Harry Allen
Harry Allen (Washington, 12 oktober 1966) is een Amerikaanse jazz-tenorsaxofonist. LevensloopAllen werd op de middelbare school bekend door zijn talent om deuntjes zoals Body and Soul te spelen in de stijl van tenorsaxofonisten als Coleman Hawkins, Ben Webster, Flip Phillips en Sam Donahue. Hij is een traditionalist op de manier van Scott Hamilton en vooral bekend geworden vanwege zijn werk met John Colianni, Dori Caymmi, Keith Ingham, John Pizzarelli en Bucky Pizzarelli. Allens vader, Maurice, was een bigbanddrummer. Tijdens Allens jeugd liet zijn vader hem vaak naar muziek luisteren, onder meer naar opnamen van tenorsaxofonist Paul Gonsalves, die een blijvende indruk op Allen maakten. Daarna werd hij tijdens zijn middelbareschooltijd beïnvloed door opnamen van Scott Hamilton. Allen studeerde in 1988 af aan de Rutgers University. Allen is wel een van de "beste levende exponenten van de swingtenorsax" genoemd[1] en is beschreven door C. Michael Bailey als "de 'Frank Sinatra' van de tenorsaxofoon: een meester in het uitvoeren van jazzstandards". DiscografieAls bandleider
Als muzikant
Bronnen, noten en/of referenties
|