Pseudothecadactylus

Pseudothecadactylus
Pseudothecadactylus lindneri, exemplaar in de Taronga Zoo, Sydney, Australië.
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Lacertilia (Hagedissen)
Infraorde:Gekkota (Gekko's)
Familie:Diplodactylidae
Geslacht
Pseudothecadactylus
Brongersma, 1936
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Pseudothecadactylus op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

Pseudothecadactylus is een geslacht van hagedissen die behoren tot de gekko's en de familie Diplodactylidae.

Naam en indeling

De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Leo Brongersma in 1936. Er zijn drie soorten, de hagedissen werden eerder aan andere geslachten toegekend, namelijk Thecadactylus en Rhacodactylus.[1] De huidige geslachtsnaam Pseudothecadactylus betekent vrij vertaald 'lijkend op Thecadactylus' en slaat op de gelijkenis met de verwante gekko's uit het geslacht Thecadactylus.

Soorten

Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.

Naam Auteur Verspreidingsgebied
Pseudothecadactylus australis Günther, 1877 Australië (Queensland)
Pseudothecadactylus cavaticus Cogger, 1975 Australië (West-Australië)
Pseudothecadactylus lindneri Cogger, 1975 Australië (Noordelijk Territorium)

Uiterlijke kenmerken

De hagedissen bereiken een lichaamslengte tot meer dan 10 centimeter. De staart is lang en cilindrisch in doorsnede en wordt gebruikt als grijpstaart, dit is vrij ongebruikelijk voor gekko's. Aan de onderzijde van de staart zijn hechtlamellen aanwezig, die normaal gesproken alleen onder de vingers en tenen aanwezig zijn. De vingers en tenen zijn breed en afgeplat om meer grip te bieden in bomen en struiken.[2]

Verspreiding en habitat

De hagedissen komen endemisch voor in delen van Australië en leven hier in de staten Noordelijk Territorium, Queensland en West-Australië.[1] De habitat bestaat uit rotsige omgevingen, grotten, droger tropische en subtropische bossen, tropische en subtropische laaglandbossen en droge tropische en subtropische scrublands.

Beschermingsstatus

Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan alle soorten een beschermingsstatus toegewezen. De hagedissen worden beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC).[3]

Bronvermelding