Omdat hij Hendrik V in 1111 tegenover paus Paschalis II verdedigde, werd hij als beloning tot aartsbisschop van het keurvorstendom Mainz benoemd. In 1112 keerde hij zich echter tegen de keizer. Nadat hij een bondgenootschap had gesloten met opstandige vorsten van Saksen, werd hij door Hendrik V afgezet en gevangengezet. Hij werd echter door de bevolking van Mainz bevrijd, waarna hij Hendrik excommuniceerde. Tijdens het Concordaat van Worms in 1122 werd hij door paus Calixtus II benoemd tot legaat van Germanië.
Nadat Hendrik V was overleden, mengde Adalbert zich in de strijd om de opvolging. Hij gaf zijn steun aan de pausgezinde Lotharius van Saksen, dit ondanks het feit dat Frederik II van Zwaben, een neef van de overleden keizer, de meest logische keuze was. Door slim manoeuvreren wist Adalbert de zwakkere Lotharius gekozen te krijgen en daarmee het koningschap te verzwakken.
Adalbert stierf in 1137 en werd begraven in een kapel van de Dom van Mainz.
Bronnen, noten en/of referenties
(de) Deeters, J. (1970): Servatiusstift und Stadt Maastricht. Untersuchungen zu Entstehung und Verfassung, Rheinisches Archiv #73. Ludwig Rührscheid Verlag, Bonn