Chileense presidentsverkiezingen 1989
De Chileense presidentsverkiezingen van 1989 vonden op 14 december van dat jaar plaats. De verkiezingen werden gewonnen door de christendemocraat Patricio Aylwin Azócar. De verkiezing van Aylwin tot president markeerde het einde van de dictatuur van president Augusto Pinochet die vanaf 1973 voortduurde. Op dezelfde dag werden naast presidentsverkiezingen ook parlementsverkiezingen gehouden. Aanloop naar de verkiezingenMet de uitslag van het referendum van 30 juli 1989, waarin een overgrote meerderheid van de bevolking zich uitsprak voor het herstel van de democratie, zag de dictatoriale regering onder leiding van Augusto Pinochet zich gedwongen om nog voor het einde van het jaar vrije verkiezingen uit te schrijven. Voor het eerst sinds 1970 zouden er zowel presidents- als parlementsverkiezingen worden gehouden. In aanloop naar de presidentsverkiezingen melden zich drie kandidaten: Centrum en centrumlinksPatricio Aylwin, die gesteund werd door de Concertación de Partidos por la Democracia (Coalitie van Partijen voor de Democratie), waar onder meer de Partido Socialista (PS) en Aylwin's eigen Partido Demócrata Cristiano (PDC) deel van uitmaakten. Centrum en centrumrechtsFrancisco Javier Errázuriz Talavera, een partijloos politicus en succesvol zakenman, werd gesteund door enkele centrumrechtse partijen. Centrumrechts en rechtsHernán Büchi, die evenals Errázuriz partijloos was, was duidelijk de meest rechtse kandidaat. Hij was de favoriet van de militaire machthebbers en was tussen 1985 en 1987 tweemaal minister van Financiën geweest. UitslagOmdat Aylwin meer dan de helft van de stemmen kon worden volstaan met één ronde.
Zie ook |
Portal di Ensiklopedia Dunia