De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Arnold Girard Kluge in 1983. De hagedissen werden eerder aan andere geslachten toegekend, zoals Gymnodactylus en Heteronota. Er zijn 35 soorten, waarvan er maar liefst 20 voor het eerst in 2020 werden beschreven. In de literatuur wordt daarom vaak een lager soortenaantal vermeld.[1]
De habitat bestaat uit droge tropische en subtropische bossen, vochtige tropische en subtropische laaglanden, graslanden, rotsige omgevingen en streken langs de kust. Ook in door de mens aangepaste streken zoals landelijke tuinen, weilanden en aangetaste bossen kunnen de dieren worden aangetroffen.
Beschermingsstatus
Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is aan twaalf soorten een beschermingsstatus toegewezen. Zeven soorten worden beschouwd als 'veilig' (Least Concern of LC), een soort als 'onzeker' (Data Deficient of DD) en drie soorten als 'kwetsbaar' (Vulnerable of VU). De soort Nactus soniae ten slotte staat te boek als 'uitgestorven' (Extinct of EX).[2]
Soorten
Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.
↑International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Nactus - IUCN Red List.
Bronnen
(en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Nactus - Website Geconsulteerd 4 oktober 2021
(en) – George R. Zug & Robert N. Fisher (2012) "A preliminary assessment of the Nactus pelagicus species group (Squamata: Gekkonidae) in New Guinea and a new species from the Admiralty Islands" Zootaxa 3257: 22–37 Link.
· 
· 
