Grand Prix-wegrace der Naties 1958

Vlag van Italië Grand Prix-wegrace der Naties 1958
Autodromo Nazionale di Monza
Officiële naam 36º Gran Premio delle Nazioni
Land Vlag van Italië Italië
Datum 14 september 1958
Organisator FIM/FMI
500 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees
Tweede Vlag van Italië Remo Venturi
Derde Vlag van Italië Umberto Masetti
350 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke
250 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Gianpiero Zubani
Eerste Vlag van Italië Emilio Mendogni
Tweede Vlag van Italië Gianpiero Zubani
Derde Vlag van Italië Carlo Ubbiali
125 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Bruno Spaggiari
Eerste Vlag van Italië Bruno Spaggiari
Tweede Vlag van Italië Alberto Gandossi
Derde Vlag van Italië Francesco Villa

De Grand Prix-wegrace der Naties 1958 was zevende en laatste Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1958. De races werden verreden op 14 september 1958 op het Autodromo Nazionale di Monza nabij Monza in de Italiaanse regio Lombardije. In alle klassen waren de wereldtitels al beslist.

Algemeen

MV Agusta was in het bezit van alle wereldtitels in de soloklassen en pakte flink uit in haar thuis-Grand Prix. Behalve John Surtees en John Hartle mochten in de 500cc-race ook de Italiaanse vedetten Carlo Bandirola, Umberto Masetti en Remo Venturi, die in het Italiaans kampioenschap hadden gereden, in het WK aantreden. In de lichte klassen kreeg MV echter de deksel op de neus: in de 250cc-klasse overheerste Moto Morini en in de 125cc-klasse Ducati.

175cc-klasse

Hoewel geen WK-klasse, werd in Monza toch een wedstrijd om de FMI-titel in de 175cc-klasse verreden. Die werd gewonnen door Francesco Villa (Ducati) voor Gianfranco Muscio en Guido Sala (beiden MotoBi).

500cc-klasse

Om ook Carlo Bandirola, Umberto Masetti en Remo Venturi van MV Agusta 500 4C-racers te voorzien hoefde MV Agusta toch slechts twee extra machines in te zetten, want John Hartle startte met de zescilinder 500 6C. Hij viel echter uit, maar John Surtees won zijn zesde Grand Prix met een grote voorsprong op teamgenoten Venturi en Masetti. Dickie Dale reed zijn BMW RS 54 naar de vierde plaats, maar had al een ronde achterstand. Hartle viel met zijn zescilinder uit. Er kwamen ook enkele Moto Guzzi's aan de start, maar omdat de fabriek zich teruggetrokken had waren dat waarschijnlijk Moto Guzzi Falcone Sport's.

Uitslag 500cc-klasse

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees MV Agusta 1:05"31'4 8
2 Vlag van Italië Remo Venturi MV Agusta +1"19'9 6
3 Vlag van Italië Umberto Masetti MV Agusta +1"51'5 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale BMW +1 ronde 3
5 Vlag van Italië Carlo Bandirola MV Agusta +1 ronde 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Chadwick Norton +1 ronde 1
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Norton +2 ronden
8 Vlag van Italië Giuseppe Cantoni MV Agusta +2 ronden
9 Vlag van Oostenrijk Gerold Klinger BMW +2 ronden
10 Vlag van Duitsland Ernst Hiller BMW +2 ronden
11 Vlag van Duitsland Alois Huber BMW +3 ronden
12 Vlag van Italië Adolfo Covi Norton +3 ronden
13 Vlag van Frankrijk Jacques Collot Norton +4 ronden
14 Vlag van Italië Artemio Cirelli Gilera +5 ronden
15 Vlag van Italië Gianvittorio Ziglioli Moto Guzzi +6 ronden

Niet gefinisht

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Italië Paolo Campanelli Norton
Vlag van Italië Luigi Marcelli Norton
Vlag van Australië Bob Brown BMW
Vlag van Italië Giuseppe Mantelli Gilera
Vlag van Italië Alfredo Milani Gilera
Vlag van Italië Fabio Ceredi Moto Guzzi
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle MV Agusta
Vlag van Italië Emanuele Maugliani Gilera
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Anderson Norton
Vlag van Italië Francesco Guglielminetti Norton
Vlag van Frankrijk Jacques Insermini Norton

