Coloratuur is een reeks versieringen in de muziek, door snelle loopjes, sprongen, korte noten en tremolo's. De term wordt meestal gebruikt voor klassieke (eind 18e eeuw) en romantische (19e eeuw, vooral belcanto) vocale muziek en is dan vaak synoniem voor vocale virtuositeit, maar kan ook worden gebruikt voor instrumentale muziek.
Het woord is afkomstig van het Latijns-Italiaansecolorare = kleuren.
De sopraan is het meest geschikt voor het zingen van coloraturen (sopranen die zich hierin hebben gespecialiseerd heten coloratuursopranen), maar ook alle andere vrouwelijke en mannelijke stemsoorten kunnen zich de coloratuurtechniek meester maken.