Entomopathogene schimmelEen entomopathogene schimmel is een schimmel, die insecten en andere geleedpotigen parasiteert en deze uiteindelijk doodt of zeer ernstige schade toebrengt. Entomopathogene schimmels infecteren met een spore, meestal een conidium, het exoskelet van een insect, doordat de spore, meestal bij de juiste temperatuur en gewoonlijk bij een hoge luchtvochtigheid, kiemt en het insect koloniseert. Ook is het mogelijk dat de kiemhyfe het exoskelet doorboort en in het insectenlichaam (hemocoel) verder groeit, afhankelijk van de schimmel, als mycelium of protoplast. Na enige tijd gaat het insect dood (soms door gevormde mycotoxines) en worden er onder de juiste omstandigheden nieuwe sporen gevormd in of op het insect. Meestal is er een hoge luchtvochtigheid nodig voor de sporulatie. De entomopathogene schimmels omvatten verschillende geslachten. Veel entomopathogene schimmels behoren tot de orde Hypocreales van de ascomyceten: de ongeslachtelijke (anamorfe) vormen van Beauveria, Metarhizium, Nomuraea, Paecilomyces = Isaria, Hirsutella en de geslachtelijke (teleomorfe) vorm Cordyceps. Tot de orde Entomophthorales van de Zygomycota behoren Entomophthora, Zoophthora, Pandora en Entomophaga.
Biologisch insecticideVoor de biologische bestrijding van insecten en geleedpotigen wordt onderzoek gedaan met entomopathogene schimmels. Van belang is de ongeslachtelijke fase van de ascomycetensoorten van de geslachten Beauveria, Lecanicillium, Metarhizium en Paecilomyces. Metarhizium acridum wordt ingezet bij de biologische bestrijding van de woestijnsprinkhaan. In het wild veroorzaken de Entomophthorales epidemische sterfte. De schimmels kunnen gekweekt worden op voedingsbodems. Sommige soorten hebben een zeer complexe voedingsbodem nodig, anderen zoals Beauveria bassiana en soorten van het geslacht Metarhizium groeien op een zetmeelrijke voedingsbodem van granen, zoals die met rijst of tarwe. Zie ookExterne links
Bronnen, noten en/of referenties
|