Emiel van Hemeldonck (Zwijndrecht, 29 november 1897 - Arendonk, 13 januari 1981) was een Vlaams schrijver van historische en regioromans over de streek Kempen. Hij gaf zijn werken uit bij uitgeverij Lannoo. Naast zijn activiteiten als schrijver was Van Hemeldonck (hoofd)inspecteur en onderwijzer in het lager onderwijs en vervulde hij de functie van voorzitter van de Vereniging van Kempische schrijvers. Emiel van Hemeldonck was een neef van schrijver Leo Mets.
Bibliografie
- Ik ben een bediende (1937) (Davidsfonds nr.271)
- Dorp in de hei (1938)
- Berk en brem (1940)
- Konijnenberg (1940)
- Johan van der Heyden, magister (1941)
- Kroniek (1942)
- De cleyne keyser (1943)
- Maria, mijn kind (1944)
- De harde weg (1945)
- Agnes (1946)
- De groene swaen (1946)
- Land van belofte (1948)
- Moeder Greta (1948)
- Soet Antwerpen, adieu (1953)
- Olifanten hebben voorrang (1954)
- Schelde, snelle vliet (1956)
- Troosteres der bedrukten (1956)
- Voghelensanck (1956)
- Israël zonder Jahweh (1957)
- Gekluisterde stroom (1958)
- Hier zijn mijn handen (1959)
- De giftmenger van Antwerpen (1962
- Vier kameraden (1962)
- Niet in de winter (1964) (I. Land van verlangen, II. De uittocht, III. Leven en lot)
- Het spookschip (1967)
- Nanouk de eskimojongen (1972)
Bekroningen
Bronnen, noten en/of referenties
.svg){kind=small}
