|
Tuamotu
Tuamotu of de Tuamotuarchipel (Frans: archipel des Tuamotu; Tahitiaans: Tūāmotu mā) is een groep van 78 vulkanische atollen in de Grote Oceaan, verspreid over een gebied van ongeveer 1800 bij 900 kilometer groot. De totale oppervlakte van de eilanden is zo’n 885 vierkante kilometer. De Tuamotueilanden zijn onderdeel van Frans-Polynesië. Er wonen zo’n 15.000 mensen. GeschiedenisDe eilanden zijn waarschijnlijk al zo’n 1400 jaar bewoond. Er zijn een aantal, uit koraal opgebouwde, altaren gevonden die hierop wijzen. Rond de eilanden werden rond 1900 de laatste nog bruikbare kolonies van de zwartgelipte pareloester Pinctada margaritifera (ondersoort cumingi) gevonden. De oesterbanken van Tahiti waren door overbevissing uitgeput. Ook de beroemde in een dergelijke oester gevonden zwarte parel, de Drexelparel, werd waarschijnlijk hier gevonden.[1] OntdekkingsreizigersVerschillende ontdekkingsreizigers hebben de Tuamotueilanden bezocht:
GeografieDe eilandenVerschillende atollen worden samen gegroepeerd, andere liggen meer geïsoleerd en worden daarom apart genoemd. De belangrijkste atols zijn Anaa, Fakarava, Hao, Makemo, Manihi, Rangiroa, Tikehau en Mataiva. Behalve wanneer anders vermeld, zijn de namen hieronder vermeld de naam van de atol, die vaak samenvalt met de naam van het belangrijkste eiland van de atol.
Andere atollen en geïsoleerde eilandenBestuurlijke indeling De archipel is ingedeeld in 16 gemeenten (communes), die de naam hebben van het belangrijkste atol. Veel kleine atollen zijn onbewoond en hebben de status van beschermd natuurgebied. Lijst van 16 atollen met de status gemeente en de bestuurlijke entiteit Gambier.
 Zie de categorie Tuamotus van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
 ·  ·   · ·
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||