Niet deelgenomen

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Keith Campbell (†) Norton Overleden[1]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Minter Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Terry Shepherd Norton
Vlag van Nieuw-Zeeland John Anderson Norton
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking Norton

Top tien eindstand 500cc-klasse

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees MV Agusta 32 (48)
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle MV Agusta 20
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke BMW / Norton 13
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale BMW 13 (16)
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Minter Norton 10
6 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Gary Hocking Norton 8
7 Vlag van Duitsland Ernst Hiller BMW 8
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Anderson Norton 7
9 Vlag van Australië Keith Campbell (†) Norton 6
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre Norton
Vlag van Italië Remo Venturi MV Agusta

350cc-klasse

In de 350cc-race was de uitslag min of meer zoals verwacht: John Surtees en John Hartle op de eerste twee plaatsen. Hier kwamen geen Italiaanse MV Agusta-coureurs aan de start, waarschijnlijk omdat er van de tamelijk nieuwe MV Agusta 350 4C niet genoeg exemplaren beschikbaar waren. Dat een ster als Geoff Duke met de Norton 40M op een ronde achterstand werd gereden was tekenend voor de kracht van de MV Agusta, maar ook voor de teloorgang van de Norton-eencilinders.

Uitslag 350cc-klasse

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees MV Agusta 53"45'9 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle MV Agusta +28'2 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Norton +1 ronde 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Anderson Norton +1 ronde 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Chadwick Norton +1 ronde 2
6 Vlag van Australië Bob Brown AJS +2 ronden 1
7 Vlag van Frankrijk Jacques Insermini Norton +3 ronden
8 Vlag van Duitsland Hans Pesl AJS +3 ronden
9 Vlag van Italië A. Gorini Norton +4 ronden

Niet deelgenomen

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Keith Campbell (†) Norton Overleden[1]

Onbekend[2]

Coureur Merk
Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alan Trow Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Alistair King Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob McIntyre Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Minter Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Monty Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Tanner Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk George Catlin Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike O'Rourke Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Terry Shepherd Norton

Top tien eindstand 350cc-klasse

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Surtees MV Agusta 32 (48)
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk John Hartle MV Agusta 24 (30)
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Duke Norton 17
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Chadwick Norton 13
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Anderson Norton 11
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood Norton 9
7 Vlag van Australië Keith Campbell (†) Norton 8
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Terry Shepherd Norton 7
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Minter Norton
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Tanner Norton 4

250cc-klasse

Het feest van MV Agusta werd net als in de 125cc-race verstoord, nu door Moto Morini. Emilio Mendogni, die in het seizoen 1952 voor het laatst een Grand Prix gewonnen had, finishte zestien seconden voor zijn teamgenoot Gianpiero Zubani en - in dezelfde tijd - MV Agusta-rijder Carlo Ubbiali.

Uitslag 250cc-klasse

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Emilio Mendogni Morini 45"07'3 8
2 Vlag van Italië Gianpiero Zubani Morini +16'3 6
3 Vlag van Italië Carlo Ubbiali MV Agusta +16'3 4
4 Vlag van Duitsland Günter Beer Adler +1 ronde 3
5 Vlag van Oostenrijk Josef Autengruber NSU +1 ronde 2
6 Vlag van Duitsland Dieter Falk Adler +1 ronde 1
7 Vlag van Duitsland Fritz Kläger NSU +2 ronden
8 Vlag van Italië Adelmo Mandolini Moto Guzzi +2 ronden
9 Vlag van Duitsland Siegfried Lohmann Adler +2 ronden
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Wheeler Mondial +3 ronden
11 Vlag van Italië Guido Paciocca Moto Guzzi +3 ronden
12 Vlag van Duitsland Hubert Luttenberger Adler +3 ronden
13 Vlag van Duitsland Karl-Julius Holthaus NSU +3 ronden
14 Vlag van Duitsland Keller NSU +3 ronden
15 Vlag van Italië Lanfranco Baviera Moto Guzzi +3 ronden

Onbekend[2]

