|
Broerkerk (Groningen)
De Broerkerk in Groningen was een middeleeuwse kerk die verbonden was aan het Franciscanerklooster dat in die periode in de stad werd gesticht. De kerk stond aan de Broerstraat. Vanaf de 17e eeuw werd de kerk ook wel Academiekerk genoemd. De eerste Broerkerk werd waarschijnlijk gebouwd in de 13e eeuw. Bij de voorbereidingen van de bouw van de Martinuskerk in 1893 werden althans kloostermoppen uit de 13e eeuw aangetroffen, die op een eerder kerkgebouw wijzen. Dit zal een bescheiden kerkje zijn geweest. Afgaande op de afbeeldingen en opmetingen van de Broerkerk is vastgesteld dat in de 15e eeuw een nieuwe en grotere Broerkerk moet zijn gebouwd. In 1499 werd Nittert Fox in de kerk begraven. De Broerkerk was de eerste kerk in de stad die in gebruik werd gegeven aan de protestanten. Na de Reductie van Groningen werd de kerk in 1614 in gebruik genomen als kerk van de universiteit. In 1702 bouwde Arp Schnitger een pijporgel voor de kerk, waarvoor hij pijpwerk uit het voorloperorgel gebruikte dat in 1679 was gebouwd door Hendrick Hermans van Loon. In 1815 werd de kerk ter beschikking gesteld aan de Groningse katholieken. Het orgel werd toen door J.W. Timpe naar Der Aa-kerk verplaatst. De kerk bleek echter te bouwvallig en werd daarom in 1895 gesloopt. Ter plaatse van het gesloopte gebouw verrees in 1895 de neogotische Sint Martinuskerk, die in 1956 werd verheven tot kathedraal. Deze werd op zijn beurt gesloopt in 1982. Tegenwoordig staat hier de Universiteitsbibliotheek. De stoffelijke resten die in en om de kerk werden gevonden, werden herbegraven op het R.K. Kerkhof. Boven dit grafveld werd de luidklok van de Sint Martinuskerk geplaatst in een klokkenstoel.
Zie ook
|
|||||||||||||||||||||||||||||
