Na de Tweede Wereldoorlog werkte hij als organist aan de Lutherse parochiekerk St. Marien Marburg. Samen met anderen richtte hij de Marburger toneelgemeenschap op, de voorganger institutie van het huidig Hessische Landestheater Marburg. Verder richtte hij een orkest in de stad op en werd dirigent van dit orkest, dat het muziekleven in de hele regio beïnvloede. Vanaf 1954 was hij hoofd van de muziekafdeling van het Amerikahuis in Hannover.[1] In 1957 werd hij docent voor muziektheorie, partituurspel, dramaturgie en balletgeschiedenis en later professor aan de Hochschule für Musik und Theater Hannover in Hannover. Verder was hij gastdocent aan de Folkwang Universität in Essen.
De dirigent Leinert zette zich na de oorlog in Duitsland in voor Amerikaanse componisten, om deze muziek in Duitsland bekend te maken, zoals Roy Harris, Edward MacDowell, Charles Ives en Aaron Copland. Samen met Klaus Hashagen en Klaus Bernbacher richtte hij bij de omroep Norddeutscher Rundfunk een studio voor nieuwe muziek op. Vanuit de openbare concerten van dit studio werden de dagen voor nieuwe muziek in Hannover ontwikkelt en opgericht.
Als componist schreef hij werken voor muziektheater (opera's), voor orkest, harmonieorkest, vocale muziek, kamermuziek en orgelwerken. Hij was mede verantwoordelijk voor de publicaties van een reeks van werken van de componist Louis Spohr bij de muziekuitgeverij Bärenreiter in Kassel.
Hij was gehuwd met de zangeres Agathe Wenzlaff; samen hadden zij 3 kinderen.
Composities
Werken voor orkest
Symfonieën
Symfonie nr. 1
Symfonie nr. 2
Symfonie nr. 3 "In memoriam", voor orkest[2] - opgedragen aan Paul Hindemith
Wolfgang Suppan, Armin Suppan: Das Neue Lexikon des Blasmusikwesens, 4. Auflage, Freiburg-Tiengen, Blasmusikverlag Schulz GmbH, 1994, ISBN 3-923058-07-1
Paul E. Bierley, William H. Rehrig: The heritage encyclopedia of band music : composers and their music, Westerville, Ohio: Integrity Press, 1991, ISBN 0-918048-08-7
Wolfgang Suppan: Blasmusik in Baden: Geschichte und Gegenwart einer traditionsreichen Blasmusiklandschaft, Freiburg im Breisgau: Fritz Schulz, 1983, 704 p., ISBN 3-923058-02-0
Paul Frank, Burchard Bulling, Florian Noetzel, Helmut Rosner: Kurzgefasstes Tonkünstler Lexikon - Zweiter Teil: Ergänzungen und Erweiterungen seit 1937, 15. Aufl., Wilhelmshaven: Heinrichshofen, Band 1: A-K. 1974. ISBN 3-7959-0083-2; Band 2: L-Z. 1976. ISBN 3-7959-0087-5
Jean Marie Londeix: 125 ans de musique pour saxophone, répertoire général des oeuvres et des ouvrages d' enseignement pour le saxophone, Paris: Éditions Musicales, 1971. 398 p.
Ingeborg Schnack (Hrg): Dr. Friedrich Leinert: Hauptmann, Moritz, Tonkünstler, in: Lebensbilder aus Kurhessen und Waldeck 1830-1930, Marburg a. L. 1958, pp. 121–127
Ingeborg Schnack (Hrg): Dr. Friedrich Leinert: Spohr, Louis, Tonkünstler, in: Lebensbilder aus Kurhessen und Waldeck 1830-1930, Marburg a. L. 1955. pp. 371–378
Publicaties
Johann Evangelist Brandl (1760–1837) als Lieder und Kammermusik-KomponistDissertation Verlag für musikalische Kultur und Wissenschaft, Wolfenbüttel, 1937. 142 p.
↑Amy C. Beal: New Music, New Allies: American Experimental Music in West Germany from the Zero Hour to Reunification, University of California Press, 2006. pp. 131, ISBN 978-0-520-93281-4