Coureur Merk
Vlag van Australië Bob Brown NSU
Vlag van Duitse Democratische Republiek Ernst Degner MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Horst Fügner MZ
Vlag van Duitsland Horst Kassner NSU
Vlag van Duitsland Walter Reichert NSU
Vlag van Duitsland Wilhelm Lecke DKW
Vlag van Duitsland Xaver Heiß NSU
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Chadwick MV Agusta
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dickie Dale NSU
Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Monty GMS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood NSU
Vlag van Verenigd Koninkrijk Sammy Miller ČZ
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb NSU
Vlag van Italië Tarquinio Provini MV Agusta

Top tien eindstand 250cc-klasse

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Italië Tarquinio Provini MV Agusta 32
2 Vlag van Duitse Democratische Republiek Horst Fügner MZ 16
3 Vlag van Italië Carlo Ubbiali MV Agusta 16
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood NSU 13
5 Vlag van Duitsland Dieter Falk Adler 11
6 Vlag van Italië Emilio Mendogni Morini 8
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb NSU 6
Vlag van Italië Giampiero Zubani Morini
9 Vlag van Duitsland Günter Beer Adler 6
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Geoff Monty GMS 4

125cc-klasse

In de eerste race van de dag, de 125cc-race, werd MV Agusta totaal onverwacht verslagen door vijf Ducati 125 Trialbero's. Fabrieksrijders Tarquinio Provini en Carlo Ubbiali vielen uit, waardoor gelegenheidsrijder Enzo Vezzalini de kastanjes uit het vuur moest halen. Dat lukte hem niet. Bruno Spaggiari won de eerste (en enige) WK-race van zijn carrière voor zijn teamgenoten Alberto Gandossi, Francesco Villa, Dave Chadwick en Luigi Taveri.

Uitslag 125cc-klasse

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Vlag van Italië Bruno Spaggiari Ducati 39"51'1 8
2 Vlag van Italië Alberto Gandossi Ducati +16'1 6
3 Vlag van Italië Francesco Villa Ducati +1"09'6 4
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Chadwick Ducati +1"13'9 3
5 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Ducati +1"14'4 2
6 Vlag van Italië Enzo Vezzalini MV Agusta +1 ronde 1
7 Vlag van Duitse Democratische Republiek Horst Fügner MZ +1 ronde
8 Vlag van Duitsland Willi Scheidhauer Ducati +1 ronde
9 Vlag van Italië Silvano Rinaldi Paton +1 ronde
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Arthur Wheeler Mondial +2 ronden
11 Vlag van Italië Rocchi Mondial +2 ronden
12 Vlag van Duitsland Hans Pesl Ducati +2 ronden
13 Vlag van Italië Giuliano Maoggi Ducati +2 ronden
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Webster MV Agusta +2 ronden
15 Vlag van Duitsland Hubert Luttenberger Mondial +2 ronden
16 Vlag van Italië Alessandro Brabetz Ducati +2 ronden
17 Vlag van Italië Mario Carini Paton +3 ronden

Niet gefinisht

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Italië Carlo Ubbiali MV Agusta
Vlag van Italië Tarquinio Provini MV Agusta

Onbekend[2]

Coureur Merk
Vlag van Duitse Democratische Republiek Ernst Degner MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Walter Brehme MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Werner Musiol MZ
Vlag van Verenigd Koninkrijk Sammy Miller Ducati
Vlag van Italië Romolo Ferri Ducati

Top tien eindstand 125cc-klasse

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Italië Carlo Ubbiali MV Agusta 32 (38)
2 Vlag van Italië Alberto Gandossi Ducati 25 (28)
3 Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Ducati 20 (21)
4 Vlag van Italië Tarquinio Provini MV Agusta 17
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dave Chadwick Ducati 14 (16)
6 Vlag van Italië Romolo Ferri Ducati 12
7 Vlag van Duitse Democratische Republiek Ernst Degner MZ 9
8 Vlag van Italië Bruno Spaggiari Ducati 8
9 Vlag van Duitse Democratische Republiek Horst Fügner MZ 7
10 Vlag van Italië Francesco Villa Ducati 4
Vorige race:
Ulster Grand Prix 1958
FIM wereldkampioenschap wegrace
10e seizoen (1958)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1959

Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1957
Grand Prix-wegrace der Naties Volgende race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1959