Lucasium

Lucasium
Lucasium damaeum, exemplaar uit Zuid-Australië, Australië.
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Lacertilia (Hagedissen)
Infraorde:Gekkota (Gekko's)
Familie:Diplodactylidae
Geslacht
Lucasium
Wermuth, 1965
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Lucasium op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

Lucasium is een geslacht van hagedissen die behoren tot de gekko's en de familie Diplodactylidae.

Naam en indeling

De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Heinz Wermuth in 1965. Het geslacht was lange tijd monotypisch en er werd slechts één soort erkend; Lucasium damaeum. Tegenwoordig worden veertien soorten aan het geslacht toegekend, waarvan veel soorten niet recent zijn ontdekt, maar al eerder zijn beschreven. Deze gekko's werden eerder tot andere geslachten gerekend, zoals Diplodactylus. De soorten Lucasium iris en Lucasium microplax zijn hierop een uitzondering, deze hagedissen werden voor het eerst beschreven in 2020.[1]

De geslachtsnaam Lucasium is een eerbetoon aan de Britse arts en herpetoloog Arthur Henry Shakespeare Lucas (1853 - 1936).

Uiterlijke kenmerken

De hagedissen bereiken een lichaamslengte exclusief de staart van ongeveer 5 tot 9 centimeter. De staart is relatief lang en dun. De soorten worden gekenmerkt door lange dunne vingers en tenen met relatief kleine hechtlamellen. De ogen zijn relatief groot en hebben een verticale pupil.[2]

Levenswijze

De soorten zijn 's nachts actief en schuilen overdag in de holen van insecten en spinnen. De gekko's zijn bodembewonend en zijn erg snel als ze over de bodem rennen. De vrouwtjes zetten eieren af, die soms in holen van ongewervelden worden geplaatst.[2]

Verspreiding en habitat

De gekko's komen endemisch voor in Australië en zijn aangetroffen in de staten New South Wales, Noordelijk Territorium, Queensland, Victoria, West-Australië en Zuid-Australië.[1] De habitat bestaat uit droge savannen, verschillende typen graslanden en scrublands, hete woestijnen, droge tropische en subtropische bossen en rotsige omgevingen. Ook in door de mens aangepaste streken zoals weilanden kunnen de hagedissen worden gevonden.

Beschermingsstatus

Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan elf soorten een beschermingsstatus toegewezen. Tien soorten worden beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC) en de soort Lucasium occultum wordt gezien als 'bedreigd' (Endangered of EN).[3]

Soorten

Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.

Naam Auteur Verspreidingsgebied
Lucasium alboguttatum Werner, 1910 Australië (West-Australië)
Lucasium bungabinna Doughty & Hutchinson, 2008 Australië (West-Australië, Zuid-Australië)
Lucasium byrnei Lucas & Frost, 1896 Australië (New South Wales, Noordelijk Territorium, Queensland, Zuid-Australië)
Lucasium damaeum Lucas & Frost, 1896 Australië (New South Wales, Queensland, Victoria, West-Australië)
Lucasium immaculatum Storr, 1988 Australië (Noordelijk Territorium, Queensland)
Lucasium iris Vanderduys, Hoskin, Kutt, J.M. Wright & Zozaya, 2020 Australië (Queensland)
Lucasium maini Kluge, 1962 Australië (West-Australië)
Lucasium microplax Eastwood, Doughty, Hutchinson, & Pepper, 2020 Australië (Noordelijk Territorium, West-Australië, Zuid-Australië)
Lucasium occultum King in King, Braithwaite & Wombey, 1982 Australië (Noordelijk Territorium)
Lucasium squarrosum Kluge, 1962 Australië (West-Australië)
Lucasium steindachneri Boulenger, 1885 Australië (New South Wales, Queensland, mogelijk in Zuid-Australië)
Lucasium stenodactylum Boulenger, 1896 Australië (New South Wales, Noordelijk Territorium, Queensland, West-Australië, Zuid-Australië)
Lucasium wombeyi Storr, 1978 Australië (West-Australië)
Lucasium woodwardi Fry, 1914 Australië (West-Australië)

Bronvermelding