs-Roubaix: dat stond op naam van Roger De Vlaeminck (vier zeges). Echter had De Vlaeminck de koers nooit drie jaar op rij gewonnen. Jan Raas won dit jaar de Amstel Gold Race voor de vierde keer; hij werd de eerste renner die daarin slaagde. Een maand later verbeterde Herman Vanspringel zijn eigen record toen hij Bordeaux-Parijs voor de zesde maal won. Behalve de Super Prestige Pernod werden er nog twee andere prijzen uitgereikt: de Prestige Pernod voor Franse renners en de Promotion Pernod voor Franse renners onder de 25 jaar. WedstrijdenEindklassementenIndividueel
Bronnen, noten en/of referenties
|
Portal di Ensiklopedia Dunia